Αρχή της τετραετίας

Ο Κινέζος πρόεδρος Μάο, έλεγε «μεγάλη αναταραχή υπέροχη κατάσταση». Αλλά μήπως υπερβάλλουμε, λίγο; Το ότι είναι μια πρωτόγνωρη πολιτική χρονική στιγμή, θα μπορούσε να ειπωθεί. Για μεγάλη αναταραχή δεν το εκτιμώ

Άνω-κάτω, η κυβέρνηση με τις κινητοποιήσεις, αγροτών, φοιτητών, δικηγόρων, επιστολική ψήφο, πέρα δώθε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η αντιπολίτευση με τα εσωτερικά τους και το γάμο των ομόφυλων-μια αχαρτογράφητη περίοδος. Και όλα αυτά ενόψει των ευρωεκλογών.

«Σιγά», θα μου πείτε, «αφού οι δημοσκοπήσεις δίνουν μεγάλο αέρα στο κυβερνητικό στρατόπεδο αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει, αφού το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί», αφού, αφού αφού. Και,όμως, στην πολιτική δεν είναι έτσι πάντα, όπως νομίζουμε. Ο Κινέζος πρόεδρος Μάο, έλεγε «μεγάλη αναταραχή υπέροχη κατάσταση». Αλλά μήπως υπερβάλλουμε, λίγο; Το ότι είναι μια προτόγνωρη πολιτική χρονική στιγμή, θα μπορούσε να ειπωθεί. Για μεγάλη αναταραχή δεν το εκτιμώ. Δεν είναι οι δημοσκοπήσεις που δίνουν τον «αέρα» στην κυβέρνηση. Είναι κυρίως η αδυναμία της σοβαρής και δυναμικής αντιπολίτευσης. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα δικαιολογημένο από το εκλογικό αποτέλεσμα. Περισσότερο είναι η ηγετική παρουσία που φαίνεται πως εκλείπει από το χώρο της κεντροαριστεράς.

Είναι, όμως, μια πολιτική περίοδος που δεν είχαμε συναντήσει στο παρελθόν. Με μια κυβέρνηση πανίσχυρη κοινοβουλευτικά και όπως φαίνεται και με ευρύτερη αποδοχή και με μια αντιπολίτευση αδιάφορη και αδύναμη να εκφράσει το σύνολο της κεντροαριστεράς. Όταν την ίδια στιγμή στην Ευρώπη η Ακροδεξιά ανασυντάσσεται. Μπορεί στην Ελλάδα να μην υπάρχει, προσώρας ο συγκεκριμένος κίνδυνος. Αλλά προσώρας.

Ο πολιτικός χάρτης της χώρας έχει αλλάξει δραματικά. Υπό αυτή την άποψη είναι μια «μεγάλη αναταραχή». Τα λάθη είναι αυτογκόλ και οι αντιδράσεις είναι μηδαμινές. Τότε είναι μια «υπέροχη κατάσταση». Επιβεβαιώνεται, δε, αυτό με την υπάρχουσα αντίληψη που κυοφορείται στο εσωτερικό της κεντροαριστεράς, περί αναμονής των ευρωεκλογών. Η ηττοπάθεια στο μεγαλείο της. Να βλέπεις να χάνεις επί ένα χρόνο και να περιμένεις και τη λήξη του αγώνα, τυπικά. Θα πρέπει να διδάσκεται στις σχολές Πολιτικών Επιστημών. Τελικά το ζητούμενο είναι πόσα περισσότερα αυτογκόλ θα βάλει η κυβέρνηση; Η λογική του ώριμου φρούτου για μια ακόμη φορά, στην αντιπολιτευτική αντιπολιτευτική τακτική.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κατάσταση στις σχολές δείχνει να ξεφεύγει, οι αγρότες σκληραίνουν τη στάση τους, και η ακρίβεια φουντώνει.

Τώρα αρχίζει η τετραετία...