Κάθε φορά που συμβαίνει μια καταστροφή, που γίνεται ένα ειδεχθές έγκλημα που συγκλονίζει την κοινή γνώμη, ακολουθεί μια εξαγγελία για αυστηροποίηση των ποινών η για αύξηση των επιβαλλόμενων προστίμων.
Τότε θυμούνται οι αρμόδιοι, ότι ο νόμος οφείλει να είναι αυστηρότερος και η ποινική και διοικητική τιμωρία των παραβατών βαρύτερη.
Όμως οι νόμοι και γενικά οι νομοθετικές προβλέψεις δεν μπορεί να είναι εργαλεία επικοινωνιακής διαχείρισης. Η πολιτεία οφείλει να οργανώνει συνολικά το σύστημα της ποινικής καταστολής με ρυθμίσεις με μόνιμο γενικό χαρακτήρα. Και όχι κάθε φορά που κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει, να ανακαλύπτει, ότι ο νόμος που ισχύει είναι επιεικής, η τέλος πάντων αναντίστοιχος των ευθυνών.
Η ανακοίνωση αυστηροποίησης των νόμων μετά από σοβαρά γεγονότα έχει γίνει πια έθιμο, καθώς δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην έχει υιοθετήσει, την εκ των υστέρων πρόβλεψη για αυστηρότερες ποινές η πρόστιμα.
Ο κανόνας των αυστηροποιημένων ποινών μετά από εγκληματική δράση η καταστροφή, ακολουθήθηκε, δυστυχώς, και τώρα, όταν από τις μεγάλες πυρκαγιές αφανίστηκαν χιλιάδες ζώα, δάση, περιουσίες και κόποι, ενώ δύο πιλότοι που έδιναν μάχη με τις φωτιές, είχαν τραγική τύχη χάνοντας τη ζωή τους στην ώρα του καθήκοντος.
Μετά από τον πύρινο όλεθρο η κυβέρνηση αποφάσισε τώρα να αυξηθούν τα πρόστιμα για εκείνους που βάζουν τις φωτιές καθώς μέχρι πρότινος τα πρόστιμα αυτά είχαν χαρακτηριστεί αστεία. Μάλιστα υπήρξαν και πληροφορίες για νέα αναμόρφωση των ποινικών διατάξεων επί το αυστηρότερο για αντιμετώπιση των εμπρηστών, κυρίως εκείνων από εγκληματική αμέλεια, που είναι και οι περισσότεροι, καθώς ως τώρα η ποινική τους κύρωση, σε πολλές περιπτώσεις είναι προκλητική.
Μήπως, κάποια στιγμή, αυτές οι εκ των υστέρων νομοθετικές πρωτοβουλίες οφείλουν να σταματήσουν; Μήπως προσβάλλουν και είναι δηλωτικές πολιτικών αμελειών που κάποτε καλό είναι να διορθωθούν; Φθάνει πια αυτό το πολιτικό έθιμο!
