Όλα τα είχαμε τα τελευταία δύο χρόνια, μας ήρθε και η «Ελπίδα». Δεν ξέρω αν ζούμε τις τελευταίες σκηνές πριν την Αποκάλυψη ή αν είμαστε ακόμα στο τρέιλερ, όμως αυτό που συμβαίνει την τελευταία διετία είναι κάτι παραπάνω από μια υγειονομική και κλιματική κρίση.
Μιλάω για την κρίση ανθρωπιάς που περνάμε. Ξεχάσαμε να έχουμε αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση και σεβασμό προς τους άλλους.
Οι κακοκαιρίες και οι κρίσεις, καθώς και όλες οι δυσκολίες, μας δείχνουν ποιοι πραγματικά είμαστε.
Και ερωτώ: Αυτοί θέλουμε να είμαστε;
Αυτοί που μέσα στον χιονιά αποφασίζουν να πάρουν delivery, βάζοντας σε κίνδυνο έναν άνθρωπο; Αυτοί που βλέπουμε να συμβαίνουν αδικίες και κάνουμε τα στραβά μάτια; Αυτοί που όλους τους κρίνουμε για το τι έπρεπε να κάνουν, αντί να τους βοηθήσουμε;
Ας σταματήσουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες σε όλους τους άλλους και ας κοιτάξουμε λίγο στον καθρέφτη μας και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας;