Του Φώτη Καρύδα*
Μία σειρά από φωτογραφίες που ήρθαν πριν από λίγες ημέρες στο φως της δημοσιότητας και έδειχναν την παρακμή του, κάποτε, αθλητικού στολιδιού της χώρας , του ΟΑΚΑ, ανέσυραν στη μνήμη μας στιγμές υπερηφάνειας από το καλοκαίρι του 2004. Τότε που… έστω και στο παραπέντε, η χώρα μας παρέδωσε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις προκειμένου να διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εγκωμίασε την καλή δουλειά που είχε γίνει, και εμείς… φουσκώσαμε σα διάνοι.
Η υπερηφάνεια όμως δεν κράτησε πολύ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν με επιτυχία, αλλά, σιγά σιγά, παρά τα φιλόδοξα σχέδια και την προσπάθεια μιας μειοψηφίας, πολλές από τις εγκαταστάσεις εγκαταλείφθηκαν. Μετατράπηκαν σε «λευκούς ελέφαντες», δηλαδή σε κτίρια που είναι εξαιρετικά πολυέξοδα σε σχέση με τη χρησιμότητά τους. Η πατίνα του χρόνου άφησε τα σημάδια της, και κάποια από αυτά έγιναν ακατάλληλα ακόμα και για να σταβλιστούν … διάνοι.
Και όμως για αυτούς τους «λευκούς ελέφαντες» κάποτε απαιτήθηκαν υπέρογκα ποσά για την κατασκευή. Ακόμα και όταν η Πολιτεία τους έβαλε «λουκέτο» συνέχισαν να κοστίζουν χρήματα. Πόσοι από εμάς θυμούνται ότι στο Ελληνικό είχε κατασκευαστεί η καλύτερη πίστα κανό καγιάκ της Ευρώπης; Ένα έργο που κόστισε 35 εκατ. ευρώ, με έναν πανέμορφο υδάτινο στίβο 300 στρεμμάτων. Προορισμός του ήταν να μετατραπεί σε υδάτινο πάρκο. Σήμερα ο χώρος είναι γεμάτος αγριόχορτα. Το ίδιο και τα όμορα γήπεδα σόφτμπολ και μπέιζμπολ. Ίσως, όταν ολοκληρωθεί η mega επένδυση της Lamda Development, το Ελληνικό να αποκτήσει κάτι από τη χαμένη λάμψη του 2004.
Ας κατέβουμε λίγο πιο νότια. Ας πάμε στο γήπεδο του μπιτς βόλεϊ, στο Φάληρο. Ένα διαμάντι δίπλα από τα νερά του Σαρωνικού. Μία επένδυση που έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο με τον υλικό εξοπλισμό έρμαιο σε κάθε αετονύχη. Στο εμπόριο, ή σε γήπεδα ανθρώπων που γνωρίζουν την αξία της «αγωνιστικής» -χαλαζιακής άμμου, βρέθηκε ακόμη και η άμμος που είχε μεταφερθεί από το εξωτερικό για τις ανάγκες των αγώνων του 2004. Σύμφωνα με τον φάκελο διεκδίκησης το έργο κόστισε σχεδόν 25 εκατ. ευρώ.
Και από το Φάληρο ας ανεβούμε στο Ολυμπιακό Χωριό. Αυτό πέρασε στην κυριότητα του ΟΑΕΔ, τα σπίτια διατέθηκαν από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, αλλά τα αθλητικά έργα δεν αποτέλεσαν φυτώρια για την ανάπτυξη του αθλητισμού της περιοχής. Αξίζει να θυμίσουμε ότι οι αθλητικές υποδομές του Ολυμπιακού Χωριού περιλαμβάνουν δύο κλειστά γυμναστήρια, γήπεδο στίβου, πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, γήπεδα τένις και εκτενή περιβάλλοντα χώρο, συνολικής επιφάνειας 90 στρεμμάτων. Τα περισσότερα από αυτά εγκαταλείφτηκαν ή υπολειτουργούσαν.
Στο διάβα των ετών υπήρξαν πολλές υποσχέσεις για ανακατασκευές κλπ. των αθλητικών έργων του Ολυμπιακού Χωριού. Το 2018, μάλιστα, ο τότε ΓΓΑ Ιούλιος Συναδινός υποσχέθηκε ότι το κολυμβητήριο «θα επαναλειτουργήσει σύντομα» και θα αποτελέσει «το σπίτι της ελληνικής υδατοσφαίρισης». Χρειάστηκε όμως να αλλάξει η Κυβέρνηση, και να φτάσουμε στο 2020, για να επισκεφτεί τον χώρο ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης για να δρομολογηθούν οι κατάλληλες ενέργειες και να ξεκινήσουν τα έργα που θα καταστήσουν τις αθλητικές εγκαταστάσεις της περιοχής σύγχρονες και ασφαλείς. Μάλιστα, λίγο πριν εκπνεύσει το 2020 υπεγράφη σύμβαση με τη Lamda Development, στο πλαίσιο των ανταποδοτικών έργων για το Ελληνικό, και η κατασκευαστική εταιρεία ανέλαβε να γίνει και πάλι λειτουργική η πισίνα του Ολυμπιακού Χωριού. Με την ταχύτητα που προχωράνε τα έργα στον ιδιωτικό τομέα, ίσως και να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες.
