Τα απομνημονεύματα της Paris Hilton, για κάποιους, έχουν ένα ενδιαφέρον. Και η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι… Η κληρονόμος είχε μόλις κλείσει τα 21 της χρόνια και το γιόρταζε κάνοντας ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο στην έρημο της Νεβάδα. Φυσικά, είχε έναν τρομερό πονοκέφαλο, αφού η ξανθιά «Barbie» είχε περάσει 48 ώρες διασκεδάζοντας με την παρέα της σε ένα από καλύτερα νυχτερινά κέντρα του κόσμου.
Νιώθοντας ακόμα τη γεύση της σαμπάνιας στο στόμα της -Moët & Chandon παρακαλώ- και ταρακουνημένη από τον άνεμο, βιάστηκε να πέσει στο κενό. Εκείνη τη στιγμή, η Paris ένιωσε εύθραυστη και σκέφτηκε φευγαλέα ότι μόλις είχε απολαύσει το πιο άγριο πάρτι γενεθλίων από την εποχή της Μαρίας Αντουανέτας. Τότε άνοιξε το αλεξίπτωτό της. Βρέθηκε να αιωρείται στον παγωμένο αέρα της αυγής, «σαν διαμάντι που κρέμεται από μια λεπτή ασημένια αλυσίδα». Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές υπέρτατης χαράς που, όπως αποδεικνύεται, μπορούν να αγοραστούν με χρήματα.
Όλα τα παραπάνω είναι η δική της ανάμνηση. Η μεταφορά μπορεί να αποδοθεί στη μυθιστοριογράφο Τζόνι Ρότζερς, η οποία έγραψε τα απομνημονεύματα ή, όπως λέει ο Πίτερ Κόνραντ στον «Guardian, λειτούργησε ως «εγγαστρίμυθος» της σταρ.
Χάρη στις προσπάθειες της Ρότζερς, να συγκεντρώσει και να επεξεργαστεί την ουσία της ιστορίας της ζωής της Χίλτον, το «Paris: The Memoir» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Η κύρια αξία του βιβλίου έγκειται στον τρόπο με τον οποίο αφηγείται την ιστορία της «χρυσής» κληρονόμου: πριν από 20 και πλέον χρόνια, μας κάλεσε στη ζωή της για να γελάσουμε μαζί της, επειδή είχε το δικό της σχέδιο για να γελάσει μαζί μας.
Η Paris ήταν ήδη πλούσια και διάσημη. Θα μπορούσε να επιδιώξει μια ήρεμη ζωή όπως η αδελφή της Nicky, να παντρευτεί έναν Rothschild στα 27 της, να σχεδιάζει τσάντες, να ανοίγει ξενοδοχεία και να προεδρεύει ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την Paris. Διψούσε για περισσότερα. Όπως το θέτει ο Βρετανός δημοσιογράφος Hugo Rifkind, ήθελε να γίνει «η Μέριλιν Μονρόε του 21ου αιώνα».
Ο Rifkind παραδέχεται ότι αντιστάθηκε στον «τυφώνα Χίλτον» για σχεδόν δύο δεκαετίες, αλλά τελικά ενέδωσε. Η Paris δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η κληρονομιά της δεν μπορεί να αγνοηθεί. Από τα τέλη της εφηβείας της, μετατρέπει ό,τι αγγίζει σε χρυσό για τα ΜΜΕ.
Ποια είναι τα επιτεύγματά της. «Εφηύρε» τη selfie. Το κλεμμένο sex-tape έκανε δημοφιλή την αυτοσχέδια πορνογραφία. Πολύ πριν από τον Τραμπ, στην αυγή της εποχής Ομπάμα, έκανε μόδα τον λαϊκισμό των δισεκατομμυριούχων. Έκανε μια ολόκληρη γενιά γυναικών να αρχίσουν να «σιδερώνουν» ξανά τα μαλλιά τους. Πατεντάρισε τη σύγχρονη ιδέα της «νέας» φήμης, σφετεριζόμενη τη λαμπρή διαπίστωση της Σάρα Μπέρνχαρντ ότι μπορεί κανείς να γίνει διάσημος μόνο και μόνο επειδή είναι διάσημος. Κλώτσησε τις πόρτες για ένα νέο μοντέλο διασημότητας: αν δεν ήταν η Paris Hilton, δεν θα ξέραμε καν ποια είναι η Kim Kardashian.
