Η καταδίκη και μάλιστα ομόφωνα στην ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά, προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, έντονες πολιτικές αντιδράσεις. Η καταδίκη του πρώην υπουργού από ένα βαρύ δικαστικό σχηματισμό, όπως το Ειδικό Δικαστήριο, αλλά κυρίως το γεγονός, ότι ούτε ένας δικαστής δεν βρέθηκε να συμφωνήσει με την εισαγγελέα Ολγα Σμυρλή που είχε προτείνει την απαλλαγή του, ήταν κάτι που προκάλεςε αίσθηση και πολιτικές συνέπειες.
Από την πλευρά του Νίκου Παππά αλλά και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έγινε λόγος για πολιτική απόφαση, ενώ αφέθηκαν υπαινιγμοί, ότι οι 13 ανώτατοι δικαστικοί δεν αποφάσισαν με αυστηρά νομικά κριτήρια. Ας δούμε όμως, τι πραγματικά συμβαίνει.
Είναι πολιτική η δίκη και πολιτική η απόφαση για τον Νίκο Παππά;
Xωρίς αμφιβολία είναι πολιτική, καθώς, όταν δικάζεται και καταδικάζεται ένας υπουργός, η υπόθεση έχει εμφανώς πολιτικά χαρακτηριστικά, παράγει πολιτικές συνέπειες και έχει μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον. Ομως αυτό δεν σημαίνει πως η δίκη και η καταδίκη του Νίκου Παππά έγιναν με πολιτικά κριτήρια.
Το Ειδικό Δικαστήριο δίκασε και καταδίκασε με βάση τη δικογραφία, το κατηγορητήριο και όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της τετράμηνης δίκης. Άλλωστε κινείται εκτός λογικής το επιχείρημα της πολιτικής σκοπιμότητας σε μια τέτοια απόφαση, όταν υπήρξε ομόφωνη και στην έκδοση της μετείχαν 13 ανώτατοι δικαστικοί, άλλοι από τον Αρειο Πάγο και άλλοι από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς είχαν προαχθεί επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άπαντες είχαν επιλεγεί με κλήρωση, όπως προβλέπει ο νόμος και δεν είχε γίνει επιλογή τους με κάποιο άλλο τρόπο, που θα μπορούσε να δημιουργήσει ερωτηματικά και υποψίες.
Σε κάθε περίπτωση 13 ανώτατοι δικαστικοί να συνέπεσαν στο πεδίο της πολιτικής σκοπιμότητας είναι κομμάτι δύσκολο, όπως και να αποδοθούν σε 13 ανώτατους δικαστικούς κίνητρα άλλα, πέραν της νομιμότητας.