Πλήρης εγκατάλειψη στο ΟΑΚΑ
Και αφού βρισκόμαστε στον υγρό στίβο ας παραμείνουμε σε αυτόν. Και ας πάμε στο, κάποτε, στολίδι του ελληνικού αθλητισμού: το ΟΑΚΑ. Στο κολυμβητήριο είχε κατασκευαστεί μία προσωρινή κερκίδα. Χρειάστηκε όμως να περάσουν 17 χρόνια για να βγει από τη θέση της. Το καταδυτήριο, το οποίο λόγω ενός κατασκευαστικού λάθους δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ, έπρεπε να μένει τόσα χρόνια στη θέση του, λες και αποτελούσε τουριστικό αξιοθέατο. Κάποιοι από τους ξενώνες ήταν κατεστραμμένοι, και οι αρμόδιοι περίμεναν να… επισκευαστούν… μόνοι τους.
Τα σημάδια φθοράς και αδιαφορίας στο ΟΑΚΑ ήταν ορατά ακόμα και σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν από έργα. Ακόμα και κάποιες ελάχιστες προσπάθειες συντήρησης έμοιαζαν με μπαλώματα πάνω σε έναν κατεστραμμένο καμβά. Από το 2004 δεν είχε γίνει καμία συντήρηση, και μόνο από τύχη δεν υπήρξε κάποιο σοβαρό ατύχημα. Μάλιστα, η προηγούμενη ηγεσία του υφυπουργείου Αθλητισμού, ο κ. Βασιλειάδης, είχε μεταφέρει τις αρμοδιότητες συντήρησης και ανακαίνισης του ΟΑΚΑ στο Υπουργείο Υποδομών. Σα να μην άντεχε ή να μην ήταν άξιος να κρατήσει την… καυτή πατάτα…
Όλα αυτά μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου. Εκείνη την κρύα ημέρα, μία από τις ελάχιστες κρύες ημέρες του φετινού χειμώνα, ο υφυπουργός Αθλητισμού ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους τη συμφωνία για τα ανταποδοτικά έργα με τη Lamda Development στο ΟΑΚΑ. Πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η συνέντευξη Τύπου, στον χώρο βρέθηκαν οι εργάτες και άρχισαν τις εργασίες για την ανακατασκευή των κολυμβητηρίων. Δεν ήταν λίγοι οι συνάδελφοι που έσπευσαν να αποθανατήσουν το γεγονός καθώς η σπανιότητα αποτελεί ένα από τα κριτήρια μιας είδησης...
Το ΟΑΚΑ αλλάζει και αναζητά το χαμένο όνειρο του 2004. Δράσεις εξωστρέφειας και συνεργασίες φιλοδοξούν να το κάνουν και πάλι στολίδι. Πραγματοποιήθηκε η αξιοποίηση των 16 γηπέδων του, τα οποία κόστιζαν στο δημόσιο 50.000 -100.000 ευρώ τον χρόνο ενώ τώρα αφήνουν κέρδος της τάξεως των 200.000 ευρώ. Έχουν υπογραφεί συμβάσεις και την αναβάθμιση και την αξιοποίηση των χώρων του, και οι αθλητές, για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια, δείχνουν ευχαριστημένοι διότι εισακούγονται τα παράπονά τους.
Αθήνα 2004 – Αθήνα 2021. Χρειάστηκε να περάσουν 17 χρόνια για αγκαλιάσουμε το όνειρο του 2004. Εμείς, οι φίλοι του αθλητισμού, περιμένουμε με ανυπομονησία να ολοκληρωθούν τα έργα ανακατασκευών και συντήρησης καθώς για την κατασκευή τους, ως χώρα, χρειάστηκε να βάλουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη. Θέλουμε να συνεχίσουμε να χειροκροτούμε τους αθλητές μας που θα αγωνίζονται για το CitiusAltiusFortius. Κι αυτό το μακρύτερα, ψηλότερα, δυνατότερα ας γίνει το αποτέλεσμα στους στόχους του καθενός.
* Ο Φώτης Καρύδας είναι δημοσιογράφος
