Λέγεται πως οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αντιμετωπίζουν προβλήματα στις περιφέρειες τους, σχετικά με το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων. Φαντάζομαι όπως και για την ακρίβεια και για τα επιδόματα από τις φυσικές καταστροφές όπως και για την έλλειψη φαρμάκων, καθυστερήσεις χειρουργείων, προστασίας της ασφάλειας...
Θεωρώ πως είναι σοβαρό το πρόβλημα των αντιδράσεων για το εν λόγω νομοσχέδιο. Και κυρίως σεβαστές. Πως να πείσεις τους πολίτες για ανάλογα θέματα, όταν για πολλά χρόνια έχουν μεγαλώσει με διαφορετικές αντιλήψεις; Πως να δεχθείς τις εκκλησιαστικές πιέσεις; Και ειδικά όταν δεν το πιστεύεις ο ίδιος. Το θεωρώ δύσκολο αν όχι αδύνατον. Και λογικό. Και από την πλευρά των πολιτών και από την πλευρά των βουλευτών. Εξάλλου είναι και πρωτοφανές πολιτικά, μια συντηρητική παράταξη να φέρνει προς ψήφιση ανάλογα νομοσχέδια.
Και, όμως, το κάνει. Για πολλούς λόγους, που δεν θα τους αναλύσουμε επί του παρόντος και, μάλιστα, σε ένα άρθρο γνώμης. Ανοίγει, όμως, με αυτό τον τρόπο μια ολόκληρη συζήτηση. Με την κοινωνία, με τους βουλευτές, που αποτελούν μέρος της, τους επιστήμονες, τους δασκάλους και κυρίως τους γονείς. Και αυτό από μόνο του είναι θετικό. Ανεξαρτήτως της κατάληξης.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει μέτρα για την ακρίβεια. Καθυστερημένα και ύστερα από τις αποκαλύψεις της εφημερίδος Καθημερινή. Οι βουλευτές θα δώσουν μάχη για την ακρίβεια; Πως απαντούν στους συμπολίτες τους, για τις υψηλές τιμές στο εμπόριο, στην ενέργεια, στην καθημερινότητα τους; Διότι φαντάζομαι πως δεν δέχονται πιέσεις μόνο για το γάμο των ομόφυλων. Ούτε για την παρένθετη μητέρα και ούτε για την τεκνοθεσία. Εξάλλου το ομολογούν και οι ίδιοι πως πολλές φορές βρίσκονται σε δύσκολη θέση να αντιμετωπίσουν ανάλογες πιέσεις. Αν, όμως, διαφωνείς και είναι θεμιτό, αποχωρείς. Και αυτό είναι γενναίο.
Κοντολογίς οι βουλευτές όλων των κομμάτων, οφείλουν σε κάποιες στιγμές να δίνουν και τη δική τους μάχη στην κοινωνία. Να αποδέχονται, βεβαίως τις αντιρρήσεις αλλά να επιδιώκουν και τις συνθέσεις. Όχι για το ψηφοθηρικό καλό τους, που δεν το αρνούμαι διόλου, αλλά για την προώθηση νέων δημιουργικών και ουσιαστικών αλλαγών.
Το κάνει ο πρωθυπουργός. Αυτός δεν έχει κόστος;...
