Το θλιβερό γεγονός του αστυνομικού που έχασε τη ζωή του στον Πειραιά δεν είναι ένα απλό περιστατικό. Είναι η σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι η ανάγκη των νέων ανθρώπων που για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα στη ζωή εργάζονται εκτός της βασικής τους δουλειάς αναλαμβάνοντας δεύτερη και τρίτη απασχόληση.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδιο για εξαήμερη εργασία. Την ίδια στιγμή που η υπογεννητικότητα αποτελεί την πρώτη μεγάλη απειλή για το μέλλον της χώρας. Πώς τα νέα ζευγάρια θα αποφασίσουν να αποκτήσουν παιδιά; Πού θα στηριχτούν οι νέοι άνθρωποι για να δημιουργήσουν μια σταθερή βάση εργασίας με αξιοπρεπές μισθό; Ακόμη και τα παιδιά που αποκτούν πολλά και διαφορετικά πτυχία επιδιώκοντας να χτίσουν τα όνειρα τους, αναγκάζονται να εργάζονται σε διαφορετικές δουλειές απαξιώνοντας τα χρόνια κόπου και μάθησης.
Γιατί ένας αστυνομικός υποχρεώνεται να εργαστεί εκτός υπηρεσίας για να συμπληρώσει το εισόδημα του; Η εργασία του είναι να προστατεύει τον πολίτη. Η πιο δύσκολη και απαιτητική εργασία. Όπως και ο στρατιωτικός που αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες για την άμυνα της χώρας και πληρώνεται απειροελάχιστα για το ρόλο που έχει επωμιστεί.
Το περιστατικό του Πειραιά είναι ένα δείγμα των εργασιακών σχέσεων. Φυσικά και ένα κράτος δεν δύναται να πληρώνει υπέρογκους μισθούς στο σύνολο των πολιτών. Αλλά οφείλει να αναγνωρίζει και να αμείβει αξιοκρατικά Να αναγνωρίζει και να διορθώνει. Δεν είναι λύση η πολλαπλή εργασία. Είναι εξόντωση. Και κυρίως δεν είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το μέλλον. Η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους με παράλληλη αναδιαμόρφωση των εργασιακών συνθηκών προς όφελος της νέας γενιάς προστατεύει τη χώρα και δημιουργεί το περιβάλλον ακόμη και για την επιστροφή των επιστημόνων από το εξωτερικό. Ταυτοχρόνως ενισχύει την εθνική οικονομία και δημιουργεί τις συνθήκες για την ανάδειξη διαφορετικών επαγγελμάτων που έχει ανάγκη η χώρα.
