Οι αρχές, ο αξιακός κώδικας, οι κανόνες συμπεριφοράς χαρακτηρίστηκαν σκοπίμως και τεχνιέντως συμπτώματα ελιτισμού προκειμένου να απαξιωθούν στα μάτια των πολλών. Σ´ έναν μεγάλο βαθμό η προσπάθεια σπίλωσης του καλού επιτεύχθηκε. Η κοινωνία αφέθηκε να παραδέρνει και να επιλέγει το ευκολότερο: Να προσαρμόζεται προς τα κάτω. Ισχύει φυσικά, όπως σε κάθε περίπτωση, η εξαίρεση εκείνων που επιμένουν στον πολιτισμό της ευπρέπειας, όταν ο «κανόνας» αποδεικνύεται ελκυστικότερος.
Η επιστολή παραίτησης του αναπληρωτή εκπαιδευτικού μόλις δύο εβδομάδας μετά την ανάληψη των καθηκόντων σε Επαγγελματικό Λύκειο σε νησί, του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτει, είναι μια πραγματική γροθιά. Ο καθηγητής περιγράφει την υποδοχή που του επεφύλαξαν οι κατ´ όνομα μαθητές του ΕΠΑΛ προκειμένου να τον μειώσουν εξευτελίζοντας τον ώστε να τον εντάξουν στο «σύστημα» τους. Ο εκπαιδευτικός βίωσε επιθετική συμπεριφορά, προσβολές, ταπεινώσεις, παντελή έλλειψη μαθητικής συμπεριφοράς και πειθαρχίας που τον οδήγησαν στην παραίτηση. Για μάθημα ούτε λόγος. Απαιτούσαν επιπροσθέτως να μην τους βάζει απουσία και την ίδια ώρα απαιτούσαν υψηλό βαθμό για τις επιδόσεις τους στο κάπνισμα, στη χρήση του κινητού τους τηλεφώνου, στην περιποίηση φρυδιών, στο σκάσιμο τσιχλόφουσκας και σε κάθε εξωφρενική, όπως γράφει, ανοησία που σκαρφίζονταν για να δείξουν πως έτσι αντιλαμβάνονται την «εξουσία» στο Επαγγελματικό Λύκειο.
Δεν ήταν όμως αρκετά όλα αυτά για να συνετιστεί η «απροσάρμοστος» καθηγητής. Οι μαθητές δεν έκρυβαν τη βιαιότητα τους, απειλώντας τον δάσκαλο τους ότι τον «περιμένουν έξω από σχολείο», ότι «ξέρουν το αυτοκίνητο του» και η διαρκής βιντεοσκόπηση του από τα κινητά των μαθητών ώστε να υπάρχει υλικό για την διαπόμπευση του μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.
Το επαγγελματικής κατεύθυνσης Λύκειο σε κάποια μη κατονομαζόμενη περιφέρεια είναι εστία παραβατικών μαθητών. Πιθανότατα το συγκεκριμένο σχολείο δεν είναι μοναδικό. Κι αν ακόμη το περιεχόμενο της επιστολής παραίτησης είναι μια συρραφή από πραγματικά συμβάντα και περιστατικά από τα σκληρά καθημερινά βιώματα των καθηγητών ΕΠΑΛ, η κατάσταση που περιγράφεται είναι εξόχως απογοητευτική και συνάμα επικίνδυνη. Η φήμη των Επαγγελματικών Λυκείων, άλλωστε, δεν ήταν ποτέ αντάξια του σκοπού για τον οποίο συστάθηκαν. Αφέθηκαν να εξελιχθούν σε «άντρα» παραβατικότητα. Δυστυχώς. Η ευθύνη για την κατάντια είναι διαχρονική. Συγκεκριμένες αιτίες προκαλούν τη σημερινή σήψη. Αλλά, εδώ, δεν κάνουμε ιστορική αναδρομή.
Από την κυβέρνηση σήμερα υπάρχουν απαιτήσεις. Πρώτα απ´όλα γιατί η ίδια η υπουργός Παιδείας διατυμπανίζει ότι θέλει να επαναφέρει την Τεχνική και Επαγγελματική εκπαίδευση στην ορθή τροχιά της, ώστε η αγορά εργασίας να ενισχυθεί με νέες και νέους που θα έχουν καταρτιστεί σε σειρά επαγγελμάτων και για όσους επιθυμούν θα ανοίγουν οι πόρτες της Ανώτατης Εκπαίδευσης, βάση των σχολικών επιδόσεων τους. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν η Ν. Κεραμέως να επενδύει σε ΕΠΑΛ τραγωδίας.
Η υπουργός Παιδείας οφείλει να καταστήσει σαφές ότι και για την Επαγγελματική Εκπαίδευση ισχύουν οι ίδιοι κανόνες μαθητικής συμπεριφοράς με τρόπους και πειθαρχία. Εάν διευθυντές και καθηγητές εμφανίζουν συμπτώματα αποτελμάτωσης πρέπει να υποστηριχθούν υπηρεσιακά ώστε να ξεπεράσουν τη βύθιση τους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να επικροτείται για τις πολιτικές επιλογές και τις λύσεις που προτείνει όμως κρίνεται αυστηρά από τους πολίτες στα θέματα καθημερινότητας και αξιών. Πρέπει να δράσει τώρα αποτελεσματικά προτού βιώσει εκπλήξεις προ της κάλπης…
