Εργαζόμαστε, δεν έχουμε ούτε λεπτό για χάσιμο. Μετά από δυο χρόνια, έχοντας ξαναβρεί το μεγαλύτερο μέρος της κανονικότητας προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά. Γύρω μας, οι σειρήνες καλούν. Άλλος εντός με εκλογές, άλλος εκτός με απειλές για να κερδίσει τις δικές του εκλογές κι ο άλλος συνεχίζοντας τον κατακτητικό του πόλεμο που όμως δεν καταφέρνει να καταλήξει σε κατάκτηση.
Προφανώς οι καταστάσεις εντός κι εκτός Ελλάδας δημιουργούν δεδομένα. Δυστυχώς δυσάρεστα. Φέρνουν ανατροπές στην οικονομία, επηρεάζουν κρατικούς, επιχειρηματικούς, οικογενειακούς προϋπολογισμούς, περιορίζουν συνήθειες, αναστέλλουν δραστηριότητες, γενικώς προκαλούν εκνευρισμό. Εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε την καλή δουλειά μας. Να εκμεταλλευτούμε το άνοιγμα από τον κορονοϊό και την ανάγκη των συν-ανθρώπων να ταξιδέψουν, να ξεσκάσουν με διακοπές, να χαλαρώσουν προτιμώντας την Ελλάδα. Μεγάλο δώρο. Ας μη χάσουμε την ευκαιρία να αποδείξουμε εμπράκτως τις δυνατότητες μας στη φιλοξενία. Βάλαμε πλώρη να αναδείξουμε την παροχή υπηρεσιών σε ανταγωνιστικό πεδίο της ελληνικής οικονομίας και οφείλουμε να πετύχουμε! Μαθαίνοντας από τα λάθη, τις παραλείψεις, την αβλεψία, την προχειρότητα που περιορίζουμε είναι αλήθεια σεζόν με σεζόν.
Έχουμε ανάγκη να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας, να εξελισσόμαστε, να προκόβουμε. Τελικώς να ευημερούμε. Αυτό θα φέρει την πολυπόθητη κοινωνική συνοχή. Ας υπόσχονται άλλοι ότι η συνοχή είναι αποτέλεσμα πολιτικών αγώνων. Το λένε για να υποστηρίξουν την πολιτική τους ύπαρξη. Είτε προσποιούνται, είτε πιστεύουν αληθινά σε μια φενάκη, η πραγματικότητα δεν κάνει λάθος. Η ατομική και κατά συνέπεια η συλλογική προκοπή θέλουν σοβαρότητα, υπευθυνότητα, ενδιαφέρον και κόπο. Δεν είναι, φυσικά, δεδομένη η πλήρης συμμετοχή της κοινωνίας. Σωστά. Αρκεί η κρίσιμη ομάδα, ευχής έργο να είναι και πολυπληθής, που θα τραβήξει μπροστά την κοινωνία να έχει δυνάμεις και αντοχή. Τα θετικά αποτελέσματα θα προσθέτουν όλο και περισσότερους την δυναμική ομάδα των μπροστάρηδων. Έτσι η κοινωνία θα προχωρά προς το καλύτερο…
Στον αντίποδα, σειρήνες του αναχρονισμού, της οπισθοδρόμησης θα επιχειρούν να εμποδίσουν την πρόοδο. Εξαρτάται από την ηγετική ομάδα η απόκρουση του λαϊκισμού και της παρελθοντολογίας. Η χρηστή διοίκηση, η επιμονή στην αξιοκρατία, εμπράκτως όχι θεωρητικά, η ανάδειξη πολιτών στην πολιτική, χωρίς τη διαμεσολάβηση μηχανισμών θα συντελούν προϊόντος του χρόνου στην εμπέδωση εμπιστοσύνης των πολλών σε ένα σύστημα αξιών. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι θα λειτουργούν θεσμικά. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, εννοείται. Ο δημοκρατικός δρόμος απαιτεί πραγματικό αγώνα.
