Του Κωνσταντίνου Δαυλού
«Ντροπή»
«Δάκρυσα. Απλά υπέροχο»
«Βλέπουν και παιδιά»
«Από τις καλύτερες ελληνικές διαφημίσεις»
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αντιδράσεις που μπορεί να διαβάσει κανείς στο YouTube, κάτω από τη τελευταία διαφήμισης της Pantene που έχει ως θέμα την διαφορετικότητα και φέρει τον τίτλο «Τα μαλλιά δεν έχουν γένος».
Ήταν λογικό ότι οι αντιδράσεις σε μία τέτοια καμπάνια θα ήταν έντονες και μοιρασμένες. Από τη μία πλευρά βρίσκονται εκείνοι που επιζητούν την ανεκτικότητα στην κοινωνία, και από την άλλη εκείνοι που θεωρούν ότι στην δημόσια σφαίρα θα έπρεπε να προβάλλεται η παραδοσιακή σεξουαλικότητα.
Και σε μία γωνία θα ήταν και η Procter & Gamble και θα παρακολουθούσε. Άλλωστε διαψεύστηκαν εκείνοι που νόμιζαν ότι θα απενεργοποιηθούν τα σχόλια κάτω από το βίντεο.
Όσον αφορά τις προθέσεις της εταιρίας, και εδώ οι απόψεις είναι μοιρασμένες (και είναι λογικό). Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι η εταιρία παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ της προβολής της σεξουαλικότητας, καθώς είναι χορηγός της Γραμμής Ψυχολογικής Στήριξης «11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ» η οποία επαναλειτούργησε.
Από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι η εταιρία απλά βρήκε την δικαιολογία και την ευκαιρία να γίνει «talk of the town» κάνοντας viral μία καμπάνια η οποία θα διχάσει. Άλλωστε στη δημόσια σφαίρα πολλοί είναι υπέρμαχοι της πρότασης «πείτε ό,τι θέλετε για μένα, αρκεί να πείτε σωστά το όνομά μου».
Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που εμφανίζονται καμπάνιες που διχάζουν τους αποδέκτες τους. Και ούτε είναι απαραίτητο ότι τέτοιες καμπάνιες θα είναι πάντα επιτυχημένες. Άλλωστε η συζήτηση για την προβολή ή όχι της σεξουαλικότητας είναι κάτι που διχάζει έστω μία φορά κάθε χρόνο όταν στην πρωτεύουσα γίνεται το Gay Pride Parade. Η μία πλευρά δηλώνει υπερήφανη γι’ αυτό που είναι και η άλλη πλευρά θεωρεί ότι βάλλεται η ηθική και «μολύνεται» η νέα γενιά. Κάπου εκεί ενδιάμεσα βρίσκονται και εκείνοι που στοιχήθηκαν πίσω από την γνωστή τοποθέτηση Σιμαρδάνη ότι «δεν μπορεί να είναι κανείς υπερήφανος για το τί κάνει στο κρεβάτι του».
Άποψή μου είναι ότι οι διχαστικές καμπάνιες δεν αλλάζουν τις σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων. Και αυτό ισχύει όσο και να την «γυαλίσεις» την εικόνα. Διότι εδώ πρέπει να παραδεχθούμε ότι η Pantene έριξε πολύ «γυάλισμα» (ή στην προκειμένη περίπτωση Λούσιμο) στη ζωή των μελών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που παρουσιάζει, όταν η πραγματικότητα είναι πολύ, μα πολύ διαφορετική. Άλλωστε το συνηθίζει αυτό η διαφήμιση. «Γυαλίζει» το σφουγγάρισμα, το πλύσιμο των πιάτων, το μπογιάτισμα, κάποτε το τσιγάρο και πάει λέγοντας.
Τελικά όμως, πόσο πραγματικά επηρεάζουν τα μηνύματα που στέλνουν τα media την σεξουαλικότητά μας; «Αλλάζει» κανείς επειδή είδε μία διαφήμιση;
Θα μπορούσαμε οι παλιότεροι να θυμηθούμε ίσως μία περίοδο που μέσα από τα Life Style περιοδικά (το ΚΛΙΚ νομίζω ότι ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα) εκθειαζόταν το λεσβιακό σεξ. Κι όμως ήταν πολύ λίγες οι φωνές που το κατέκριναν. Ίσως δεν ακουγόντουσαν αρκετά διότι δεν είχαμε τότε Social Media. Ίσως πάλι διότι τότε δινόταν η εντύπωση ότι αν ο κυρίαρχος άντρας αναγνώστης κατάφερνε να αγοράσει όλα εκείνα που θα τον καθιστούσαν επιτυχημένο στη ζωή (γρήγορο αμάξι, πούρο, πανάκριβο σακάκι και σκάφος που θα τον πήγαινε στη Μύκονο) θα μπορούσε να ρίξει και στο κρεβάτι του δυο – δυο τα μοντέλα των φωτογραφίσεων. Βλέποντας πάντως σήμερα το τότε, δεν θυμάμαι να καταγράφηκε μία δραστική αλλαγή στην σεξουαλικότητα των κοριτσιών της εποχής.
Ίσως λοιπόν θα άξιζε στη σημερινή εποχή, να κάνουμε ένα βήμα πίσω κοιτάζοντας την διαφήμιση της Pantene και με ηρεμία να σκεφτούμε αν όντως «κινδυνεύει» κανείς από τα μηνύματα που στέλνει, αν θα βελτιωθεί όντως η «ζωή» εκείνων που οι εκπρόσωποί τους προβάλλονται στο σποτάκι και αν τελικά όλα αυτά είναι απλά Marketing με στόχο τις πωλήσεις.
