Αν ζούσε σήμερα ο Θουκυδίδης, βλέποντας τον οικοδομικό οργασμό -κυρίως στην Αττική, όπου η Αθηναϊκή Ριβιέρα τείνει να γίνει κατά τη φράση του Δημάρχου ΒΒΒ «το Ντουμπάι της Μεσογείου» και γκρεμίζονται παλιά σπίτια, ακόμα και αρχοντικά στην Κηφισιά, για να σηκωθούν στη θέση τους πολυώροφες οικοδομές, που με τη μέθοδο του τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξιδο χρησιμοποιώντας σωρευτικά τις διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ-ν.4067/2012) με τις 38 τροπολογίες με τελευταία του ν.5106/2024- ασφαλώς θα έλεγε «Μέγα το των εργολάβων Κράτος» με τις επιδοκιμασίες λόγω όσμωσης των διατελεσάντων Υπουργών Δημοσίων Έργων και Περιβάλλοντος, που συνέβαλαν με το νομοθετικό τους έργο.
Σαφώς οι -με την τουλάχιστον ανοχή της Πολιτείας νομότυπες ή παράνομες, που πολλές φορές νομιμοποιούνται εκ των υστέρων νομοθετικά-, πρακτικές των εργολάβων, που ναι μεν παράγουν πλούτο και θέσεις εργασίες (κατά το πλείστον για αλλοδαπούς μετανάστες), αλλά ταυτόχρονα προσβάλλουν το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών (who cares), έχουν περιγραφεί σε προηγούμενο άρθρο μου («Επιτακτική ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος από την υπεροικοδόμηση») στο οποίο και παραπέμπω.
Ο ΝΟΚ (αρθ,17 παρ, 8 ν.4067/2012) επιτρέπει τη για συγκεκριμένες χρήσεις ανοικοδόμηση υπόγεια εκτός του περιγράμματος του κτιρίου σε μεγαλύτερο μέρος του οικοπέδου που μπορεί να καταλάβει επιφάνεια άνω του 80% του οικοπέδου και αν το οικόπεδο είναι μικρό ολόκληρο. Με άδεια της Πολεοδομίας και όχι του Δασαρχείου μπορεί να κοπούν όλα τα δέντρα (νομίζω ως προς το ζήτημα αυτό υπάρχει θέμα συνταγματικότητας), αλλά πρέπει να φυτευτούν τα 2/3 του ακαλύπτου χώρου. Με το άρθρο 84 ν.5106/24 ορίζεται, ότι η στάθμη της πλάκας επικάλυψης βρίσκεται τουλάχιστον 40 εκατοστά κάτω από τη στάθμη του οριστικά διαμορφωμένου εδάφους, αλλά σε χώμα πάχους 40 πόντους μόνο μικρούς θάμνους μπορείς να φυτεύσεις και όχι δέντρα, αντίθετα με το παλιό σλόγκαν «Φύτεψε ένα δέντρο μπορείς».
Οι επιπτώσεις της νομότυπης πολιτικής αυτής είναι λίγο πολύ γνωστές αλλά και πάλι who cares, γιατί δεν βρήκα για το ζήτημα αυτό διαμαρτυρίες από περιβαντολλογικές οργανώσεις, πλην κάποιων εξαιρέσεων όπως από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, αλλά μόνο διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις από πολίτες και από Δήμους του Σαρωνικού και των Βορείων Προαστίων. Έχει διαπιστωθεί με επίσημα στοιχεία, ότι όπου υπάρχει υπεροικοδόμηση, κυρίως με γυάλινες επιφάνειες, έχουμε σημαντική άνοδο της θερμοκρασίας και πνιγηρή ατμόσφαιρα. Αν δε, καλυφθούν οι χωμάτινες επιφάνειες και δεν απορροφάται από έδαφος το νερό της βροχής δημιουργούνται μικρο-πλημμύρες, που μπορεί να εξελιχθούν σε μεγάλες και δεν τροφοδοτείται ο υδροφόρος ορίζοντας, που στην Αττική βρίσκεται κάτω από 100 μέτρα.
Είναι γεγονός, ότι από τότε που οι Πολεοδομίες υπάχθηκαν στους ΟΤΑ κατά κανόνα οι πολεοδομικές άδειες εκδίδονται με ευθύνη των ιδιωτών μηχανικών, δεν γίνεται καμιά παρακολούθηση των οικοδομικών εργασιών, ούτε κατά κανόνα εξετάζονται οι καταγγελίες για πολεοδομικές παραβάσεις ακόμα και αποφάσεις του ΣτΕ για ακύρωση οικοδομικών αδειών ή αναστολή εργασιών δεν γίνονται σεβαστές και φυσικά δεν κατεδαφίζονται αυθαίρετα. Στην καλύτερη περίπτωση επιβάλετε πρόστιμο, που δεν είναι αποτρεπτικό μέτρο, γιατί το κέρδος από την παρανομία είναι μεγαλύτερο.
Σαφώς για να βελτιωθεί η κατάσταση χρειάζεται έλεγχος και τιμωρία και κυρίως αυτοσυγκράτηση των πολιτικών στις νομοθετικές πρωτοβουλίες κυρίως, όταν προκαλούνται μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής Αρεοπαγίτης ε.τ.
