Ταλαιπωρεί χρόνια, εκπαιδευτικούς, γιατρούς, αστυνομικούς, δικαστικούς ακόμη και στρατιωτικούς οι οποίοι καταβάλλουν ενοίκιο δυσανάλογο του μισθού τους προκειμένου να βρουν κατοικία στον τόπο άσκησης των καθηκόντων τους, μακριά από τη δική τους κατοικία. Πιθανώς να γίνονται θύματα εξαπάτησης στις τοπικές κοινωνίες όπου η αναζήτηση ακόμη κι ενός απλού δωματίου καθίσταται επώδυνη περιπέτεια. Τα τελευταία χρόνια, με την εκτίναξη της τουριστικής δραστηριότητας το πρόβλημα έχει μεγεθυνθεί περαιτέρω.
Στην «ΚτΚ» δημοσιεύτηκε δημοσιογραφικό οδοιπορικό στον Αη Στράτη, τόπο πολιτικών εξορίστων επί τρεις δεκαετίες. Περιγράφεται η ζωή, στο νησί έκτασης μόλις 45 τετραγωνικών χιλιομέτρων, στην καρδιά του Βόρειου Αιγαίου, σε απόσταση 18 ναυτικών μιλίων από την Λήμνο και 38 από την Σκύρο. Οι κάτοικοι του Αη Στράτη επιθυμούν και σωστά την ανάπτυξη, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, την οικοδόμηση προϋποθέσεων ώστε οι νέοι που επιλέγουν να επιτρέψουν στο νησί μετά τις σπουδές τους να στεριώσουν στον τόπο καταγωγής τους. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από την κτηνοτροφία, στρέφονται και στον τουρισμό. Μαθαίνουμε από το δημοσίευμα ότι ο Αη Στράτης έχει αναπτύξει δυναμικό 180 κλινών, προσπαθώντας να προσπορίζεται έσοδα χωρίς όμως οι κάτοικοι του να επιθυμούν να μετατραπεί σε κοσμοπολίτικο νησί.
Στον Αη Στράτη, νησί της ονομαζόμενης άγονης γραμμής, μέσω του δημοσιεύματος μαθαίνουμε ότι το πρόβλημα της στέγασης των κρατικών υπαλλήλων είναι, επίσης, οξυμμένο. Οι κυρίες και οι κύριοι εκπαιδευτικοί υφίστανται, συνήθως, την ταλαιπωρία και την αντίστοιχα (αδικαιολόγητη) οικονομική αφαίμαξη. Ορίστε πως περιγράφει την περίπτωση του ο καθηγητής Χρήστος Γκατζόγιας, γυμναστής στο Δημοτικό και Γυμνάσιο, ο οποίος κατάγεται από τα Γιάννενα και υπηρετεί ως αναπληρωτής. Διαβάζουμε:
« Πληρώνω ενοίκιο 250€ για ένα δωμάτιο. Οι λογαριασμοί δεν περιλαμβάνονται σ´ αυτό το ποσό. Να σκεφτείτε ότι, για να κάνω οικονομία στο ρεύμα, δεν έχω ανάψει ακόμη ούτε μια φορά, το κλιματιστικό», δηλώνει στην εφημερίδα, αρχές του Δεκεμβρίου.
Αντίστοιχες αφηγήσεις εννοείται ότι απαντώνται σε μεγαλύτερα, κοσμοπολίτικα νησιά, που σφύζουν από τουριστική ανάπτυξη, με μεγαλύτερα έσοδα όπου η στέγη, ακόμη κι ενός δωματίου, θεωρείται πολυτέλεια και κοστίζει πανάκριβα στον κρατικό υπάλληλο. Υποτίθεται ότι στόχος των εκάστοτε κυβερνώντων είναι να παρέχονται κίνητρα ικανά ώστε να προσελκύουν την εγκατάσταση των αναγκαίων επιστημόνων σε απόμακρες και απομονωμένες περιοχές προκειμένου να κρατηθεί ο τοπικός πληθυσμός και γιατί όχι να προστεθεί κι άλλος.
Όμως το παράδειγμα του Αη Στράτη είναι το πλέον χαρακτηριστικό. Το ποσό ενοικίου των 250€ για ένα δωμάτιο είναι υπερβολικό. Ας κάνουμε μια απλή σύγκριση. Όταν ο αρχηγός της αξ. Αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας πληρώνει, κατα δήλωση του, μόλις 500€ μηνιαίως για την ενοικίαση της κατοικίας του πάνω στην ακτογραμμή του Σουνίου, η ενοικίαση από τον καθηγητή στον Αη Στράτη ενός μόνο δωματίου στο μισό ποσό είναι αδιανόητη. Όπως είναι εξωφρενικές οι αφηγήσεις κρατικών λειτουργών που ζουν με την αγωνία της εξεύρεσης στέγης σε νησιά όπου η οικοδομή αναπτύσσεται με φρενήρεις ρυθμούς.
Τη λύση στο πρόβλημα οφείλει να τη δώσει η Κυβέρνηση. Και έχει ήδη καθυστερήσει. Σε συνεργασία με τις αντίστοιχες Περιφέρειες και Δήμους, πρέπει να κατασκευαστούν κτήρια στα οποία θα παρέχονται ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης με λογικό και συμβολικό ενοίκιο. Ο Πρωθυπουργός προωθεί πρόγραμμα Στέγης για νέα ζευγάρια και ορθά πράττει. Ανάλογες πρωτοβουλίες για την τακτοποίηση του θέματος των κρατικών υπαλλήλων δεν πρέπει να καθυστερήσει.
Είναι κι αυτό θεμα πολιτισμού της καθημερινότητας…
