Η επικοινωνία παίζει πλέον το σημαντικό ρόλο στο μεγάλο δάσος της πολιτικής. Η σύγχρονη εποχή αλλάζει τα δεδομένα ή τα συνηθισμένα των κομματικών διαδικασιών.
Κανεις φυσικά δεν μπορεί να αρνηθεί τις νέες ανάγκες. Κανεις δεν δύναται να συνεχίσει να κινείται με τις παλαιοκομματικές διαδικασίες. Σε όλα τα συνέδρια των κομμάτων εξουσίας και ειδικότερα της αριστεράς υπάρχει πάντα ένα δίλημμα. Στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα το ερωτηματικό που ταλαιπώρησε το κόμμα ήταν η απευθείας εκλογή προέδρου από τη βάση. Ένα θέμα που είχε συζητηθεί στον προσυνεδριακό διάλογο. Και εγκρίθηκε στο συνέδριο.
Επι του παρόντος ποιο ειναι το δίλημμα; Το μείζον ειναι η στάση του φυσικού ηγέτη. Θα παρευρεθεί; Θα μιλήσει; Θα απουσιάσει; Η Ολγα Γεροβασίλη δεν είναι τυχαίο πρόσωπο εντός του κομματος και η αναφορά της στα δεδομένα του πρώην προέδρου θέτει επι της ουσίας θέμα σεβασμού του καταστατικού. Δηλαδή ευθεία βολή εναντίον του κ. Κασσελακη. Όσο και αν η επικοινωνία παίζει το δικό της αδιαμφισβήτητο ρόλο η ανάγκη διαλόγου και συνολικών αποφάσεων εντός των συνεδρίων αποτελεί και την κορωνίδα της εσωκομματικής δημοκρατίας. Αλλιώς ποιο το νόημα της διοργάνωσης συνεδρίων και μάλιστα στα κόμματα εξουσίας.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να θέτει ζήτημα αλλαγής τίτλου μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και μάλιστα τρεις ημέρες πριν τη διεξαγωγή του συνεδρίου του κομματος. Κάτι θα σήμαινε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εισέλθει σε μια άνευ προηγούμενου εσωστρέφεια. Όλες οι δημοσκοπησεις δείχνουν τη βαθιά κρίση. Αποτελέσματα των αλλεπάλληλων ηττών. Κρίση ιδεολογική πολιτική ταυτοτική και κυρίως αξιοπιστίας. Η ανυπαρξία αντίπολιτευσης δεν είναι τυχαία. Είναι αδυναμία πολιτική. Οι πολίτες δεν είναι ομάδες φανατικών. Και αυτό απεδείχθη στις εκλογές. Οι ευρωεκλογες δεν θα αποδείξουν τίποτε περισσότερο από τα σημερινά δεδομένα.
Εκτός αν υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις που θα επηρεάσουν και την πολιτική επικοινωνία...
