Κλείσιμο

Η 13η Οκτωβρίου το «ορόσημο» για την ενωμένη κεντροαριστερά

Μια νέα Ένωσις Κέντρου, ή ΕΛΙΑ, ή Κίνημα Αλλαγής ή ένα ελληνικό ΕΠΙΝΕ της προοδευτικής παράταξης δεν μπορεί να σχηματιστεί χωρίς τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Του Αντώνη Αντζολέτου

Το σφύριγμα της έναρξης του «αγώνα» για το δύσκολο εγχείρημα της ενωμένης κεντροαριστεράς δεν μπορεί να ακουστεί πριν από τις 13 Οκτωβρίου όπου εκτός απροόπτου, στο δεύτερο γύρο των εκλογών του ΠΑΣΟΚ, θα αναδειχθεί ο νέος αρχηγός της Χαριλάου Τρικούπη.

Μια νέα Ένωσις Κέντρου, ή ΕΛΙΑ, ή Κίνημα Αλλαγής ή ένα ελληνικό ΕΠΙΝΕ της προοδευτικής παράταξης δεν μπορεί να σχηματιστεί χωρίς τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Από τη μια ο Στέφανος Κασσελάκης θα πρέπει να κάμψει τις όποιες αντιστάσεις έχει.

Στις τάξεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης της Κουμουνδούρου δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως ο πρόεδρος του κόμματος θα πιεστεί πολύ, όταν θα συνειδητοποιήσει ότι τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν σε επίπεδα ευρωεκλογών ίσως και χαμηλότερα.

Ανάλογο θα είναι το πρέσινγκ και στο νέο ηγέτη που θα αναδείξει το πράσινο στρατόπεδο. Σε κάθε περίπτωση το πρόσωπο που θα αναλάβει τα ηνία του ΠΑΣΟΚ θα παίξει σημαντικό ρόλο.

«Ποιος θα πάρει τον 'μουτζούρη' της ανανέωσης της θητείας του Κυριάκου Μητσοτάκη;» Αυτό θα είναι το επιχείρημα των υπέρμαχων της ένωσης των δυο χώρων απέναντι στους δυο αρχηγούς.

Κανείς δεν περιμένει να είναι μια εύκολη συζήτηση.

Αρκετά στελέχη, αλλά και βουλευτές υποστηρίζουν πως οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δε θα αφήσουν καν να ξεκινήσει μια τέτοια κουβέντα. Τουλάχιστον όχι πριν δοκιμάσουν αν από μόνοι τους μπορούν να «χτυπήσουν» την κυβέρνηση. Και είναι σαφές πως στην περίπτωση αποχωρήσεων από τα δυο κόμματα, στο όνομα της ενωμένης κεντροαριστεράς, δεν μπορεί να φτιαχτεί κάτι «μεγάλο» που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στη σημερινή πλειοψηφία.  

Η απεύθυνση και σε μικρότερα κόμματα θεωρείται και αυτή απαραίτητη. Θα μπορέσει να συνυπάρξει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά;

Εξαιρετικά δύσκολο με τα σημερινά δεδομένα, καθώς τα λόγια που έχουν ακουστεί μεταξύ των πρώην συντρόφων είναι βαριά και η αποχώρηση των 11 βουλευτών και των υπολοίπων στελεχών από την Κουμουνδούρου ακόμα νωπή.

Παράλληλα δεν είναι λίγοι όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν συνεργασία με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου θυμίζοντας όσα έχει πει για τον Αλέξη Τσίπρα και συνολικά για την κυβέρνησή του.

Σημαντικό ρόλο θα παίξει και η ενότητα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τους «87» να αφήνουν στις διαδικτυακές συνεδριάσεις που πραγματοποιούν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Βαρόμετρο για τις εξελίξεις θα είναι η αναπλήρωση της έδρας του Όθωνα Ηλιόπουλου την ερχόμενη Τετάρτη.

Ερωτήματα υπάρχουν και για το ΠΑΣΟΚ κυρίως για το κατά πόσο οι έξι «μνηστήρες» της προεδρίας θα βρεθούν στην ίδια πλευρά την επόμενη ημέρα της κάλπης.

Το 14,92% του ΣΥΡΙΖΑ και το 12,79% του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές κάνουν ένα άθροισμα 27,7% που υπολείπεται έστω και λίγο του 28,31% της Νέας Δημοκρατίας.

Αν ο στόχος του νέου φορέα με σημαία τη σοσιαλδημοκρατία είναι η εξουσία – πέρα από τις όποιες απώλειες καταγραφούν μετά από μια πιθανή συμφωνία – υπολείπεται ένα μεγάλο κενό περίπου 10% για να μπορέσει να «χτυπήσει» την αυτοδυναμία.

Τι σημαίνει αυτό;

Οι ευρύτερες συνεργασίες σε συνδυασμό με τη μείωση της αποχής και την προσέλκυση πολιτών από τον προοδευτικό χώρο είναι το μεγάλο και δύσκολο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.