Τώρα, που η πολύμηνη δημοσιογραφική έρευνα στη Γερμανία και στην Ελλάδα αποκαθιστά τα πραγματικά γεγονότα και δεδομένα αναφορικά με την βρώμικη ιστορία του Έβρου, διαλύοντας τις αρχικές (σκηνοθετημένες) εντυπώσεις περί δήθεν θανάτου ενός μικρού κοριτσιού εντός εδάφους της Ελλάδας, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ακόμη και τώρα στον αρχικό ισχυρισμό τους μη αποδεχόμενοι την (πραγματική) πραγματικότητα. Ο τακτικισμός κερδίζει τη λογική και ισοπεδώνει την όποια αξιοπιστία διέθετε σε κάποιους συμπαθούντες. Πέραν των οπαδών ψηφοφόρων του οι οποίοι εννοείται ότι αδιαφορούν για τέτοιες λεπτομέρειες...
Το διεθνούς φήμης γερμανικό περιοδικό Spiegel που φιλοξένησε τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο ανταποκρίσεις Ελλήνων δημοσιογράφων, χωρίς προηγουμένως να ελέγξει τις πληροφορίες προερχόμενες από ελληνικές ΜΚΟ για τον εγκλωβισμό ομάδας προσφύγων και μεταναστών σε ελληνική νησίδα εντός του ποταμού Έβρου, όπου υποστηρίχθηκε ότι βρήκε θάνατο από τσίμπημα σκορπιού η Μαρία, κοριτσάκι πέντε ετών προκάλεσε τον διασυρμό του Ελληνικού Κράτους παγκοσμίως. Ταυτοχρόνως οι εκπρόσωποι των ελληνικών ΜΚΟ, έχοντας την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθέτησε αμέσως το θέμα καταγγέλλοντας την Κυβέρνηση και των Μέσων που αγκάλιασαν την κινηματογραφική ιστορία κατάφεραν με την πίεση της κοινής γνώμης να αποσυντονίσουν τις κρατικές υπηρεσίες και να επιφέρουν σύγχυση για πολλές ημέρες.
Δεδομένου ότι δεν ήταν εύκολο ούτε για τον αρμόδιο υπουργό Μετανάστευσης, ούτε για άλλον κρατικό λειτουργό να αρνηθεί κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς των μεταναστών και των δικτύων υποστήριξης, αρχικές δηλώσεις αποδοχής των καταγγελιών θεωρήθηκαν ως επιβεβαίωση της καταγγελίας για τον δήθεν θάνατο της μικρής. Κάτι που επαναλαμβάνει ακόμη και σήμερα η δια της Π. Τσαπανίδου ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι έχουν διαψευστεί με αποδεικτικά στοιχεία όλα όσα ακούστηκαν στο τέλος του περασμένου Αυγούστου.
Έτσι, παραμένει αναλλοίωτη και η αρχική θέση του ΣΥΡΙΖΑ κ του αρχηγού του. Για τον Α. Τσίπρα και όσους εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ μιλούν στα Μέσα Ενημέρωσης το κορίτσι παρουσιάζεται νεκρό, ψευδώς βέβαια. Κι ας έχει το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Γ. Σουλιώτη στην εφημερίδα Καθημερινή καταδείξει με κατάθεση μετανάστη αυτόπτη μάρτυρα, μπροστά στον οποίο συγκεκριμένη γυναίκα συνοδός των μεταναστών έκανε μακιγιάζ στο παιδί για να το φωτογραφήσει σκηνοθετημένα σαν νεκρό! Φρίκη. Όμως συνέβη. Προκειμένου με τον τρόπο αυτό να παραπλανήσουν τις ελληνικές Αρχές και να ενταχθούν οι μετανάστες σε καθεστώς προστασίας.
Στη διαλεύκανση της υπόθεσης συνέβαλε επίσης η δημοσιογράφος Β. Σιούτη, με την δική της αυτοτελή έρευνα για την εφημερίδα LIFO φωτίζοντας κι άλλες πλευρές της σκοτεινής ιστορίας ώστε να γίνει αντιληπτή η συνεργασία μεταξύ των διακινητών που αμοιβόμενοι πλουσιοπάροχα αναλαμβάνουν να περάσουν ανθρώπους μέσω του Αιγαίου και των συνεργατών τους στην Ελλάδα. Οι συνεργάτες, συνήθως ΜΚΟ, που ενημερώνουν τις Αρχές για μετανάστες που κινδυνεύουν στη θάλασσα αφού προηγουμένως έχουν επικοινωνήσει μαζί τους οι διακινητές από την Τουρκία.
