Ήταν μια λογική ανησυχία των λογικών των πολιτικής για τα πιθανά ενδεχόμενα της παγίδας που έστηνε με την απλή αναλογική ο Α. Τσίπρας. Ότι δηλαδή μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων η Ελλάδα θα διένυε περίοδο ενός μηνός με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Προβλημάτιζαν ειδικότερα τα σενάρια που εξέταζαν τις προθέσεις Ερντογάν να εκμεταλλευτεί το κενό.
Ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία απλώς μείωσε τις πιθανότητες κινδύνου για την Ελλάδα, αλλά και δεν τις εξαφάνισε, όπως φαίνεται. Τελικά, ο Α. Τσίπρας με την καθόλου ευφυή ιδέα του «κατάφερε» να πέσει ο ίδιος στον λάκκο του και από την άλλη επιβεβαιώθηκαν και οι φόβοι όσων ανησυχούσαν!
Γεγονότα σημαντικά εκδηλώθηκαν ήδη την πρώτη εβδομάδα της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Η κυβερνοεπίθεση στην (αντιπαθή σε μερίδα εκπαιδευτικών σημαιοφόρων της ήσσονος προσπάθειας) ιστοσελίδα της Τράπεζας Θεμάτων, την οποία ο συλληφθείς εν ύπνω κρατικός μηχανισμός κατάφερε να αντιμετωπίσει -μόνο- μετά από 48ώρες επιχείρησης συντονισμού. Ακολούθησε εντός του τριημέρου της αργίας, λόγω του Αγ. Πνεύματος, νέα μετά από καιρό πρόκληση της Τουρκίας με διέλευση μέσω νησίδων του ποταμού Έβρου στην Ελλάδα πολυπληθούς ομάδας παράνομων μεταναστών. Εάν δεν υπήρχε το άτυπο «μορατόριουμ» θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί τις συνθήκες του Δεκαπενταύγουστου 2022, με τη στημένη ιστορία της «Μαρίας». Η υπηρεσιακή κυβέρνηση αντέδρασε μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που τις προσφέρονται, αλλά η πρόκληση συνέβη. Ενώ τις προηγούμενες ημέρες η Δικαιοσύνη προφυλάκιζε πέντε συνοριοφύλακες υπηρετούντες το Ελληνικό Κράτος με την κατηγορία της διακίνησης μεταναστών.
Ευτυχώς, η πλειοψηφία της κοινωνίας έδειξε με την ψήφο της ότι δεν επιθυμεί περιπέτειες. Εκδήλωσε την πρόθεση να συμβάλει στο σχηματισμό ισχυρής κυβέρνησης, με τη δυνατόν μεγαλύτερη αυτοδυναμία. Φυσικά, μένει να επιβεβαιωθεί με το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25/6. Γίνεται σαφές πως περιθώριο λάθους δεν υπάρχει. Οι δυνάμεις εκτός συνόρων καιροφυλακτούν. Η πολιτική εντός Ελλαδας πρέπει να είναι απολύτως συγκεκριμένη και να υλοποιείται με ακρίβεια, σταθερότητα και συνέπεια. Ας αναλογιστούμε τώρα τη σημασία της επιλογής Μητσοτάκη να ταχθεί με την σωστή πλευρά της Ιστορίας, αναφορικώς με τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας. Αντιλαμβανόμαστε την ορθότητα της στο πλαίσιο της διεθνούς και ευρωπαϊκής σκακιέρας.
Συναρτάται ευθέως με την επιλογή των Τούρκων πολιτών να υπερψηφίσουν άλλη μια φορά τον Πρόεδρο τους. Ο Ρ. Τ. Ερντογάν σχημάτισε αμέσως κυβέρνηση αναδεικνύοντας νέα πρόσωπα στα στρατηγικά υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας, Εσωτερικών και τοποθετώντας τον έμπιστο του σύμβουλο Ι. Καλίν επικεφαλής στην τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, εκεί όπου έως πρότινος ασκούσε διοίκηση ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χ. Φιντάν. Οι Μ. Τσαβούσογλου, Χ. Ακάρ και Σ. Σοϋλού, πιθανοί δελφίνοι, παραμερίστηκαν από τον Ερντογάν στην αρχή της νέας περιόδου.
Ο νέος υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας Χ. Φιντάν δεν είναι αμελητέα προσωπικότητα. Λειτουργούσε, από τη θέση του Διοικητή της ΜΙΤ, ως προπομπός του Ερντογάν στις διπλωματικές και στις διακρατικές σχέσεις της Τουρκίας με τις γειτονικές της χώρες και ως εκ τούτου η νέα κυβέρνηση, όπως όλα δείχνουν Κ. Μητσοτάκη, οφείλει να προετοιμαστεί αναλόγως.
Γίνεται σαφές πως η Ελλάδα πρέπει να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ας μη σκεφτούμε καν πειράματα συνεργασιών με κυβερνητικούς εταίρους που δεν θα κοιτάζουν προς την ίδια κατεύθυνση στις εξωτερικές σχέσεις. Από την άλλη και οι τρεις εβδομάδες έως τις εκλογές, σε μια βαρετή όπως φαίνεται προεκλογική περιόδο, είναι διάστημα στο οποίο η προσοχή του Κράτους οφείλει να είναι τεταμένη και συντονισμένη.
Βλέπουμε τα κυκλώματα διακίνησης μεταναστών, έχοντας πιθανά και τουρκική κρατική υποστήριξη, δεν χάνουν στιγμή ευκαιρίας. Η Ελλάδα, με την υπηρεσιακή της, να μην εμφανίσει στιγμή εφησυχασμού...
