Διαβήτης: Η νέα επιδημία του Δυτικού Κόσμου

Τα συστήματα υγείας, κυρίως  σε όλο το Δυτικό Κόσμο,  θεωρούν ότι ο διαβήτης πλέον αποτελεί μείζον ζήτημα για τη δημόσια υγεία, καθώς  οι συνάνθρωποι μας που ζουν με διαβήτη ολοένα αυξάνονται. Μάλιστα ενώ το 1985, υπολογίζεται ότι μόνο  30 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με διαβήτη σε όλο τον κόσμο, σήμερα οι τρέχουσες εκτιμήσεις υπολογίζουν πως ο αντίστοιχος αριθμός έχει αυξηθεί ραγδαία στα 387 εκατομμύρια και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω, φτάνοντας το μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους έως το 2035.
 
Πιο συγκεκριμένα για την περίπτωση της Ευρώπης και της χώρας μας,  οι εκτιμήσεις των επιστημόνων αναφέρουν ότι σήμερα περίπου το 8,1% του ενήλικου πληθυσμού υποφέρει από διαβήτη, ενώ μέχρι το 2030 ο επιπολασμός, δηλαδή η εξάπλωσή της νόσου,  αναμένεται να αυξηθεί στο 9,5%. Η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης της παχυσαρκίας, η μείωση της άσκησης αλλά και η αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού είναι παράγοντες που οδηγούν και στην  ανοδική πορεία της εμφάνισης Διαβήτη Τύπου 2.

Εδώ αξίζει να γίνει μια σύντομη απλή περιγραφή για την ασθένεια. Ο διαβήτης περιλαμβάνει μια ομάδα κοινών μεταβολικών διαταραχών που έχουν ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Κατηγοριοποιείται κυρίως σε διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2
Ο διαβήτης τύπου 1  είναι μια αυτοάνοση νόσος που προσβάλει και καταστρέφει μια ομάδα κυττάρων στο πάγκρεας τα οποία  παράγουν την ινσουλίνη. Οι ασθενείς λοιπόν υποφέρουν από πλήρη ανεπάρκεια παραγωγής και έκκρισης ινσουλίνης.
Ο διαβήτης τύπου 2 αποτελεί μια ετερογενή ομάδα διαταραχών όπως η αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης, διαταραγμένη έκκριση ινσουλίνης και αυξημένη παραγωγή γλυκόζης από το ήπαρ. Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα την υπεργλυκαιμία.
Επίσης έχουν διαπιστωθεί και άλλοι τύποι διαβήτη, προερχόμενοι από αιτίες που περιλαμβάνουν ειδικές γενετικές βλάβες στην έκκριση και δράση της ινσουλίνης, μιτοχονδριακές διαταραχές και σύνολο καταστάσεων με δυσανεξία στη γλυκόζη.

Ένα άτομο με διαβήτη διατρέχει κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρών προβλημάτων υγείας όπως είναι η τύφλωση, η νεφρική ανεπάρκεια, τα καρδιαγγειακά συμβάματα, η ανικανότητα και  ο ακρωτηριασμός. Και στους δύο τύπους διαβήτη, ένας καλός έλεγχος της γλυκαιμίας βοηθά στην πρόληψη των επιπλοκών αυτών.
Ο έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και η διαχείριση του διαβήτη διαρκεί δια βίου, καθώς πρόκειται για μια εξελισσόμενη και περίπλοκη νόσο που οδηγεί σε μια σειρά από εξουθενωτικές και απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. Η έγκαιρη διάγνωση και ο αυστηρός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα προλαμβάνει και περιορίζει τις επιπλοκές. Η συνεπής τήρηση της θεραπείας μπορεί επίσης να συμβάλει στη βελτίωση των αποτελεσμάτων. 
Αν ένα άτομο δεν έχει διαγνωστεί με τη νόσο τότε αρκεί να ακολουθεί έναν υγιεινό τρόπο ζωής με καθημερινή άσκηση όπως περπάτημα και να  υιοθετήσει τη μεσογειακή διατροφή ώστε  να απομακρυνθεί ο κίνδυνος εμφάνισης  διαβήτη στο μέλλον. 

Αν κάποιος ζει με διαβήτη, υπάρχουν συγκεκριμένες αρχές για το πεδίο της θεραπείας. Σύμφωνα μάλιστα με την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία αν κάποιος έχει διαβήτη ο οποίος είναι ρυθμισμένος δηλαδή βρίσκεται το σάκχαρο στα φυσιολογικά επίπεδα, τότε πρέπει απλά να παραμείνει στην αγωγή που έχει συστήσει ο γιατρός.
Αν όμως είναι αρρύθμιστο το σάκχαρο δηλαδή η γλυκοζιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι πάνω από 7% ή η γλυκόζη νηστεία πάνω από 130mg/dl, τότε θα πρέπει να γίνεται αγωγή για διαβήτη με ένα ή περισσότερα φάρμακα. Βέβαια στη λήψη φαρμάκων απαιτείται η συμβουλή του γιατρού, καθώς εκείνος θα κρίνει από τις σχετικές εξετάσεις το ενδεχόμενο να ξεκινήσει η φαρμακευτική αγωγή.
Αυτό το οποίο είναι βασικό να γνωρίζουν όλοι είναι ότι η ινσουλίνη μπορεί να βοηθήσει να ρυθμιστεί το σάκχαρο και για είναι δόκιμο να  γίνεται ενημέρωση από το γιατρό γι’  αυτήν την επιλογή. 

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.