Του ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ
Δεν ξέρω εάν του αρέσουν τα δύσκολα, όμως ο Κ. Μητσοτάκης αποδεικνύει ότι όχι μόνο αντέχει, αλλά του πάνε οι συνθήκες του ανορθόδοξου πολέμου. Εννοώ, προφανώς, στην πολιτική σκηνή. Και ειδικότερα στα ελληνοτουρκικά. Πάντως δεν συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου στην κατηγορία εκείνων που θέλουν εκ των προτέρων δυναμικές συγκρούσεις με τους γείτονες. Όταν όμως οι συνθήκες που δημιουργούν εκείνοι, όπως ο Πρόεδρος Ερντογάν, είναι συγκρουσιακές,τότε θέλεις τον Πρωθυπουργό της Πατρίδας σου να μη...μασάει!
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ 100,3
Έως τώρα έχουμε δύο απτά παραδείγματα:
Πρώτα, η περίπτωση της Λιβύης. Μόλις ο Τούρκος Πρόεδρος έκανε τσαλίμια με έναν από τους ηγέτες της εμφυλιοπολεμικής χώρας των φυλάρχων, η Ελλάδα βρήκε αμέσως συμπαίκτη. Τον έτερο των δύο κατσαπλιάδων που διεκδικούν την Λιβύη. Μπορει να μην είναι και το πλέον σαλονάτο διπλωματικό παιχνίδι, αλλά τι να κάνεις. Το επιβάλλουν οι συνθήκες της στιγμής. Πρέπει να απαντήσεις. Και η απάντηση που επέλεξε η Ελλάδα με τον Μητσοτάκη στο τιμόνι σε πρώτη φάση στρίμωξε τον Ερντογάν. Γεγονός.
Περίπτωση δεύτερη: Το σκληρό παιχνίδι Ερντογάν στον Έβρο με πιόνια τους μετανάστες και επιδίωξη να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα. Δεν πέρασε. Ο Ερντογάν απέτυχε. Διότι η Ελλάδα περιφρούρησε τα σύνορα της. Τόσο απλά. Προφανώς με πολύ κόπο, μόχθο, προσπάθεια, καλή δουλειά, συντονισμό των κρατικών υπηρεσιών. Ελληνικής Αστυνομίας, Στρατού, Λιμενικού και την υποστήριξη των Ακριτών του Έβρου. Και τη μαζική επιθυμία της τεράστιας πλειονότητας των πολιτών που έβαλαν πλάτη «ψυχικά»!. Ποιός όμως έδωσε την αυτονόητη μεν, αλλά σαφή εντολή: Δεν θα περάσει ούτε ένας μετανάστης στην Ελλάδα! Ο Πρωθυπουργός.
Θα μου πείτε αυτή είναι η δουλειά του. Είναι το αυτονόητο. Απαντώ: Το έχουμε ως δεδομένο με τον Μητσοτάκη..
Συνεπώς, έως τώρα ο Μητσοτάκης ανταποκρίνεται στον ανορθόδοξο πόλεμο.
Η ιστορία δεν σταματά εδώ, δυστυχώς. Θα θέλαμε μετά από σχεδόν πέντε χρόνια πολιτικής διαχείρισης από τυχοδιώκτες της εξουσίας να έχουμε ηρεμότερα νερά, αλλά δεν προκύπτει.
Ο κορωνοϊός είναι μια ακόμη δύσκολη υπόθεση. Αυτό που θέλω να σχολιάσω με το σημείωμα είναι η οικονομική του διάσταση.
Φοβάμαι συνεπώς ότι η οικονομία θα εξελιχθεί σε ένα ακόμη πεδίο ανορθόδοξου πολέμου, που θα κρίνει τον Κυριάκο.
Έως τώρα, το έχω ξαναγράψει, η κυβέρνηση δεν έχει δείξει τόλμη στην οικονομία. Η διαχείριση είναι απολύτως διαχειριστική, σκοπίμως επαναλαμβάνω τη λέξη. Είναι φοβική. Δεν έχει τον αέρα που θα κάνει τη διαφορά στην ανάπτυξη.
Και επειδή, η βάση πάνω στην οποία πιθανόν εξελιχθούν αρνητικά σενάρια με αφορμή τις συνέπειες του κορονοϊού θα πρότεινα στον κύριο Πρωθυπουργό να σκεφτεί, να συναποφασίσει με τους συνεργάτες του και να υλοποιήσει τολμηρά σχέδια στην οικονομία. Κοινώς να σκεφτεί και να δράσει ανορθόδοξα. Δείχνει να το έχει.
Πάντως η Ιστορία και η Κοινωνία κοιτούν κατάματα τον Μητσοτάκη..
