Υπάρχει ελαφρυντικό για το γεγονός της οπαδικής βίας; Κανένα. Ο αστυνομικός νέος άνθρωπος χαροπαλεύει. Χωρίς αιτία και με καμία αφορμή. Ένα νέο παιδί που υπηρετεί στην αστυνομία δινει τη μάχη της ζωης του. Απλώς υπηρετώντας το καθήκον του, δέχθηκε μια φωτοβολίδα και μια μολότοφ. Δεν προκάλεσε. Ήταν εκεί για την προστασία των πολιτών. Ως όφειλε εκ της θεσεως του και της υπηρεσίας του.
Γιατί κάποιος όπλισε έναν άλλο νέο μικρότερο του αστυνομικού και τον έστειλε να στοχεύσει τον κακό «μπάτσο». -ποιος άραγε- όπλισε το μυαλό ενός νέου παιδιού γεμίζοντας το με μίσος και οπαδισμό. Φτιάχνοντας στο μυαλό ενός παιδιού τον - ήρωα που καθαρίζει την κοινωνία από τους αστυνομικούς, τους εχθρούς αντίπαλους , τους αδιάφορους γονείς, ίσως. Για όλα τα παραπάνω και ενδεχομένως για ακόμη περισσότερα δυο νέοι άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι. Με μοναδικη ευθύνη του ενός. Δυο νέοι άνθρωποι χωρίς λογο(;) δίνουν μάχη ζωης. Ο ενας στο νοσοκομείο και ο άλλος στη φυλακή. Και βέβαιως δεν είναι το ίδιο. Κο προφανώς κάτι πάει στραβά και αλίμονο αν ταυτιστούν οι δολοφόνοι με τα θύματα. Ακόμη και η απόπειρα δολοφονίας επιβάλλει αυστηρές ποινές. Αλλιώς θα είμαστε ζούγκλα.
Ή μήπως είμαστε ήδη; Όταν ένα 18χρονο παιδί σηκώνει το χέρι του και σημαδεύει έναν άγνωστο αστυνομικό τότε κάτι δεν έχουμε κάνει σωστα. Τότε κλείνουμε τα μάτια μέχρι το κακό να χτυπήσει την πόρτα μας. Γινόμαστε τιμητές όταν ξέρουμε τι συμβαίνει. Όταν τα ίδια μας τα παιδιά μας φωνάζουν εδώ και χρόνια. Τις ανάγκες τους. Τα θέλω τους, αναζητώντας την παρέα μας και την φροντίδα μας. Αλλά την ίδια στιγμή αδιαφορώντας ησυχαζουμε που είναι στο γήπεδο στην πλατεία στο άγνωστο πάρτυ. Χαμογελάμε πονηρά όταν τους δούμε και λίγο πιωμένους και αν είναι αγόρια νιώθουμε και πιο υπερήφανοι ως πατέρες. Να συνεχίσω;
Οι ένοχοι βρίσκονται αλλού. Είμαστε εμείς, η αδιάφορη πολιτεία που πουλάει εικόνες και φτηνά «υλικά», η ηρωοποίηση των αδιάφορων κοι του τσαμπουκα, η ανυπαρξία Όλα μαζί. Και όλοι μαζί θα τρέξουμε να καταδικάσουμε. Δικαίως ή αδίκως θα μετατραπούμε στο αγαπημένο μας άθλημα που δεν είναι το ποδόσφαιρο αλλά οι τηλεδικες.
Καληνυχτα Κεμαλ...