Της λείπει το ταλέντο, το χάρισμα και η εικόνα της Μέριλιν Μονρόε, αλλά είχε αρκετά για να αφήσει πίσω της: την Μπρίτνεϊ Σπίαρς, την Κάμερον Ντίαζ και τόσες άλλες «φίλες» καθώς ανέβαινε στα ύψη της υπέρτατης φήμης. Αλλά όπως έχει πει ο Κρίστοφερ Νόλαν, η δουλειά ενός μάγου δεν τελειώνει μέχρι να γίνει το τελευταίο κόλπο. Στην περίπτωση της Χίλτον, αυτό είναι η απόκτηση κύρους και δουλεύει πάνω σε αυτό ακριβώς από τότε που το ντοκιμαντέρ της «This is Paris» έκανε πρεμιέρα. Αυτό ήταν το πρώτο της βήμα σε μια συναρπαστική διαδικασία αποδόμησης του χαρακτήρα της, η οποία κορυφώνεται τώρα με τα απομνημονεύματά της.
Ποτέ δεν ήθελε τα χρήματά μας -είχε πολλά δικά της- αλλά ήθελε την προσοχή μας, όπως εύστοχα γράφει η «EL PAIS». Η στρατηγική της για να την αρπάξει ήταν η σκόπιμη υπερβολή των χαρακτηριστικών που θεωρούσαμε συναρπαστικά πάνω της: η (υποτιθέμενη) άγνοιά της, η υποτιθέμενη χυδαιότητά της, η αποσύνδεσή της από την πραγματικότητα, η απόκοσμη αλαζονεία της.
Η Paris Hilton λειτούργησε σαν παραμορφωτικός καθρέφτης της πραγματικής ιδιωτικής Paris (αν υπάρχει ή υπήρχε κάτι τέτοιο) για να μας μπερδέψει και να μας γοητεύσει ταυτόχρονα.
Η Paris Hilton είναι η πρώτη influencer, η πρώτη που μετέτρεψε τη ζωή της σε ριάλιτι σόου. Αναμφίβολα, αυτή η συμπεριφορά της εξηγεί γιατί η εγγονή ενός δισεκατομμυριούχου ξενοδόχου έφτασε να έχει τη δική της εκπομπή στο Fox και να κάνει καριέρα ως ηθοποιός, τραγουδίστρια και μοντέλο πριν κλείσει τα 20 της χρόνια.
Είναι σχεδόν αδιάφορο να σημειωθεί ότι η Paris απέτυχε στον κινηματογράφο, τη μουσική και το μόντελινγκ. Η ταινία «House of Wax» (2005) αποδοκιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω της «καταστροφικής» ερμηνείας της, όπως είπε ο Brian Eggert. Η μουσική της καριέρα, που προωθήθηκε από την Heiress Records, την εταιρεία που αυτοχρηματοδότησε και διαχειρίστηκε, παρήγαγε κακή μουσική, όπως το άλμπουμ «Paris» (2006) και το single «Stars Are Blind». Οι εξορμήσεις της στην πασαρέλα αντιμετωπίζονται συνήθως με έναν συνδυασμό συγκατάβασης και χλευασμού, όπως συνέβη με την εμφάνισή της με ένα vintage νυφικό στο σόου του Versace κατά την τελευταία Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου.
Όμως η ντίβα παραμένει άφθαρτη. Όταν οι επικριτές πέφτουν πάνω της, η Χίλτον απλώς μαζεύει τα πράγματά της και επαναπροσδιορίζει τον εαυτό της ως resident DJ στο Amnesia. Ή λανσάρει μια σειρά αρωμάτων. Ή σχεδιάζει παπούτσια με πλατφόρμες και στιλέτο. Ή φτιάχνει κοσμήματα. Ή ποζάρει γυμνή, καλυμμένη με χρυσή μπογιά, για να διαφημίσει αφρώδες κρασί.
Στα νέα της απομνημονεύματα, η Hilton συζητά επίσης για την παρένθετη μητρότητα και τα σκυλάκια της. Αλλά, πάνω απ’ όλα, προσπαθεί να ξαναγράψει το παρελθόν χρησιμοποιώντας την «προσωπική της φωνή», την οποία, όπως λέει, βρήκε με τη βοήθεια της μυθιστοριογράφου Τζόνι Ρότζερς. Μέρος αυτής της αναθεώρησης συνίσταται στο να μας εξομολογηθεί ότι ποτέ δεν ήταν τόσο γελοία όσο υποκρινόταν. Πάντα είχε ένα σχέδιο. Γι' αυτό και μας κάλεσε εγκάρδια να γελάσουμε μαζί της. Για να μπορέσει κι εκείνη με τη σειρά της να γελάσει μαζί μας.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
