Το σχολείο αναμφίβολα αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της κοινωνίας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της εξέλιξης των μελλοντικών γενεών. Ωστόσο, η προσέγγιση που ακολουθείται είναι εξίσου σημαντική με τους στόχους που τίθενται. Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμαστε να επενδύσουμε στην ιδέα της δημιουργίας ανθρώπων που δεν θα επαναπαύονται, που δεν θα επιτρέπουν η ιστορία της πορείας της ζωής τους να γράψει ότι τα παράτησαν, που θα αντέχουν, θα υπομένουν τις δυσκολίες και θα διψούν για μάθηση κι αυτοβελτίωση. Οι σύγχρονες όμως προκλήσεις που αντιμετωπίζει το σχολείο του σήμερα, απαιτούν προσαρμογή, καινοτομία και συνεργασία ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εκπαίδευση των μαθητών.
Μια από τις σύγχρονες αυτές προκλήσεις είναι σίγουρα η ραγδαία τεχνολογική πρόοδος η οποία έχει μετασχηματίσει τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε. Οι μαθητές έρχονται αντιμέτωποι με πληθώρα ψηφιακών εργαλείων που πολλές φορές αντί να διευκολύνει την εξέλιξή τους, φαίνεται πως τους εκτροχιάζει από τον στόχο. Η πρόκληση λοιπόν είναι να βρεθεί η ισορροπία μεταξύ της αξιοποίησης της τεχνολογίας για τη βελτίωση της μάθησης και της δημιουργικής σκέψης και του σεβασμού της ανθρώπινης διάστασης της εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί από την πλευρά τους καλούνται να ενημερώνονται και να επιμορφώνονται διαρκώς ώστε να είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες και να μπορούν να καθοδηγήσουν τους μαθητές τους ώστε να παραμένουν ενεργοί και κριτικοί χρήστες της ψηφιακής πληροφορίας.
Ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα το οποίο έχει σημασία να ληφθεί υπόψη, είναι η παιδαγωγική προσέγγιση της διαφορετικότητας και η δημιουργία ενός ευρύτερου φιλόξενου περιβάλλοντος μάθησης. Η διαφορετικότητα των μαθητών, όπως η πολυπολιτισμικότητα και οι διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες, είναι δεδομένα τα οποία απαιτούν εξατομικευμένες προσεγγίσεις στη διδασκαλία. Το σχολείο πρέπει να είναι ένα περιβάλλον που σέβεται και αξιοποιεί την μοναδικότητα του καθενός και δημιουργεί ευκαιρίες για όλους τους μαθητές. Η εξατομικευμένη μάθηση είναι εκείνη που οδηγεί στην ανάδειξη των δυνατοτήτων και των αναγκών του κάθε μαθητή. Οι εκπαιδευτικοί, δεν πρέπει να είναι τυπικά διεκπεραιωτές πληροφοριών αλλά πολύ περισσότερο εκπαιδευτές και φύλακες της ασφάλειας και της ψυχοκοινωνικής ευεξίας των μαθητών, διασφαλίζοντας ότι όλοι θα έχουν ισάξια πρόσβαση σε ένα περιβάλλον που θα ενθαρρύνει την εκμάθηση και την εξέλιξη.
Συνεχίζοντας, ένα θέμα που έχει επίσης μεγάλη σημασία να συζητηθεί, έχει να κάνει με την επεικοδομητική συμμετοχή των γονέων ως ενεργά μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας. Ο ουσιαστικός διάλογος και η συνεργασία μεταξύ των γονέων και των εκπαιδευτικών βοηθούν στην υποστήριξη της συνεχούς μάθησης για τους μαθητές. Καταλήγοντας, ένας ακόμη παράγοντας που θα είχε μεγάλη αξία να αποτελέσει προτεραιότητα είναι η παρακίνηση των μαθητών και η ένταξή τους σε μια ευρύτερη παγκόσμια κοινότητα, όπου οι ίδιοι θα βλέπουν και θα ανταλλάσσουν πληροφορίες με νέους από διάφορες χώρες και πολιτισμούς μέσω των κοινωνικών δικτύων και του διαδικτύου. Αυτό δημιουργεί μια νέα δυναμική στην εκπαίδευση, όπου οι συμμετέχοντες καλούνται να μάθουν να συνεργάζονται, να επιλύουν προβλήματα, να αξιολογούν, να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν ιδέες με ανθρώπους από διαφορετικά σημεία του κόσμου διευρύνοντας παράλληλα τους ορίζοντές τους.
Ο στόχος είναι το σχολείο να δημιουργεί πολίτες που θα εξελίσσονται σε υπεύθυνους, ενεργούς και κριτικά εγγράμματους ανθρώπους, ευαισθητοποιημένους, που μεταξύ άλλων θα προωθούν την καινοτομία αμφισβητώντας το μυαλό τους και όχι τους άλλους. Οι εκπαιδευτικοί, από την δική τους πλευρά, καλούνται να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα ενθαρρύνει την ελεύθερη έκφραση, την πειραματική μάθηση και την ανάπτυξη της δημιουργικότητας. Η νέα σχολική χρονιά ανοίγει τον δρόμο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που παρουσιάζονται. Με δέσμευση, ευελιξία και πάνω από όλα, αφοσίωση στην παιδαγωγική αποστολή, μπορούμε να διαμορφώσουμε μια εκπαίδευση που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του μέλλοντος και θα προετοιμάζει τους μαθητές για μια παγκοσμιοποιημένη, τεχνολογική και πολυποίκιλη κοινωνία.
