ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας αρέσκεται να σκηνοθετεί τον εαυτό του! Ενίοτε είναι επιτυχής στην απόδοση του ρόλου του. Όμως, οι καλές παραστάσεις δεν διαρκούν. Και σε καμία περίπτωση αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί εξωτερική πολιτική..
Αυτή όμως είναι η πολιτική μανιέρα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τίποτε δεν μας υποχρεώνει να τον ακολουθούμε στις καθημερινές του παρορμήσεις. Τις οποίες υιοθετεί ο ελεγχόμενος από τον ίδιο Τύπος της Τουρκίας, που αναλαμβάνει επιπλέον τη «μεταφορά» κυβερνητικών ειδήσεων οι οποίες ελέγχονται ως ανακριβείς ή ψευδείς. Άλλωστε, στις παρορμήσεις δεν απαντάς με παρορμήσεις. Πόσο μάλλον στις διεθνείς σχέσεις.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ 100,3
Εμείς, οι άνθρωποι της ενημέρωσης στην Ελλάδα, δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε οι ενισχυτές στη διάδοση των θέσεων κ απόψεων Ερντογάν. Σημειώνω ξέροντας τον πλεονασμό, απλώς στην Ελλάδα απαιτείται προλογικώς να δηλώσεις πως δεν είσαι ελέφαντας, ότι προφανώς δεν έχω κατά νου έλεγχο ή κάποιου είδους λογοκρισία στις ειδήσεις από την Τουρκία. Τουναντίον.
Όμως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε την υπερβολή. Όταν μάλιστα αυτή καταλήγει στην υπερπροβολή των θέσεων Ερντογάν.
Συμβαίνει κι αυτή τη φορά όπως στο παρελθόν. Οι εκατέρωθεν υστερίες του Τύπου σε Τουρκία και Ελλάδα καθώς και οι πράξεις μίμησης με δήθεν πατριωτικές απαντήσεις σε προβοκατόρικες ενέργειες που είχαν δημοσιογραφικό μανδύα λειτούργησαν απολύτως αποπροσανατολιστικά στην ενημέρωση της κοινής γνώμης. Προκάλεσαν περαιτέρω δυσμενέστερη εμπλοκή. Τα παθήματα δυστυχώς δεν έγιναν μαθήματα για την ελληνική δημοσιογραφία.
Η κοινωνία ζει, ξανά, με την αγωνία και το φόβο μιας πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία. Απολύτως λογικό. Είναι τόσος πολύς ο θόρυβος στην Ελλάδα γύρω από τις καθημερινές παραστάσεις Ερντογάν που εύλογα οι πολίτες ανησυχούν. Οι εμπειρογνώμονες, οι τεχνοκράτες, οι επαγγελματίες αναλυτές των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, όσοι εξ’ αυτών ακολουθούν τη μετριοπάθεια και τη λογική στην παρουσίαση της ανάλυσης τους δεν είναι πολλοί. Το ίδιο και οι στρατιωτικοί αναλυτές, οι οποίοι δεν επιθυμούν να μας παρουσιαστούν υποψήφιοι βουλευτές προσεχώς..
Άρα, η κοινή γνώμη πρέπει να εκπαιδευτεί: Όχι μόνο στην κατανόηση των πολλαπλών δεδομένων, ιστορικών, γεωπολιτικών, συσχετισμού δυνάμεων, ισχύος, σύγχρονων εξελίξεων, οπωσδήποτε στη διαδικασία του ανατολίτικου παζαριού κλπ για να εξάγει κάποιο συμπέρασμα, αλλά κυρίως
στο να διακρίνει τους σοβαρούς αναλυτές από τους άλλους!
Η δυσκολία στην άσκηση αυξάνει όταν ο πολίτης ταυτίζεται ιδεολογικά ή πολιτικά με τον αναλυτή..
Ασκήσεις όμως αντιστοίχως πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι επαγγελματίες της ενημέρωσης ως ενδιάμεσοι της κοινωνίας και των ειδικών. Μια πρώτη και απλή είναι να μη δεχόμαστε άκριτα ως τετελεσμένα τα δεδομένα που σερβίρει τόσο ο ίδιος ο κ. Ερντογάν όσο κι ο δικός του Τύπος. Κραυγαλέο παράδειγμα η ιταλική δήλωση με την οποία διαψεύδεται προσέγγιση με την Τουρκία για συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο την οποία ανήγγειλε ως δεδομένη ο ίδιος ο Πρόεδρος της Τουρκίας.
Αυτή η είδηση όμως, όπως και πολλές άλλες, λειτούργησε επιβαρυντικά στην κορύφωση της υστερίας στην Αθήνα.
Ποτέ δεν αναλύσαμε διεξοδικά τις παγίδες Ερντογάν στις οποίες πέσαμε κι ενισχύσαμε το παιχνίδι του..
Είναι κλασική άλλωστε η διαπιστωτική ατάκα περί της αποτελεσματικής, διαχρονικά,τουρκικής διπλωματίας σε σχέση με την ελληνική, που φυσικά εδράζεται σε εμπειρική και αποσπασματική γνώση των ιστορικών και επίκαιρων δεδομένων στις ελληνοτουρκικες σχέσεις.
Είπαμε, πρώτιστο μέλημα της παράστασης Ερντογάν είναι να δημιουργεί εντυπώσεις στους θεατές..
ΥΓ: Η κατάσταση προφανώς δεν είναι εύκολη. Ευτυχώς η κυβέρνηση την χειρίζεται με την απαιτούμενη ψυχραιμία, σύνεση και λογική. Στην πολιτική και ειδικότερα στη διεθνή σκηνή ο γνώμονας δεν είναι η αγάπη αλλά το συμφέρον. Πόσο μάλλον το υπέρτατο: Το κρατικό. Άρα, στο πλαίσιο αυτό πιθανόν εις απάντηση σε μια προκλητική ενέργεια του αντιπάλου να συμμαχήσεις ακόμη και με τυχάρπαστους πολέμαρχους..
