Μια πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης πολιτικά ισοδυναμεί με δυσπιστία. Δηλαδή ότι η κυβέρνηση έχει χάσει την εμπιστοσύνη της με την κοινωνία και τα κόμματα της μείζονος και ελάσσονος αντιπολιτεύσεως επιθυμούν να διαπιστωθεί και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Δηλαδή, η πτώση της και κατ' επέκταση διενέργεια εθνικών εκλογών. Η οποία δύναται να διεξαχθεί ταυτοχρόνως με τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, ο ρόλος της αντιπολίτευσης ακόμη και ο πιο αιχμηρός στις εκδηλώσεις της, ενισχύει στον μέγιστο βαθμό την ίδια τη Δημοκρατία.
Ενισχύει ουσιαστικά τη συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που κατά κύριο λόγο είναι το εθνικό κοινοβούλιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ιστορικά η αντιπολίτευση καταθέτει πρόταση μομφής. Ούτε και η τελευταία. Στις πλείστες των περιπτώσεων, σε όλες, δηλαδή, η σφοδρή κοινοβουλευτική αντιπαράθεση καταλήγει σε ενίσχυση της κυβερνώσας παρατάξεως, υπό την έννοια της πολιτικής συσπείρωσης που έχει αντίκτυπο και στο εκλογικό σώμα που στηρίζει την κυβέρνηση.
Αφήνει σαφώς, όμως, ένα πολιτικό αποτύπωμα. Ισχνό ή όχι, θα αποδειχτεί στις επερχόμενες εκλογές.
Η υπόθεση των Τεμπών ήταν η αφορμή για την πρόταση μομφής. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων και σε κάποιες περιπτώσεις έδωσαν αφορμή της ενίσχυσης των κοινωνικών αντιδράσεων αλλά και της ανάλογης καχυποψίας, περί συγκάλυψης.
Η διαπίστωση δεν ήταν της πολιτικής αντιπολίτευσης αλλά της κοινωνικής δυσαρέσκειας που παρέσυρε και τις πολιτικές αντιδράσεις.
Δεν θεωρώ πως η ελληνική δημοκρατία είναι τόσο ανίσχυρη που έχει ανάγκη για διεθνείς παρατηρητές. Δεν νομίζω πως ένα εκλογικό αποτέλεσμα είναι προϊόν «βίας και νοθείας».
Μπορεί η επικοινωνία να έχει σοβαρό ρόλο αλλά η πολιτική απαιτεί λύσεις και προγράμματα. Αυτά ψηφίζει ο πολίτης. Η υπόθεση των Τεμπών προκαλεί το κοινωνικό αίσθημα και φυσικά υποχρέωση της αντιπολίτευσης είναι να εξετάσει το σύνολο των κατηγοριών, με στοιχεία και αποκαλύψεις. Αυτό είναι και πρακτικά η σύνδεση μεταξύ κόμματος και κοινωνίας.
Τα υπόλοιπα είναι θεμιτοί μεν, αλλά πολιτικοί τακτικισμοί. Και θα είναι κρίμα να χαθεί μια ευκαιρία για την πλήρη πολιτική διαλεύκανση του τραγικού γεγονότος. Έτσι θα παραμείνει στον αέρα η αίσθηση της συγκάλυψης. Και αδικαίωτος ο πόνος...
