Του ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ
Το αντίθετο θα ήταν είδηση. Ο πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε απολύτως αναμενόμενα. Προσήλθε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο να προσφέρει τη συμπαράσταση του, κοινώς την προστασία του στην ανομία!
Ταυτοχρόνως, χαρακτήρισε απλό πταίσμα την έκφραση βίας εναντίον στελεχών της κυβέρνησης. Μια κόκκινη μπογιά ήταν, είπε με την άνεση του έμπειρου, ο Ν. Φίλης απευθυνόμενος στην υπ. Παιδείας. «Φοβάστε μια απλή κόκκινη μπογιά;» πρόσθεσε.
Αυτό, άλλωστε, επιβάλλει ο τακτικισμός ΣΥΡΙΖΑ: Να υποτιμά τον κίνδυνο που διατρέχει ο αντίπαλος ώστε να τον εκθέσει στα μάτια της κοινής γνώμης ότι κάνει φασαρία για το τίποτα!
Σιγά τα ευρήματα αποφάνθηκε, ο Δημ. Τζανακόπουλος, που μάλλον θέλει περισσότερη δράση και συγκίνηση στη ζωή του. «Δεν βρήκαν και καλάσνικοφ», πρόσθεσε..
Ας ανοίξουμε την εικόνα:
Όταν γίνονταν τα συλλαλητήρια ή οι μικρότερες διαδηλώσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, επίθεση δεχόταν η Δημοκρατία, από ακροδεξιούς, φασίστες κλπ.
Όταν όμως άγνωστοι σημαδεύουν με μπογιές τα γραφεία της υπουργού Ν. Κεραμέως και του υφυπουργού Β. Διγαλάκη είναι Τετάρτη..
Για να εξυπηρετηθεί το ιδεολόγημα του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, ταυτίζουν τη Δημοκρατία με το κόμμα ή την κυβέρνηση ώστε να προκληθεί συγκινησιακή φόρτιση στις λαϊκές μάζες και να καταγγελθεί η παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς!
Το θέμα είναι πόσοι σήμερα καταναλώνουν αυτό το σανό; Λίγοι. Μη σας μπερδεύει το ποσοστό Τσίπρα στις εκλογές. Ας είναι ψηφοφόροι, δεν είναι ανόητοι! Θέλουν Πανεπιστήμιο της προκοπής και επικροτούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη στα μουλωχτά!
Οι δημοσκοπήσεις το αποδεικνύουν με τους αμείλικτους αριθμούς. Όμως οι βουλευτές και επιτελείς της Κουμουνδούρου έχουν ως γνώμονα την δική τους πραγματικότητα. Τόσο το χειρότερο για την κανονική πραγματικότητα! Δύσκολα αλλάξει το χούι..
Πάντως, η κυβέρνηση τόλμησε. Για την ακρίβεια ο υπουργός Μιχ. Χρυσοχοΐδης. Με την έφοδο της ΕΛΑΣ στους υπό κατάληψη χώρους του Οικ. Πανεπιστημίου. Εκεί βρέθηκε υλικό που πιστοποιεί αυτό που ελέγετο χρόνια αλλά η φοβία των κυβερνήσεων εμπόδιζε να διαπιστωθεί και να δοθεί ως απόδειξη στην κοινωνία:
Ότι το πανεπιστημιακό άσυλο λειτουργούσε σαν ορμητήριο και καταφύγιο για τους παρανόμους.Και από δίπλα, λόγω των μεθόδων τους οι δυναμικές όπως χαρακτηρίζονται μειοψηφίες και οι κομματικές νεολαίες που έβαζαν είτε πλάτη, είτε έκαναν πως δεν βλέπουν την στρεβλή λειτουργία των Πανεπιστημίων.
Η συμπεριφορά των κορυφαίων του χορού ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν για..περιφρούρηση του πανεπιστημιακού ασύλου στο πεζοδρόμιο της οδού Πατησίων, καταδεικνύει κάτι ακόμη που το πέπλο του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος έκρυβε χρόνια τώρα συστηματικά:
Το νταβατζιλίκι της ανομίας από την αριστερή συντήρηση!
Και όσο θα τολμά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόσο θα σκούζει εκείνο το κομμάτι της αξιωματικής αντιπολίτευσης που διαφυλάττει τα ιερά και τα όσια της συντηρητικής, απαρχαιωμένης αριστεράς. Το πόσο είναι αυτό το κομμάτι θα το δείξει ο ίδιος ο Α. Τσίπρας o οποίος εξακολουθεί να εμφανίζει ακόμη εικόνα διχασμού της πολιτικής του προσωπικότητας:
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα που ο αρχηγός του συζητά και χαριεντίζεται με τους πολιτικούς του αντιπάλους στο πλαίσιο του πολιτικού πολιτισμού ή κόμμα του οποίου τα στελέχη δικαιολογούν και περιφρουρούν πράξεις παρανομίας;
Θα απαντήσει ο ίδιος όταν νιώσει ότι είναι έτοιμος να πει τι επέλεξε.
Έως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει την εικόνα κόμματος που παλεύει να περιφρουρήσει το δισκοπότηρο του 4%! Κάνοντας δώρο μεγάλης αξίας στην κυβέρνηση..
ΥΓ1: Η Ακαδημαϊκή ελευθερία εντός ΑΕΙ παραμένει ο άσβεστος φάρος έκφρασης και έρευνας.
ΥΓ2: Όταν, με το καλό, σταθεροποιηθεί η κατάσταση με τη λήξη εθιμικών επετείων για την εξυπηρέτηση κομματικών αναγκών το υπ. Παιδείας ας τολμήσει να καταργήσει τις κομματικές νεολαίες εντός ΑΕΙ. Φυσικά και της ΔΑΠ συμπεριλαμβανομένης. Σε αντίθεση πρέπει να ενδυναμωθεί ο Φοιτητικός Σύλλογος που θα εκφράζει τους φοιτητές του 21ου αιώνα.
ΥΓ3: Επειδή το παραπάνω είναι δύσκολο και σοκάρει μόνο η αναφορά του, προηγουμένως η κυρία Κεραμέως ας καθιερώσει τη χρήση της φοιτητικής ταυτότητας για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο με την ταυτόχρονη ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης την περιφρούρηση της πανεπιστημιακής κοινότητας και των χώρων που χρησιμοποιεί..
