«Πρέπει να γίνουμε οι αρχιτέκτονες του πεπρωμένου μας» υπογράμμισε χθες ο πρωθυπουργός κλείνοντας την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του. «Οι πολίτες μας παρέδωσαν την σκυτάλη του μέλλοντός τους» είχε τονίσει στην ομιλία του στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργού συμβουλίου μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Ωραία λόγια. Ακούγονται ευχάριστα. Και σου δίνουν την αίσθηση ότι ο πρωθυπουργός έχει πλήρη συναίσθηση της αποστολής του για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Αλλά από τις προγραμματικές δηλώσεις που ακούσαμε το απόγευμα της Πέμπτης, απουσίαζε ένα βασικό κομμάτι εξαγγελιών που ενδιαφέρει τους πολίτες, ίσως ακόμα περισσότερο και από την τσέπη τους. Το κομμάτι της καθημερινότητας.
Ήταν πολύ καλές οι εξαγγελίες για την αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και την συγκράτηση των επιπτώσεων του πληθωρισμού. Και δεν είναι εύκολο να υλοποιηθούν.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσες οι εξαγγελίες για την λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα μέχρι να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος.
Αλλά η κυβέρνηση δεν δείχνει ότι έχει αντιληφθεί πόσο σημαντικό πρόβλημα έχει γίνει πια για τους κατοίκους της Αττικής το κυκλοφοριακό. Έχουν κλείσει τα σχολεία, αλλά το μποτιλιάρισμα στους δρόμους δεν λέει να βελτιωθεί.
Μπορεί να επανέλαβε ο κ. Μητσοτάκης την δέσμευσή του για 10.000 προσλήψεις στην Υγεία, αλλά αυτές από μόνες τους δεν θα βελτιώσουν την απελπισία που νιώθουν οι ασθενείς αν χρειαστεί να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο.
Μπορεί να πέτυχε το πρόγραμμα για την δανειοδότηση με χαμηλό επιτόκιο των νέων που θέλουν να αποκτήσουν δικό τους σπίτι. Αλλά οι γονείς που ψάχνουν να νοικιάσουν σπίτι τα παιδιά τους που πέρασαν στο πανεπιστήμιο, εξακολουθούν να μην κοιμούνται το βράδυ.
Τα λεωφορεία παραμένουν σε κακό χάλι. Τα τρένα εξακολουθούν να ακινητοποιούνται στις ράγες πότε από βλάβη και πότε από πτώση δένδρων. Η εγκληματικότητα και η ανομία στα αστικά κέντρα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη. Αυτά είναι τα μικρά προβλήματα που μερικές φορές επισκιάζουν τα μεγάλα…
Και για όλα αυτά, η νότα αισιοδοξίας που προσπάθησε να εκπέμψει ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, δυστυχώς δεν φτάνει.
Προφανώς η κυβέρνηση δεν θα κριθεί από την ποιότητα των προγραμματικών της δηλώσεων. Αλλά θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας, κι από την αποτελεσματικότητα της σε ζητήματα που απουσίασαν πλήρως από τις προγραμματικές της δηλώσεις.