Και αφού οι διακινητές κατά το νόμο παρανομούν, οι υποδοχείς των μεταναστών εντός Ελλάδας δεν παρανομούν κι αυτοί;
Η ιστορία της μικρής Μαρίας μας αποκαλύπτει πολλά, που υποθέταμε, αλλά δεν μπορούσαμε να αποδείξουμε. Η εξαπάτηση που επιχειρήθηκε τον Αύγουστο του 2022 φαντάζομαι να δώσει την ευκαιρία στη Δικαιοσύνη να συμβάλλει στη διαλεύκανση και στην τιμωρία, εάν αποδειχθεί η ενοχή των κατηγορουμένων.
Το θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό και ταυτόχρονα ζήτημα εθνικής κυριαρχίας όταν πάνω στη συνοριακή γραμμή Ελλάδας και Τουρκίας σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή επιχειρήθηκε η εκμετάλλευση των κακών Ελληνοτουρκικών σχέσεων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη πιο επικίνδυνη εξέλιξη.
Σε αυτή την σκηνοθετημένη ιστορία ενεπλάκησαν ηλιθιωδώς κάποιοι του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Εάν όμως υπάρχει και δόλος είναι θεμα της Δικαιοσύνης να το αποδείξει. Αυτοί, έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων από την Τουρκία, μέσω του Αιγαίου. Προσέφεραν τη δημοσιογραφική τους εργασία, χωρίς να ερευνήσουν την καταγγελία περί του δήθεν θανάτου του κοριτσιού και συνέβαλαν στον πολύμηνο διασυρμό της Ελλάδας. Μέχρι που η δημοσιογραφική έρευνα πρώτα στην Γερμανία και στη συνέχεια στην Ελλάδα έβαλε τέλος.
Αναλυτικές πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε από τα ρεπορτάζ του Γ. Σουλιώτη στην εφημερίδα Καθημερινή και της Β. Σιούτη στην LIFO. Ειδικότερα η Σιούτη καταρρίπτει σημείο προς σημείο όσα ακόμη και σήμερα υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωση της Π. Τσαπανίδου.
Εδώ, τίθεται το πολιτικό θεμα για το κόμμα της Αξ. Αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί για λόγους τακτικής να υποστηρίζει αναληθή δεδομένα. Θυσιάζει την όποια αξιοπιστία του είχε απομείνει. Αξίζει τέτοια θυσία; Θα απαντήσουν οι εκφραστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως γιατί η επιμονή όταν τα ψέματα που υποστηρίζουν δεν είναι ιδεολογικές θέσεις ώστε να δικαιολογούν την εμμονή στο ψέμα. Γιατί να το φτάνουν στα άκρα. Δεν είναι να απορείς με το γεγονός ότι Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ πήραν υπό την προστασία τους κάτι που φαινομενικά δεν είναι δικό τους; Γιατί τόσος φανατισμός; Για ένα ψέμα που στο κάτω κάτω της γραφής δεν το είπαν οι ίδιοι.
Ή μήπως έχει σχέση ο ΣΥΡΙΖΑ; Νιώθει την ανάγκη για ιδεολογικούς ή άλλους λόγους να βοηθήσει τις ΜΚΟ εντός Ελλάδας οι οποίες συντονίζονται με τους διακινητές στο πέρασμα των μεταναστών στην Ελλάδα; Πάντως είναι εντυπωσιακό ότι ακόμη και τώρα που τα γεγονότα ανατράπηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί το βιολί του. Αρνείται την πραγματικότητα και όταν ερωτάται εάν θα ζητήσει συγγνώμη, απλώς...βγάζει γλώσσα. Αναιδώς, όπως συνηθίζει.
Ορίστε, πεδίον δόξης λαμπρόν για την Δικαιοσύνη. Και μάλιστα μεγάλο.
Το γερμανικό περιοδικό Spiegel απέσυρε το ρεπορτάζ, αναγνωρίζοντας ότι έσφαλλε και η ελληνική δημοσιογραφία βγαίνει ασπροπρόσωπη με τους δυο δημοσιογράφους.
Ειδικά, διαβάζοντας την Β. Σιούτη αναγνωρίζουμε την χαρακτηριστική καθυστέρηση των Υπηρεσιών του Ελληνικού Κράτους των 97δις € να δράσουν αποτελεσματικά από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε το συμβάν. Το Spiegel υπό την πίεση της έκθεσης του σε μια βρώμικη ιστορία έτρεξε γρηγορότερα και αποδοτικά.
Ίσως, τώρα να διδαχτούν οι Υπηρεσίες να μην πέφτουν σε αδράνεια όταν τους ασκείται πίεση από λογής ανθρωπιστές...
