ΚΙΟΥ Κωνσταντίνος

«Είχα ένα μικρό, μία μικρή αίθουσα για κινηματογράφο και βλέπαμε ένα έργο. Η μικρή μου αδερφή και η μητέρα μου σηκωθήκανε και φύγανε, δεν τους άρεσε το έργο καθόλου και παρακάλεσα τη Σοφία να μείνει μαζί μου να μου κάνει παρέα. Βεβαίως, τελείωσε το έργο κατά τη μία η ώρα το βράδυ, εν τω μεταξύ το κίνημα είχε ξεκινήσει. Τέσσερα λεπτά μετά από τις 2, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο τότε γραμματεύς μου ο κ. Αρναούτης, ο οποίος ψιθύριζε. Εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί ψιθυρίζει. Του λέω: «Γιατί ψιθυρίζεις;» Μου λέει: «Πολυβολούν το σπίτι μου.» Του λέω: «Τι εννοείς;» Μου λέει: «Ακούστε.» Κι έβαλε το ακουστικό και άκουγα τις σφαίρες να σφυρίζουν μέσα και να θερίζουνε μες στο σπίτι του. Του λέω: «Μπορείς να πας σε κανένα παράθυρο να δεις τι γίνεται;» Και πήγε έρποντας προς το παράθυρο και είδε ότι φορούσανε στολές».