Του Βασίλη Χιώτη
Μια από τις κορυφαίες προεκλογικές δεσμεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήταν πως η κυβέρνησή του δεν θα υποκύψει στον πειρασμό των κομματικών διορισμών, όπως υπέκυψαν όλοι οι προκάτοχοί του.
Πέντε μήνες μετά τη νίκη του στις εκλογές, η προεκλογική αυτή υπόσχεση δείχνει να ξεθωριάζει…
Μετά τις τοποθετήσεις στους διοικητές των νοσοκομείων, όπου υπήρξαν αστοχίες που ομολογούν ακόμα και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, πίστευε κανείς πως η αξιολόγηση των υποψηφίων που τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης του δημόσιου τομέα, θα ήταν πιο αυστηρή και πιο σχολαστική.
Αλλά ακόμη και σήμερα, εξακολουθούν να γίνονται επιλογές, που δεν συνάδουν με τους κανόνες αξιοκρατίας που εξακολουθεί να υπερασπίζεται η Ν.Δ.
«Γίνονται και λάθη. Αλλά έχουμε κι έναν κομματικό μηχανισμό που πρέπει να σεβαστούμε. Τι να κάνουμε δηλαδή, να διορίζουμε πρόσωπα από άλλα κόμματα;» μου είπε κάποιος υπουργός, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τους κομματικούς διορισμούς.
Η απάντηση είναι απλή:
Πρώτον, τα ίδια έλεγαν κι όλοι οι προηγούμενοι, όταν διόριζαν τους συμμαθητές τους, τους συγγενείς τους και τους κολλητούς τους φίλους.
Δεύτερον, αν είχε τόση ισχύ ο κομματικός μηχανισμός της Ν.Δ. τότε θα εξέλεγε στις εσωκομματικές εκλογές ως αρχηγό της Ν.Δ. τον εκλεκτό της, που σίγουρα τότε δεν ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης!
Και τρίτον, είναι άλλο πράγμα να διορίζεται κάποιος που είναι μέλος ή στέλεχος της Ν.Δ. κι άλλο πράγμα να επιλέγεται με αυτό ως μοναδικό κριτήριο, χωρίς να διαθέτει και τα άλλα απαραίτητα προσόντα.
Το ζήτημα δεν θα ήταν τόσο σοβαρό, αν τις τελευταίες ημέρες δεν έφταναν στα δημοσιογραφικά γραφεία κι άλλες καταγγελίες για ρουσφετολογικούς και κομματικούς διορισμούς που …βγάζουν μάτι!
Για παράδειγμα σε μια σχολή δημόσιας διοίκησης διορίστηκε ως διευθυντής ένας 28χρονος που είχε αποφοιτήσει από την ίδια σχολή μόλις δυο χρόνια νωρίτερα! Ή σε ένα ίδρυμα της περιφέρειας, διορίστηκε ως πρόεδρος , κάποιος άλλος που μέχρι πρότινος εργαζόταν ως …πορτιέρης σε νυχτερινό κατάστημα!!
Όλα αυτά, αδικούν πρώτα από όλους την ίδια την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό που προφανώς δεν έχει ιδέα πως συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Είναι άδικο για μια κυβέρνηση που διαχειρίζεται αποτελεσματικά μια σειρά από μεγάλα ζητήματα, να καταλήγει να απολογείται στην κοινή γνώμη, επειδή κάποιοι υπουργοί ενδίδουν στις πιέσεις βουλευτών, πολιτευτών και κομματικών παραγόντων. Είναι πραγματικά άδικο…