Τι εμπόδια έχουμε σήμερα; Πρώτα το εσωτερικό σκηνικό. Η συμπλήρωση της κυβερνητικής τριετίας φέρνει κοντύτερα τις εκλογές σε περιβάλλον αβεβαιότητας από τον συνεχιζόμενο πόλεμο Πούτιν στην Ουκρανία και τις οικονομικές συνέπειες του. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις, να έχει αντίπαλο τον εαυτό της. Ο Πρωθυπουργός θα ζυγίσει τα δεδομένα και θα αποφασίσει για τον χρόνο των εκλογών. Όσο κι αν λέει ότι θα τις κάνει τον επόμενο Ιούλιο, δεν τον πιστεύει κανείς. Ούτε οι δικοί του…
Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, αδύναμη από την έλλειψη σοβαρών πολιτικών θέσεων, παραδέρνει με τον γνωστό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της εμπεδωμένης στον Α. Τσίπρα άποψης ότι εάν πει τα ίδια με το 2012 θα κερδίσει… Τρία χρόνια μετά την τριπλή ήττα δεν βρήκαν χρόνο Πρόεδρος και κόμμα να καταρτίσουν ένα πρόγραμμα διαχείρισης. Το πιθανότερο είναι ότι αδυνατούν…
Στο εξωτερικό σκηνικό κυριαρχεί, με την σχεδόν ανά 24ωρο πανομοιότυπη επιθετική, εχθρική δήλωση του, ο γείτονας Ρ.Τ. Ερντογάν. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εάν δεν ήταν επικίνδυνος, ως απρόβλεπτος στη συμπεριφορά του, θα λέγαμε άνετα ότι είναι ένας απελπισμένος Πρόεδρος που αγωνιά για την προσωπική και την πολιτική του ύπαρξη. Καθώς η αντιπολίτευση στην Τουρκία σπρώχνει τον Ερντογάν στην επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδας αποκαλύπτεται ταυτοχρόνως και η παγίδα που του στήνουν οι αντίπαλοι του. Ήδη, η Μ. Ακσενέρ, αποσχισθείσα από το εθνικιστικό κόμμα Μπαχτσελί, Πρόεδρος σήμερα του Καλού κόμματος έχει απειλήσει τον Ερντογάν ότι σε περίπτωση ήττας του στις επερχόμενες εκλογές τον περιμένει το κελί της φυλακής όπου όλα αυτά τα χρόνια κλειδώνει με την ελεγχόμενη από τον ίδιο Δικαιοσύνη τους αντιπάλους του.
Απλός γνώστης της τουρκικής πολιτικής ιστορίας γνωρίζει πως τα μεγάλα ζητήματα στην πολιτική της σκηνή κατά το παρελθόν δεν ξεκαθαρίστηκαν στο κοινοβούλιο αλλά στα…ικριώματα!
Συνεπώς…
Η Ελλάδα και η κυβέρνηση οφείλουν με ψυχραιμία, όσο ποτέ άλλοτε, να αποκρούουν τις καθημερινές προκλήσεις. Ταυτοχρόνως με ακόμη καλύτερη οργάνωση και προετοιμασία να εξηγούν σε συμμάχους, εταίρους, φίλα ή αρνητικά προσκείμενους συνομιλητές την διαρκώς επιδεινούμενη συμπεριφορά της Τουρκίας. Η αντίστοιχη του Ρώσου Προέδρου, αυτή την περίοδο, διευκολύνει όσο δεν φαντάζονταν οι αυταρχικοί ηγέτες. Όσα με αδιαφορία, ίσως και με δυσπιστία άκουγαν από τους Έλληνες πολιτικούς για τις απειλές της Τουρκίας οι βορειοευρωπαίοι ηγέτες τα υφίστανται τώρα από τον Β. Πούτιν. Η δε παραίνεση προς την Ελλάδα για διάλογο με την Τουρκία ώστε να εξομαλυνθούν οι διαφορές συμπίπτει με την κατανόηση που εκφράζει ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ προς την Τουρκία και εξοργίζει. Φινλανδία και Σουηδία που έχουν αιτηθεί εντάξεως στο ΝΑΤΟ καλούνται να ικανοποιήσουν τις αιτιάσεις της Τουρκίας που αρνείται τη σύμφωνη γνώμη της για την ένταξη.
Οι καταστάσεις δύσκολες και προπάντων σύνθετες. Όσο εμείς οι πολίτες πρέπει να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, οι συμπατριώτες που έχουν αναλάβει την τεράστια ευθύνη υπερασπίσεως των εδαφών, των θαλασσών, του αέρα μας οφείλουν να επαγρυπνούν με τη μέγιστη αποφασιστικότητα τους.
Οι ευχές όλων των πολιτών τους συνοδεύουν:
Ο Θεός μαζί τους.
