Έφτασαν να γράψουν σαν, δήθεν, αποκάλυψη ότι μέσω παρακολουθήσεων με το παράνομο λογισμικό εντοπίστηκε και σώθηκε η οικογένεια του υπουργού Πιερρακάκη τη βραδιά της κόλασης στο Μάτι. Το μύθευμα πρέπει να είναι εξωπραγματικό, κάτι παρόμοιο με τα σενάρια συνωμοσιολογίας, ποντάροντας πως θα βρουν πελάτες να καταναλώσουν την πλέον εξωφρενική ανοησία. Κι αυτό το ονομάζουν αντιπολίτευση!
Κάτι που δεν μάθαμε ποτέ από τον ίδιο, τον Κ. Πιερρακάκη: Η σύζυγος με τα τρία παιδιά τους και τη μητέρα της φιλοξενούμενοι στο Μάτι, εκείνη την αποφράδα ημέρα του Ιουλίου 2018 εγκλωβίστηκαν μέσα στην κόλαση και κατέφυγαν μαζί με άλλους εκατοντάδες πολίτες στην παραλία για να σωθούν. Άλλοι μέσα στη θάλασσα, άλλοι πάνω στα βότσαλα εισπνέοντας την κάπνα και βλέποντας τις φλόγες ζούσαν το μαρτύριο της αγωνίας για τη ζωή τους. Έως τη στιγμή που ώρα αργότερα κατέφθασαν τα σωστικά σκάφη για να τους περισυλλέξουν. Έτσι σώθηκε και η οικογένεια του Κ. Πιερρακάκη.
Προκειμένου όμως να μειώσουν την προσωπικότητα του Υπουργού που τους ενοχλεί, καθώς συγκαταλέγεται στην κατηγορία των πετυχημένων, οι σεναριογράφοι «των αποκαλύψεων» σκαρφίστηκαν το απόλυτα γελοίο και ποταπό.
Ότι, ο εντοπισμός των μελών της οικογενείας Πιερρακάκη και η διάσωση τους έγινε με τη χρήση του παράνομου λογισμικού που ήταν σε λειτουργία και έτσι γνώριζαν οι Λιμενικές αρχές τη θέση στην οποία βρίσκονταν το βράδυ της πρωτοφανούς τραγωδίας.
Αυτό έγραψε η εφημερίδα «Φωνή των Συντακτών» προκειμένου να βάλει στο κάδρο των υποκλοπών τον Πιερρακάκη. Εάν κάτι θέλει να πει η συντακτική ομάδα εναντίον του υπουργού γιατί κρύβεται πίσω από την προσωπική οικογενειακή ιστορία του, την οποία ποτέ δεν μοιράστηκε δημοσίως; Ας το γράψει ευθέως, εάν φυσικά διαθέτει κάποιο στοιχείο…
Το αντιπολιτευτικό μένος του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβεται. Χρησιμοποιούν μέσα και επιτίθενται εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων παραβιάζοντας κάθε κανόνα πολιτικής συμπεριφοράς. Ένας εξ´ αυτών, απαράβατος για τους κανονικούς, ακόμη και τους πιο σκληρούς πολιτικούς είναι η αποφυγή οποιασδήποτε εμπλοκής της οικογένειας του πολιτικού, συζύγου και παιδιών, στην πολιτική διαμάχη. Είναι αδιανόητο να καταστεί αιχμάλωτη η οικογένεια στην διαπάλη. Εκτός φυσικά από τον ΣΥΡΙΖΑ που καταφεύγει και σε αυτό. Και όσο κατρακυλά τα σκαλιά, τόσο απομακρύνεται από εκείνους που καλόπιστα έβλεπαν έστω και θολά μια προσπάθεια σοβαρότητας.
Η αγωνία του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ εμφανέστατη. Πολιτικά δεν έχει τα εφόδια να επιτεθεί κατά του Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση κατέθεσε τον καλύτερο Προϋπολογισμό της τελευταίας 12ετίας. Η συγκυρία, λόγω των διεθνών γεγονότων, αρνητική, όμως η Ελλάδα ανταποκρίνεται με τις επιδόσεις της στα μέγιστα. Προφανώς η «κανονική» πραγματικότητα ισοπεδώνει τη φαντασιακή των συντρόφων της Κουμουνδούρου. Κάτι που τους γεμίζει απογοήτευση και φέρνει εκνευρισμό σε σημείο να εκδηλώνουν τον χειρότερο εαυτό τους.
Με ψέματα, συκοφαντίες, προσωπικές επιθέσεις, με συμμετοχή στον διασυρμό της Ελλάδας δεν πέφτει ο Μητσοτάκης. Η Κυβέρνηση, που προφανώς κάνει τα λάθη της, απολαμβάνει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Τον τρόπο που αντιπολιτεύεται ο Τσίπρας. Με τον οποίο όχι μόνο δεν προβάλλονται τα σφάλματα της Κυβέρνησης, αντιθέτως καλύπτονται από κάποια ΣΥΡΙΖΑική κορώνα που τη βγάζει από δυσχερή θέση. Είναι κάτι διαρκές, δεν φαίνεται να αλλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να εκφραστεί πολιτικά, με επιχειρήματα ικανά να συζητηθούν, να γίνουν κτήμα των πολιτών, αποδεικνύεται ανίκανος να παραθέσει προτάσεις ως αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας, δεν πείθει ότι μπορεί να συνεχίσει την κανονικότητα που θα παραλάβει από την Κυβέρνηση.
Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ούτε στο εσωτερικό, ούτε στο εξωτερικό. Αυτό άλλωστε εκφράζουν οι επενδυτές, αυτό αντιλαμβάνονται οι πολίτες που ακόμη κι αν αναγνωρίζουν ατυχείς στιγμές στον Κ. Μητσοτάκη δυσκολεύονται να απαντήσουν στο ερώτημα «Και μετά τον Μητσοτάκη, τι;»
Έως τώρα δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος άλλος…
ΥΓ: Τον περασμένο Δεκαπενταύγουστο η Ελλάδα, ως Κράτος, διασύρθηκε διεθνώς, από μια «αποκάλυψη» που ήθελε τόπο θανάτου και μαρτυρίου μια βραχονησίδα του Έβρου για πρόσφυγες από τη Συρία. Επι ημέρες διεθνή Μέσα Ενημέρωσης έγραφαν για τον θάνατο κοριτσιού, ηλικίας 5 χρόνων με ευθύνη, «φυσικά» του ελληνικού Κράτους. Τις καταγγελίες υιοθέτησε πλήρως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Α. Τσίπρας τις έκανε, ως συνήθως, σημαία. Εν ολίγοις ο Αρχηγός της Αξ. Αντιπολίτευσης συμμετείχε στον διασυρμό του Κράτους που κυβέρνησε και θέλει να κυβερνήσει ξανά! Επέμεινε με δήλωση κατά τη συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ στον θάνατο του μικρού κοριτσιού. Δεν επαληθεύτηκε τίποτε από αυτούς τους ισχυρισμούς. Τις προάλλες το διεθνές περιοδικό Spiegel απέσυρε το εν λόγω δημοσίευμα, ως μη επιβεβαιωμένο.
Ο Α. Τσίπρας, ακόμη, δεν ζήτησε συγγνώμη, ακόμη δεν έχει πει μια «συγγνώμη»…
