Απομένει μισή ακόμη συνεδριακή διαδικασία για να επικυρωθεί εκλογικά η επικυριαρχία του ενός και μόνο υποψηφίου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ. Στα δύο άλλα ιστορικά κόμματα οι αρχηγοί ολοκλήρωσαν την επίδειξη κομματικής ισχύος μέσω των δικών τους Συνεδρίων και έτσι άνοιξε η μακράς διάρκειας προεκλογική περίοδος.
Σημασία τώρα έχει να φανεί εάν η ισχύς αντανακλά στην κοινωνία με προφανή στόχο να αποτυπωθεί με το μέγιστο ποσοστό στο αποτέλεσμα των εκλογών της απλής αναλογικής. Σε αυτή τη φάση θα πορευτούμε με τις δημοσκοπήσεις που θα μας δίνουν μόνο μια γεύση. Εξαρτάται από την επάρκεια των επιτελείων να διαβάζουν σωστά τις δημοσκοπήσεις, ποσοτικές, ποιοτικές και να προσαρμόζουν την τακτική τους.
Την πρωτοβουλία των κινήσεων κρατά ο Πρωθυπουργός, τη δική τους γνώμη για το χρόνο των εκλογών έχουν, προφανώς, οι υπουργοί και οι βουλευτές της συμπολίτευσης. Ένας όμως αποφασίζει. Και ο Κ. Μητσοτάκης είναι γεγονός πως από το φθινόπωρο ´19, όταν συζητήθηκε δημοσίως το ενδεχόμενο εκλογών προκειμένου να υπερκεραστεί το προβληματικό για την Ελλάδα σύστημα της απλής αναλογικής, ήταν απολύτως σαφής. Τη σαφήνεια του δεν την έχει προδώσει έως σήμερα: Οι εκλογές, σύμφωνα με τη σταθερή του απάντηση θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, δηλαδή σε δώδεκα μήνες από σήμερα, όπως είπε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο Συνέδριο της ΝΔ.
Δύσπιστοι προς τον Πρόεδρο τους παρουσιάζονται υπουργοί και βουλευτές. Παιδιά μιας συγκεκριμένης πολιτικής ανατροφής όπου ο Αρχηγός, έχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων αιφνιδίαζε τους αντιπάλους του, μάλλον δυσκολεύονται να αποδεχθούν την πολλαπλώς δημοσίως διατυπωμένη τοποθέτηση του Πρωθυπουργού. Κάνεις φυσικά δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να βγουν σωστοί στην εκτίμηση τους. Αλλά αυτό είναι το σύστημα του τακτικισμού στο οποίο εκπαιδεύονται οι πολιτικοί. Πιθανότατα δυσαρεστεί τον πολίτη που δεν φανατίζεται κομματικά και επιζητεί σοβαρότητα και σταθερότητα.
Τώρα, είναι πασιφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης χρειάζεται χρόνο διακυβέρνησης. Να αποκαταστήσει τη σχέση του με τους πολίτες, μετά το πλήγμα των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειες, να βελτιώνει καθημερινά τη λειτουργία του Κράτους ώστε να μειώνει την κοινωνική μουρμούρα από τη διάψευση προσδοκιών και ταυτοχρόνως να παρουσιάζει αποδοτικό κυβερνητικό έργο. Στο χρονικό αυτό διάστημα ευελπιστούμε άπαντες ότι θα αποδίδει ο τουρισμός, θα υλοποιείται το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάπτυξης και η καθημερινότητα, με τον πόλεμο της Ρωσίας μέσα στην ευρωπαϊκή Ουκρανία, δεν θα διαταράσσεται απελπιστικά.
Μόνο εύκολα δεν είναι αυτά, αλλά δεν έχει άλλο δρόμο η Κυβέρνηση.
Οι πολίτες δεν αποστρέφονται τη ματιά τους στην αντιπολίτευση, αλλά η προσοχή τους είναι στραμμένη στον Κ. Μητσοτάκη και λιγότερο στη ΝΔ. Από εκείνον περιμένουν στα δύσκολα ταχεία αντίδραση και ενσυναίσθηση, δεδομένης της άμεσης κινητοποίησης του στην παραβίαση των συνόρων και στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού το 2020.
Η έκφραση της διπλής «συγγνώμης» για την ανεπάρκεια στην αντιμετώπισης των πυρκαγιών θέρους '21 και χιονόπτωσης Ιανουαρίου '22, θα είχε λειτουργήσει εάν στην ενεργειακή κρίση του περασμένου φθινοπώρου δεν είχε προστεθεί η κρίση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος και η «ηλεκτροφόρος» ρήτρα αναπροσαρμογής. Η κοινή γνώμη θύμωσε με τους λογαριασμούς, παρά την επιδότηση τους. Η καθυστέρηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας να υπερασπιστεί τους καταναλωτές εξέθεσε τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος με τις εξαγγελίες του μάζεψε το θέμα προ του Συνεδρίου και εκτόνωσε την εσωκομματική ένταση.
Εάν δεχθούμε ως ειλικρινή τον Πρωθυπουργό, οι επόμενοι δώδεκα μήνες επιφυλάσσουν σκληρή δουλειά στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Στο μέγιστο της ισχύος τους οι κυβερνητικές μηχανές πρέπει να αποδώσουν ένα αποτέλεσμα που δεν θα επιτρέψει στους πολίτες να αμφιβάλλουν για την ορθότητα της απόφασης τους στις επικείμενες εκλογές της απλής αναλογικής. Μονοκομματική κυβέρνηση για να μην μπει η Ελλάδα σε περιπέτειες αλλά για να μη χαθεί η ευκαιρία της ανάπτυξης την οποία, όμως, οι πολίτες πρέπει να δουν με τα μάτια τους.
