Κλείσιμο

Πέθανε ο Ν.Μπελογιάννης, γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά

Το πρωί της Κυριακής (25/10), πέθανε ύστερα από νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ο Νίκος Μπελογιάννης. Ήταν γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά. Γεννήθηκε στη φυλακή τον Αύγουστο του 1951, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατουμένη. Τον Μάρτιο του 1952, ο πατέρας του καταδικάστηκε από το στρατοδικείο και εκτελέστηκε, ενώ η μητέρα του αποφυλακίστηκε το 1964. Ο ίδιος μεγάλωσε στην οικογένεια της θείας του, Διδώς Σωτηρίου.

Ο Ν. Μπελογιάννης ήταν απόφοιτος της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και εργάστηκε στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης και σε άλλες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού. Επί πολλά χρόνια και μέχρι τη συνταξιοδότησή του, ήταν επικεφαλής του Κέντρου Λίθου (μονάδα του υπουργείου Πολιτισμού) και διέσχιζε ακάματος την Ελλάδα απ' άκρου εις άκρον για να «θεραπεύει» μνημεία. Συνεργάστηκε με την «Ελευθεροτυπία» και το Fragilemag, γράφοντας κείμενα που «έδεναν» την επικαιρότητα, ελληνική και διεθνή, με την Ιστορία, και στα οποία ξεχώριζαν η ευρυμάθεια, το χιούμορ, η ευφυΐα και ο ανθρωπισμός του. Παράλληλα, από την αυγή του 21ου αιώνα ασχολήθηκε με το έργο των γονιών του, καθώς και της θείας του, Διδώς Σωτηρίου, μέσω επανεκδόσεων, εκδόσεων, επιμελειών και εκδηλώσεων.

Ο ίδιος έγραψε τα βιβλία: «Σταλινισμός: Η τέταρτη μονοθεϊστική θρησκεία» (εκδόσεις 'Αγρα, 2012, με την Αγγελική Κώττη) και «Αυτά λοιπόν τα νέα του Αλεξάνδρου. Στιγμιότυπα της μνημονιακής εποχής δεξιάς και αριστεράς» (Εκδόσεις 'Αγρα, 2016). Με γραπτές οδηγίες, ανέθεσε στους φίλους του την αποτέφρωση της σορού του, ορίζοντας σαφώς πως δεν επιθυμεί να προηγηθεί ή να ακολουθήσει οποιαδήποτε τελετή.

Η Εταιρεία Συγγραφέων για την απώλεια του Νίκου Μπελογιάννη
 

Την απώλεια ενός από τους σημαντικότερους ευεργέτες της, του Νίκου Μπελογιάννη, που έφυγε σήμερα σε ηλικία 69 ετών, πενθεί η Εταιρεία Συγγραφέων.

«Ο Νίκος Μπελογιάννης, μαζί με τη θεία του που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, τη Διδώ Σωτηρίου, είχαν δωρίσει το σπίτι τους, στην οδό Κοδριγκτώνος 8, στο Υπουργείο Πολιτισμού με την προϋπόθεση να εδρεύει εκεί η Εταιρεία. Έκτοτε, τα γραφεία της Εταιρείας Συγγραφέων φιλοξενούνται στο ιστορικό αυτό διαμέρισμα, στο οποίο, όπως είχε αναφέρει ο Νίκος Μπελογιάννης σε συνέντευξή του ''συγκεντρώνονταν διανοούμενοι της αριστεράς, όπως ο Βάρναλης, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, ο Τάσος Βουρνάς, ο Στάθης Δρομάζος, η 'Αλκη Ζέη και πολλοί καλλιτέχνες'' τονίζει σε ανακοίνωση της η Εταιρεία Συγγραφέων παραθέτοντας απόσπασμα από την ίδια συνέντευξη του Νίκου Μπελογιάννη :

«Γεννήθηκα», τόνιζε στην ίδια συνέντευξη, «όταν η μητέρα μου ήταν στις φυλακές του Πειραιά, στην οδό Κάστορος, δίπλα τον σημερινό σταθμό του προαστιακού. Ως γνωστόν η μητέρα μου λόγω της εγκυμοσύνης της δεν εκτελέστηκε. Έμεινα μαζί της μέχρι τριών χρόνων. Το μόνο που θυμάμαι ήταν το σφύριγμα του τρένου της γραμμής Πελοποννήσου, που περνούσε. Τρόμαζα. Αργότερα έμαθα ότι κάποιοι μηχανοδηγοί σφύριζαν για να χαιρετήσουν τις πολιτικές κρατούμενες. Μετά με ανέλαβε η αδελφή της μητέρας μου, η Διδώ Σωτηρίου, η οποία με πήγαινε να τη δω στις φυλακές Αβέρωφ , όπου είχε μεταφερθεί. Καθόμαστε σε ένα τεράστιο προθάλαμο με πάγκους και μιλούσαμε.

Η Διδώ με ανέθρεψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ήταν αγχωμένη, διότι είχε αναλάβει ένα παιδί στη θέση ενός δικού της που δεν θέλησε ποτέ, γιατί ήταν διαρκώς απασχολημένη με πολλά πράγματα. Αφού δεν είχε καν οικιακό ζώο, γιατί δε προλάβαινε να το φροντίσει. Ξαφνικά ανέλαβε ένα παιδί το οποίο έπρεπε να αναθρέψει «σωστά», σύμφωνα με την κομματική λογική. λόγω του φορτίου που αυτό κουβαλούσε. Έκανε ό,τι μπορούσε για να μην πέσει στην παγίδα, να βρει μια μέση οδό και να με μεγαλώσει με την δέουσα ελευθερία σκέψης και μάθησης. Δεν με ανάγκασε ποτέ να στραφώ προς τον μαρξισμό. Με άφηνε να ανακαλύπτω μόνος μου την πραγματικότητα».

Δήλωση της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Νίκου Μπελογιάννη

Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη με την αναγγελία του θανάτου του Νίκου Μπελογιάννη, έκανε την εξής δήλωση: «Το Νίκο θα τον θυμάμαι πάντα, έτσι όπως τον γνώρισα στη διεπιστημονική έρευνά μας της αρχαίας Καρθαίας, στη Τζια. Χαμογελαστός, προσηνής, να δίνει οδηγίες για την προστασία των κιόνων του ναού της «Αθηνάς», σμιλεμένων στον τοπικό εύθρυπτο κογχυλιάτη λίθο. Θα τον θυμάμαι πάντα να συζητάμε -και πολλές φορές να διαφωνούμε- οι τρεις μας, με τον αείμνηστο αρχιτέκτονα μας Αλέκο Παπανικολάου, τις προτάσεις αποκατάστασης της ακρόπολης της κυκλαδίτικης αρχαίας πόλης».

Πηγή: skai.gr