Πώς θα αντιδρούσε το ΚΙΝΑΛ στα σοβαρά μιας Διακυβέρνησης;...

Αντιμέτωπος με τις απρόβλεπτες πάντα κακές «στιγμές» ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, ο πολιτικός Αρχηγός λογικά πρέπει να φέρει στην φαρέτρα του ένα και μόνο «όπλο»: Την ειλικρίνεια απέναντι στους πολίτες!

Αν ο Κ. Μητσοτάκης, κατά ορισμένους, πανικοβλήθηκε στην αποκάλυψη της νόμιμης επισύνδεσης του Ν. Ανδρουλάκη, η είδηση ότι η ευρωβουλευτής Ε. Καϊλή εμπλέκεται στο Καταργκέιτ έκανε το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ να θυμίζει γαλοπούλα που προσπαθεί να αποφύγει την Ημέρα των Ευχαριστιών...

Ο Πρωθυπουργός δεν θα μπορεί να ξεχάσει την Παρασκευή 5 Αυγούστου 2022. Είναι η καυτή ημέρα που υποχρεώθηκε να αποπέμψει από δίπλα του τον Γρ. Δημητριάδη διευθυντή του Πολιτικού του Γραφείου και ανιψιό του, καθώς και τον Διοικητή της ΕΥΠ Π. Κοντολέοντα, μετά την επιβεβαίωση ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του Προέδρου ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη. Ο Κ. Μητσοτάκης παραδέχθηκε δημοσίως ότι ήταν πολιτικό σφάλμα η νόμιμη κατά τα άλλα (με την υπογραφή δυο Εισαγγελέων της Υπηρεσίας) επισύνδεση Ανδρουλάκη. Κάποιοι, τότε, σχολίασαν πως ο πανικός είναι κακός σύμβουλος. Πιθανόν. Πάντως, ο Μητσοτάκης  αντέδρασε ακαριαία. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις με αντίστοιχες απομακρύνσεις ή διαγραφές στελεχών της ΝΔ.

Η χωρίς δεύτερη κουβέντα ανάληψη της -έτσι κι αλλιώς πολιτικής ευθύνης που φέρει το αξίωμα του Πρωθυπουργού- από τον Μητσοτάκη ήταν αυτό που τον έσωσε και μαζί με την «συγγνώμη» αυτά που τον εξύψωσαν στα μάτια της κοινής γνώμης.

Ξέρουν οι πάντες ότι τα λάθη δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Κάτι σαν τη μοίρα! Πόσο μάλλον όταν οι Κρατικές Υπηρεσίες υστερούν στην παροχή υπηρεσιών και οι όποιες αλλαγές
ή παρακάμψεις επιχειρούν οι αρμόδιοι Υπουργοί χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν θετικά αποτελέσματα στις δύσκολες στιγμές.

Άρα, αντιμέτωπος με τις απρόβλεπτες πάντα κακές «στιγμές» ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, ο πολιτικός Αρχηγός λογικά πρέπει να φέρει στην φαρέτρα του ένα και μόνο «όπλο»: Την ειλικρίνεια απέναντι στους πολίτες! Δύσκολο...

Έτσι, αυτοπαγιδεύτηκε ο Ν. Ανδρουλάκης όταν έγινε γνωστή η εμπλοκή της Ευρωβουλευτή ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ Ε. Καϊλή στο σκάνδαλο διαφθοράς, χρηματισμού, ξεπουλήματος μαύρου χρήματος από το Κατάρ που συνταράσσει το Ευρωκοινοβούλιο στην καρδιά της Ευρώπης. Ο Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ αυτοπαγιδεύτηκε από τον πανικό του. Προσπάθησε να διώξει από πάνω του την Καϊλή και απώλεσε την αξιοπιστία του. Κρίμα.

Το ΚΙΝΑΛ στην προσπάθεια του να πει «απεταξάμην» την Καϊλή είπε τρία πράγματα με τα οποία γελά η κοινωνία.

Ότι η Καϊλή ήταν «Δούρειος Ίππος» του Μαξίμου, ήταν πράκτορας του Μητσοτάκη στην αυλή της Χαρ. Τρικούπη και μεταγραφή του αεροδρομίου για τη ΝΔ, μόνο που δεν...πρόκανε! Κάποια στελέχη για να ευχαριστήσουν τον Πρόεδρό τους συνόδευσαν το πολιτικό «ποίημα» με την διευκρίνιση ότι οι «ιδιότητες» της Καϊλή δεν ήταν δουλειά της ΝΔ αλλά του «σατανικού» όπως υποθέτουν Μητσοτάκη. Χρησιμοποίησαν δηλαδή επακριβώς το εφεύρημα Τσίπρα ότι η παράταξη της ΝΔ δεν σκέφτεται «διαβολικά» όπως ο Πρόεδρος της. Είναι πάντα συμπονετικός ο Α. Τσίπρας προς την παράταξη της ΝΔ για τις κακοτοπιές της... Προφανώς είναι αστειότητες όλα αυτά και χωρίς πολιτική ουσία. Άριστα για αντιπολίτευση καφενείου.

Το Δημοκρατικό πολίτευμα όμως απαιτεί Κυβέρνηση, αντιπολίτευση μείζονα και ελάσσονα. Κατά κανόνα πρέπει η Αντιπολίτευση να είναι τόσο σοβαρή ώστε εάν χρειαστεί να διορθώνει τις κυβερνητικές ανοησίες. Στην περίπτωση μας έχουμε ατυχήσει πολλαπλώς. Θα περιμέναμε την χαμένη σοβαρότητα του ΣΥΡΙΖΑ να την καλύψει με τις μικρότερες δυνάμεις του το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ. Όμως αυτό έπαθε πανικό και μέσα σε ελάχιστο χρόνο έχασε την αξιοπιστία του.

Εύκολα χάνεται, δύσκολα αποκτιέται.

Αρκούσε μια διευκρινιστική ειλικρινής δήλωση ΚΙΝΑΛ που θα τοποθετούσε τα πράγματα σχετικώς με την Καϊλή στη θέση τους. Όσο και ανοήτως να αποφεύγουν την ταύτιση η συλληφθείσα Ευρωβουλευτής είναι ΚΙΝΑΛ. Δεν αποκλείεται να είχε προσφάτως διαρραγεί η σχέση της με τον Ανδρουλάκη, δεν έπαυε όμως να ανήκει στο Κόμμα της μικρής Αντιπολίτευσης. Το επιχείρημα ότι η Καϊλή δρούσε σαν «Δούρειος Ίππος» του Μητσοτάκη συνιστά την κορύφωση της ιλαροτραγωδίας. Σε μια πραγματική τέτοια περίπτωση η αντίδραση δεν είναι άλλη από την ακαριαία διαγραφή του δρώντος πράκτορα. Όμως η διαγραφή της Καϊλή δεν ήρθε ποτέ. Έτσι πέραν από την αξιοπιστία, χάνεται και η σοβαρότητα.

Όλα ήταν περιττά. Μια μόνο δήλωση ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ που θα  χειριζόταν το θεμα στην ανθρώπινη διάσταση του θα έκλεινε κάθε διαρροή. Κανένας λογικός πολίτης που προφανώς δεν συμμερίζεται την φασιστική αντίληψη της συλλογικής ευθύνης δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ για την Καϊλή.

Η ψυχραιμία, η εμπειρία, η ενσυναίσθηση, η κοινή λογική έλειψαν από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ. Πώς θα αντιδρούσε άραγε στα πολύ σοβαρά μιας Διακυβέρνησης;...