Η σημερινή συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου, λέγεται πως αποτελεί κομβικό σημείο για το πολυ- συζητημένο νομοσχέδιο. Τα βλέμματα όλων, κυρίως της κυβερνητικής παρατάξεως είναι στραμμένα στο αποτέλεσμα της συζήτησης που δεν θα είναι και η απλούστερη. Και εντός των κόλπων της εκκλησίας και εκτός.
Έτυχε τις προηγούμενες ημέρες να συζητήσω με ιεράρχες, την άποψη των οποίων και σέβομαι και εκτιμώ. Είναι σύγχρονοι θεολόγοι, με βαριά βιογραφικά, που η πλειοψηφία των πτυχίων τους, είναι θετικών επιστημών. Και αυτό δεν είναι παράδοξο ούτε τυχαίο. Δεν θα εισέλθω, όμως, για την οικονομία του άρθρου, σε εσωτερικά ζητήματα της επιστήμης της θεολογίας. Οι συζητήσεις που είχα μαζί τους, αφορούσαν το επίκεντρο της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου: το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.
Στην Ιερά Σύνοδο, υπάρχουν και διακονούν, υψηλές μορφές της σύγχρονης ορθοδοξίας. Άνθρωποι ανοιχτοί στις κελεύσματα των καιρών, στις νέες προκλήσεις, με πίστη στον δύσκολο αγώνα της εκκλησίας που κυριολεκτικώς αμφισβητείται. Δεν έχουν σκληροπυρηνική στάση. Δεν αντιδρούν δογματικά και κυρίως δεν αμφισβητούν την προτεραιότητα της πολιτείας και των κυβερνήσεων. Γνωρίζουν καλά τον διαφορετικό τους ρόλο και αυτό, ίσως, είναι, το δυσκολότερο για εκείνους. Καθώς έχουν να αντιπαλέψουν και την απο-γοήτευση του πολίτη αλλά και τον σκεπτικισμό των πολιτικών.
Έχουν, επίσης να αντιμετωπίσουν και τα «εντός». Ένα ακόμη δυσκολότερο κομμάτι, σε μια άκρως σημαντική συνεδρίαση. Την ίδια στιγμή όλοι αναγνωρίζουν πως η εκκλησία έχει εξέχουσα θέση στη χώρα μας. Μπορεί να καθυστερεί σε συγκεκριμένες αποφάσεις αλλά πάντα βρίσκεται εντός της κοινωνίας. Αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις πρακτικές της, αυτό διόλου δεν μειώνει τον ρόλο της. Ούτε και την ιστορική της διαδρομή και προσφορά.
Η σημερινή απόφαση δύναται να είναι ιστορική. Αλλά ακόμη και αν δεν είναι, αυτό που συμβαίνει επι του πρακτέου είναι ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας. Διότι το κράτος έχει ευθύνες απέναντι στον πολίτη και για αυτό ψηφίζονται οι κυβερνήσεις. Ο ρόλος της εκκλησίας είναι διαφορετικός. Σημαντικός αλλά διαφορετικός. Δεν κυβερνά. Δεν νομοθετεί, δεν μετέχει στην πολιτική. Η ελέω Θεού μοναρχία δεν έχει καμία ισχύ σε οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα ακόμη και στην εκκλησία, που με ελεύθερες εκλογές αναδεικνύονται οι ηγέτες της.
Και αυτό είναι μια ιστορική απόφαση...
