Καθημερινά λαμβάνουν χώρα γύρω μας ειδήσεις που αναπαράγουν τη δολοφονία του αδικοχαμένου Άλκη υπερθεματίζοντας την βία, ενώ θα έπρεπε – αν θέλετε τη γνώμη μου - να εστιάσουν στο δίδαγμα. Ο Άλκης άλλωστε, θα ήθελε να γίνει αφορμή για ελπίδα και όχι αιτία για περισσότερο μίσος και πόλωση. Με ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά ενημερώθηκα για μια τέτοια πράξη αγάπης – γροθιά στο φασισμό – που πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία παιδιών και συγκεκριμένα από δύο σχολεία στη Θεσσαλονίκη, ενός από την γειτονιά της Τούμπας κι ενός άλλου από εκείνη της Χαριλάου, περιοχών δηλαδή όπου βρίσκονται τα γήπεδα του ΠΑΟΚ και του ΑΡΗ αντίστοιχα. Ποιος κέρδισε; O υγιής ανταγωνισμός, η ευγενής άμιλλα στο χώρο του αθλητισμού και σίγουρα κάθε παιδί γύρω μας που αισθάνεται φόβο. Το ένα λεπτό σιγής στη μνήμη του Άλκη, μετατράπηκε σε ένα λεπτό μαζί – ένα λεπτό που θέλαμε να σταματήσει ο χρόνος να μετράει, ακριβώς στην στιγμή εκείνη που τα διαφορετικά χρώματα των ομάδων ήταν μια αγκαλιά.
Κι όμως μια τέτοια θετική είδηση, δεν πήρε τις διαστάσεις που θα έπρεπε. Πρέπει να κατανοήσουμε πως όταν αναπαράγονται μόνο περιστατικά βίας από τα ΜΜΕ, η κοινωνία μοιραία θα οδηγηθεί κάποια στιγμή στην οικειοποίησή αυτής, δεν θα εκπλήσσεται το ίδιο πλέον, δεν θα στενοχωριέται, δεν θα θυμώνει, δεν θα αντιδρά. Όσο μας περιτρυγυρίζουν μόνο αρνητικές ειδήσεις αναφορικά με ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, οδηγούμαστε στο να συνηθίζουμε το τέρας και σταδιακά να του μοιάζουμε. Ξέρω ακούγεται κλισέ! Δεν νομίζω όμως, τον χρόνο που πέρασε από τον χαμό του Άλκη, να περιορίστηκαν τα περιστατικά βίας, μάλλον ακριβώς το αντίστροφο. Και κάπου εδώ έρχεται η κραυγή! Έχουμε ανάγκη από θετικές ειδήσεις, που θα μας βοηθούν στο να αναπτύσσουμε θετικά συναισθήματα όπως χαρά, ελπίδα, αγάπη, ευγνωμοσύνη. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όσο σπέρνουμε βία, θα θερίζουμε μίσος!
Τέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω την σημασία που καλούμαστε όλοι οι εκπαιδευτικοί να επιδείξουμε στο να αναπτύσσουν οι μαθητές μας δεξιότητες σημαντικές για έναν πολίτη του 21ου αιώνα όπως αποτελεί χαρακτηριστικά η κριτική σκέψη. Θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ενεργοί καταναλωτές της πληροφορίας και όχι παθητικοί αποδέκτες. Γι΄αυτό λοιπόν οφείλουμε να τους προετοιμάζουμε κατάλληλα ώστε να είναι ικανοί να επεξεργάζονται τις πληροφορίες που λαμβάνουν καθημερινά, αξιολογώντας τες πρώτα σχολαστικά. Στην πραγματικότητα, όταν καλλιεργούμε στα παιδιά την δεξιότητα να είναι κριτικοί στοχαστές, τα μαθαίνουμε παράλληλα να είναι ανεξάρτητα, να είναι σε θέση δηλαδή να σχηματίζουν τις δικές τους απόψεις και να καταλήγουν ανεπηρέαστα στα δικά τους συμπεράσματα.
