Της Παναγιώτας Μιχαλοπούλου
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναμένεται να προχωρήσει σε επανορθώσεις του Οικογενειακού δικαίου.για την συνεπιμέλεια των γονέων στην ανατροφή παιδιών. Η γονική μέριμνα ορίζεται να ασκείται απο κοινού απο τους χωρισμένους γονείς, με θέματα που σχετίζονται με την εκπαιδευσή τους ή την υγεία τους . Δεν είναι αλήθεια πως το παιδί πρέπει να μείνει τον μισό χρόνο με τον έναν γονιό και τον υπόλοιπο με τον άλλον. Το παιδί θα έχει επικοινωνία και με τους δύο γονείς, σε ποσοστό τουλάχιστον στο 1/3 του χρόνου με εκείνον που δεν ζει μαζί.
Οι απόψεις διίστανται όσον αφορά αυτό το φλέγον ζήτημα και διαμορφώνει ένα δίπολο που διχάζει τα δεδομένα της ελληνικής οικογένειας. Οι γονείς θα κληθούν να πραγματοποιούν το γονικό τους ρόλο από κοινού και να συναποφίζουν για τα δεδομένα ανατροφής των παιδιών τους. Οι πατεράδες εξομολογούνται ότι επιτέλους θα έχουν παραπάνω χρόνο με τα παιδιά τους και απο την άλλη οι γυναίκες - μανάδες που έχουν υποστεί κάποια μορφή κακοποιήσης φοβούνται ότι αυτό θα δώσει το έναυσμα για περαιτέρω κακοποίηση των ίδιων και των παιδιών τους. Όταν όμως οι γονείς διατηρούν τις σχέσεις τους με θετικό πρόσημο και βάζουν την συνειδητή συναινεσή τους στην εφαρμογή της συνεπιμέλειας, δύναται να βοηθήσει πολύπλευρα το παιδί. Αυτό που πραγματικά θα πρέπει να υπολογίσουμε είναι το συμφέρον των παιδιών.
Η εφαρμογή της συνεπιμέλειας έχει τις δυνατότητες να σβήσει το αποτύπωμα της γονικής αποξένωσης. Βλέπουμε πολύ συχνά όταν χωρίζει ένα ζευγάρι, ταυτόχρονα να αλλάζει και ο ρόλος τους ως γονείς με αποτέλεσμα να γίνονται τα παιδιά έρμαια αντιδικίας και εκδίκησης. Η πίεση που ασκείται στους γονείς μέσα από τη δικαστική διαμάχη οδηγεί συχνά σε αρνητικές και συναισθηματικά φορτισμένες στάσεις που εμπλέκουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες του κάθε γονέα με την τύχη των παιδιών. Η απαίτηση από ένα παιδί να διαλέξει ανάμεσά τους είναι εξαιρετικά αθέμιτη.
Το συνηθέστερο μοτίβο καταλήγει με την μητέρα να αρνείται να αφήσει περισσοτερο χρόνο και χώρο για τον πατέρα και εκείνος να απαντάει με την στέρηση των χρημάτων της διατροφής και το αντίστροφο. Με τη δικαστική απόφαση της συνεπιμέλειας οι γονείς θα έχουν την ευκαιρία να αναζητήσουν διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας με στόχο την σύνδεση τους με αποτέλεσμα το παιδί να αντιλαμβάνεται και να βιώνει ένα είδος ισότητας στην σχέση τους και επιτρέπει μια υγιή ταύτιση των παιδιών με τον καθένα τους ξεχωριστά. Η συμφωνία μεταξύ των γονιών αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην ψυχική τους υγεία.
Ο ρόλος της μητέρας σε μια μονογονεϊκή οικογενεία είναι αρκετά φορτισμένος διότι νιώθει αποκλειστικά την ευθύνη του παιδιού και των αποφάσεων που πρέπει να πάρει, ακόμα και η καθημερινότητα της γίνεται δυσκολότερη, καθώς συνδυάζει πολλούς ρόλους ταυτόχρονα. Ο ρόλος του πατέρα θα ενδυναμωθεί και θα αναλάβει ευθύνες και υποχρεώσεις που του αναλογούν και θα έχει ως αποτέλεσμα την συχνότερη επαφή και επικοινωνία με το παιδί του. Μέσα σε ένα περιβάλλον που υπάρχει υποστήριξη, επικοινωνία και διαμοιρασμός ευθυνών σίγουρα ενισχύεται η ψυχική ανθεκτικότητα των παιδιών. Η έρευνα πάνω στην αντιπαράθεση των γονέων που καταλήγει σε συναίνεση υποδεικνύει ότι τα παιδιά θα έχουν λιγότερες δυσκολίες σε επίπεδο συμπεριφοράς, λιγότερα προβλήματα που σχετίζονται με την υπερκινητικότητα και γενικά λιγότερες δυσκολίες στην κοινωνική επαφή με τους συνομηλίκους τους.
Η συνεπιμέλεια είναι ένα θέμα που θα αλλάξει τα δεδομένα που είχαμε ως τώρα για τις περιπτώσεις διαζυγίου και είναι σίγουρο ότι οι νόμοι δεν επιλύουν δια μαγείας τα περίπλοκα κοινωνικά και οικογενειακά θέματα.Παρόλα αυτά, πολλοί γονείς δεν είναι σε θέση, χωρίς συμβουλευτική και ψυχοθεραπευτική πλαισίωση, να επεξεργαστούν τα συναισθηματικά φορτία και τις μεγάλες ματαιώσεις ή αντιδράσεις που δημιουργούνται από τις συνθήκες χωρισμού. Κρίνεται αναγκαίο η συστάση δομών συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας για την υποστήριξη των οικογενειών. Μέλημα της πολιτείας και των ειδικών είναι να προστατέψουν τα παιδιά απο μελλοντικές συγκρούσεις και αρνητικές εμπειρίες.
*Η Παναγιώτα Μιχαλοπούλου είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, michalopoulou.pl@gmai.com
