Ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Παν. Κρήτης Πέτρος Θέμελης που έφυγε από κοντά μας στα 87 του χρόνια ανήκει στους κορυφαίους των Ελλήνων αρχαιολόγων που αφιέρωσαν τον εαυτό τους στην Επιστήμη και την Πατρίδα τους. Όπως ο Ανδρόνικος που ανέσκαψε την Βεργίνα, ο Παντερμαλής το Δίον, ο Μαρινάτος τη Θήρα, όπως ο Λαμπρινουδάκης την Επίδαυρο...
Εις Μνήμην Πέτρου Θέμελης δυό λόγια. Θα τον θυμόμαστε για πολλά. Το βασικό, ότι επι σαράντα χρόνια εργάστηκε για την ανασκαφή, την ανάδειξη και την αποκατάσταση της αρχαίας Μεσσήνης την οποία μας τη «γνώρισε» όπως ακριβώς ήταν η πόλη που ίδρυσε το 369 πΧ ο Επαμεινώνδας, Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός, νικητής των Σπαρτιατών. Έτσι έχουμε την σχεδόν «ζωντανή» μαρτυρία της μεγαλύτερης και καλύτερα σωζόμενης ελληνιστικής πόλης στην Ελλάδα. Περπατάμε στους δρόμους της θαρρείς σαν τότε...
Όταν ο Θέμελης αποδέχθηκε την πρόταση της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας να ανασκάψει την αρχαία Μεσσήνη συνάντησε τη σφοδρότατη αντίδραση των εντόπιων να μπει στο βαλτώδες πεδίο! Ήδη τότε προεξείχαν κάποια ευρήματα. Μέσα στη διαδρομή των σαράντα χρόνων παρέδωσε στην Ελλάδα 28.000 ευρήματα, 900 επιγραφές και 8.500 νομίσματα συνοδευόμενα από μελέτες και εργασίες για τη σημασία τους.
Προσωπικώς, αυτό που θα θυμάμαι από την προσωπικότητα του σημαντικότατου αυτού ανθρώπου, μέσα από τις δημόσιες συζητήσεις που κάναμε στο ραδιόφωνο ΣΚΑΙ είναι η ευρύτητα της σκέψης του αναφορικά με τη διαχείριση των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων.
Ο Θέμελης ήταν ένας ανοιχτόμυαλος Αρχαιολόγος, μοναδικός θα τολμούσα να πω ως προς τις δημόσιες τοποθετήσεις του.
Υποστήριζε φανερά την άποψη ότι θα έπρεπε να αναζητούνται ιδιωτικά κεφάλαια, από έχοντες τη δυνατότητα να προσφέρουν, για την ανάδειξη, τη φροντίδα και την προστασία μνημείων κι αρχαιολογικών χώρων με την δημόσια αναγνώριση των δωρεών προς τον σκοπό αυτό. Με λίγα λόγια, μιλάμε για ιδιωτικές ανασκαφές. Έχει τεράστια σημασία η πρόταση Θέμελη με δεδομένο το αυστηρότατο και το ασφυκτικό πλαίσιο περί της προστασίας των αρχαιοτήτων. Άλλωστε, συνέπλευσαν με τον Σταύρο Μπένο στο «Διάζωμα» με το, επίσης, βαθύ προσωπικό έργο της διάσωσης των αρχαίων Θεάτρων ανά την Ελλάδα.
Συζητήσεις με αντίστοιχο περιεχόμενο κάναμε πολλές με τον αείμνηστο Θέμελη. Όλες φυσικά δημοσίως. , Πιθανώς να ενοχλούσαν κάποιους, δεδομένου, ότι ακούγονταν καινοφανείς ιδέες σε μια Ελλάδα κρατικιστικού περιβάλλοντος που δύσκολα θα μπορούσε να διευρυνθεί τουλάχιστον ιδεολογικά.
Με τρόπο παρόμοιο εργάστηκε στην αρχαία Νεμέα ο επίσης αείμνηστος Στέφανος Μίλλερ. Αναζήτησε ιδιωτικές δωρεές προκειμένου να φέρει σε επιτυχία τον σκοπό του και τα κατάφερε να αναστηλώσει την αρχαία Νεμέα.
Ο καθηγητής Θέμελης ήταν πρωτοπόρος. Τόλμησε να πει τι θα μπορούσε να βοηθήσει την Πατρίδα του, χωρίς φόβο. Μια εξέχουσα προσωπικότητα που μόρφωσε όσες κι όσους έτειναν τα αυτιά τους και την προσοχή τους.
Ο Θέμελης ήταν ένας, κατά κυριολεξία, Προοδευτικός άνθρωπος. Θα τον θυμόμαστε ως ένα εκ των κορυφαίων Δασκάλων που συνετέλεσε να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας...
