8 Φεβρουαρίου 2020
Γυναίκες απελευθερωμένες, άλλες σε δημοσιογραφικές θέσεις, σε θέσεις πολιτικές και άλλες σε ακαδημαϊκές, συμμετέχουσες σε επιτροπές ως πρέσβειρες καλής θέλησης. Έχουμε fashion bloggers, το σύστημα διαθέτει influensers, συγγραφείς, μοντέλα, μαγείρισσες, μητέρες, συζύγους και ερωμένες. Όλες με πυγμή, πάθος και στόχο. Η γυνή κατέλαβε την θέση που της αρμόζει στην κοινωνία, ή μήπως όχι;
8 Μαρτίου 1887
Η Καλλιρόη Παρρέν, εκδίδει την "Εφημερίδα των Κυριών". Η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και εκδότριας. Η εφημερίδα μπήκε σε όλα τα σπίτια που υπήρχε γυναίκα, αρκεί να ήξερε να διαβάζει. Καθότι η γυνή στο τέλος του 19ου αιώνα ήταν σε μεγάλο ποσοστό αναλφάβητη. Και κάπως έτσι αφυπνίστηκε η ελπίδα και θέριεψε το όνειρο. Τα ονόματα των συντακτριών πολλά και η δράση τους εκτείνεται και πέραν των ορίων της εφημερίδος. Σοφία Σλήμαν, Σαπφώ Λεοντιάς, Μαρία Γ. Μαυροκορδάτου, Ευφροσύνη Θ. Ζαρίφη, Μαριέττα Μπέτσου, Ειρήνη Λαχανά, Μαρία Γαρδέλη, Παυλίνα Ραδέφσκη, Υπατία Στάμπα, Μαριάνθη Σ. Ηλιοπούλου. Ένα παράδειγμα της δράσης των συντακτριών αποτελεί η Σοφία Σλήμαν που με το κίνημα της ιδρύει τον Μάιο του 1905 μια στέγην διά για τους φθισικούς, το νοσοκομείο Σωτηρία. «’Εργον εθνικής ευεγερσίας, έργον πραγματικώς σωτήριον και σωστικόν δι’όλων τον Ελληνισμόν.» όπως αναφέρει η Καλλιρόη Παρέν στο σχετικό άρθρο της.
Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων αγνοούν τα φιλανθρωπικά αισθήματα αυτής της παρέας των Κυριών, τις οποίες διέβαλαν, δυσφήμισαν και πολέμησαν με μανία. Συχνά ο πόλεμος ενάντια στην πρόοδο του γυναικείου φύλου προέρχετο εκτός από τους άνδρες και από τις ομόφυλες της εποχής των.
Ανάμεσα στις θαυμάσιες Αγγελίαι και Διαφημίσεις του τότε, την μόδα και τις συνταγές που σε τίποτα δεν διαφέρουν από το σήμερα, αν αναζητήσετε διαδικτυακά τις σελίδες από την Εφημερίδα των Κυριών, θα διαπιστώσετε ότι δεν διαφοροποιείται σε τίποτα από ένα περιοδικό του 1980 ή από μία ενημερωμένη διαδικτυακή ιστοσελίδα του σήμερα. Κυριαρχεί μια αίσθηση οικοιότητας. Αυτό που έχει αλλάξει από άκρη σε άκρη είναι η θέση της γυναίκας του πάλαι ποτέ και του σήμερα. Το πόσο και πώς τίθεται ακόμα υπό
συζήτηση σαν «ο χρόνος που πέρασε να είναι μόνο μια ανάσα.»
Η Καλλιρόη Παρρέν, έδωσε έμπνευση σε ολόκληρη την επικράτεια, ακόμα και στον Τύρναβο Θεσσαλίας, όπου ένα όνειρο μιας φανατικής αναγνώστριας πήρε σάρκα και οστά. Η Χαρίκλεια Καμβουκίδου όντας 15 ετών στέλνει ένα διήγημα της στην Καλλιρόη Παρέν και ξεκινούν αλληλογραφία, ώσπου έρχεται στην Αθήνα. Το όνειρο άγγιξε την πραγματικότητα με την δημοσίευση του διηγήματος στην εφημερίδα και την φοίτηση της στο Λύκειο Ελληνίδων που ίδρυσε η ίδια η Παρρέν. Όμως… «ένα κάψιμο στην πλάτη, μια κοφτή ανάσα, ίσια που πρόλαβε να δει την μικρή της ζωή σε μια λάμψη…»
«Η Χαρίκλεια Καμβουκίδου, δολοφονείται ένα απόγευμα του Μάρτη του 1913, από έναν επίδοξο εραστή..Τη σκότωσε επειδή δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα του.. Ήταν μόλις 22 χρόνων… Κάπως έτσι χάνονται τα όνειρα των ανθρώπων ακόμα και στις μέρες μας.»
Η μαγευτική Ευσταθία, αφηγείται, τραγουδά και χορεύει τον ύμνο της γυναίκας ανάμεσα στα αποσπάσματα της εφημερίδας που απαγγέλει η ακέραια και επιβλητική Ανδρομάχη Μαρκοπούλου. Η Νίκη Μαυροειδή ως Χαρίκλεια Καμβουκίδου μας ταξιδεύει με την φωνή και την παρουσία της στην πλατεία του Τυρνάβου της Θεσσαλίας, και στο Βόλο το δικό της «Παρίσι» με τα δικά του φώτα και την δική της μελωδία. Μαζί τους, ο Χάρης Μπότσης στο πιάνο αγκαλιάζει την κάθε τους σκηνή.
Μια παράσταση ντοκουμέντο, δοσμένη από την Ευσταθία με την ευαισθησία και τον σεβασμό της για το γυναικείο φύλο. Μια εφημερίδα που φιλοξένησε στις σελίδες της ειδήσεις όπως την μεγαλοπρεπή νίκη του Σπύρου Λούη (1896)και τις εύγεστες συνταγές του Νικόλαου Τσελεμεντέ!!
Θερμά συγχαρητήρια σε όλους!
Ηλέκτρα Σιαλμά, MSc ,Ψυχοθεραπεύτρια , www.elektrasialma.gr
