Χρονικό ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ:Εγκληματικότητα, Μάτι,συμφωνία Πρεσπών και 8η Ιουλίου

Το 4ο και τελευταίο της σειράς του ΣΚΑΪ «Το Χρονικό 2014 2019» πραγματεύεται τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ασχολείται με την έξαρση της εγκληματικότητα, το Νόμο Παρασκευόπουλου, την φονική πυρκαγιά στο Μάτι την Συμφωνία των πρεσπών και την προοπτική της οικονομίας μετα την 8η Ιουλίου.

Μπορείτε να διαβάσετε και να δείτε το πρώτο επεισόδιο της σειράς εδώ, το δεύτερο επεισόδιο εδώ και το τρίτο επεισόδιο εδώ.

Ο νόμος Παρασκευόπουλου και η θητεία Πανούση

Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ψηφίζεται ο νόμος Παρασκευόπουλου που έχει ως αποτέλεσμα την πρόωρη αποφυλάκιση ανθρώπων με βεβαρυμένο ποινικό μητρώο οι οποίοι θα ξαναεμπλακούν στο έγκλημα , σε ορισμένες περιπτώσεις και στις πιο βαριές του μορφές του. Έτσι οι πολλές φορές διαρρήξεις και οι κλοπές να παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις και τα ιδιαίτερα βίαια χαρακτηριστικά της ληστείας .Η πιο εμβληματική τέτοια περίπτωση αφορά στη δολοφονία του 52χρονου επιχειρηματία Αλέξανδρου Σταματιάδη μέσα στο σπίτι ανήμερα την Μεγάλη Δευτέρα του 2018 .

Η ανομία αναδεικνύεται στο δεύτερο καυτό κοινωνικό θέμα μετά την οικονομία και την απασχόληση.
Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης ,προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ, ανέλαβε πρώτος υπουργός Προστασίας του Πολίτη επί ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 .Πώς ανέλαβε όμως υπουργός σε μία κυβέρνηση που είχε εγγενή ιδεολογικά προβλήματα με την αντίληψη της δημόσιας τάξης σε πολλές από τις συνιστώσες της.

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Κύριε Πανούση όταν αναλάβατε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σε ποια κατάσταση παραλάβατε τη Δημόσια Ασφάλεια της χώρας. Τι βλέπατε απ τις στατιστικές για παράδειγμα της Αστυνομίας;

ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Εγώ δε βρήκα σχεδιασμούς, βρήκα την παλιά λογική ότι ο Αστυνόμος θα βρει έναν τρόπο να συλλάβει και με βάση τις πληροφορίες που μπορεί να κυκλοφορούνε με διάφορα δίκτυα. ’ρα, η πρώτη σκέψη ήτανε να αλλάξουμε λίγο το σύστημα και μάλιστα η πρώτη δήλωση που είχα κάνει είναι να συμφιλιώσουμε την Αστυνομία με το λαό και τον λαό με την Αστυνομία, διότι δεν μπορεί να πετύχει κύριε Τέλλογλου Αστυνομία διεθνώς όχι στην Ελλάδα, εάν δεν υπάρχει η λεγόμενη συμμετοχική αντεγκληματική πολιτική, αν δηλαδή έχεις εχθρό τον πολίτη, αν ο πολίτης αντιστέκεται στο να φωνάξει τον αστυνόμο ή στο να δηλώσει στον αστυνόμο, Αστυνομία θυμίζω είναι θεσμός δημοκρατίας ε, και κατά βάση προστάτης του φτωχού, ο πλούσιος δεν έχει και τόσο ανάγκη. Στην Ελλάδα, λοιπόν, υπήρχε το στερεότυπο, η προκατάληψη, μπάτσος γουρούνι δολοφόνος, σκοτώνουνε, χαφιέδες μια περίοδο, μαυραγορίτες μια άλλη, άρα λοιπόν δε μπορούσε να γίνει τίποτα εάν δεν βάζαμε μια βάση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κοινωνία, την πολιτεία, και την Αστυνομία ’ρα, η πρώτη μου σκέψη ήταν να βρω με ποιον τρόπο θα τα φέρω σε επαφή αυτά τα συστήματα, το απέτυχα όχι δεν μπορώ να απαντήσω εγώ, ξέρετε είναι ψευτοδίλημμα αυτό το ασφάλεια ελευθερία, είναι ψευτοδίλημμα, η ασφάλεια τι είναι; Η ασφάλεια είναι να μπορείς να εναρμονίσεις ελευθερίες όλων και ελευθερία τι είναι; Να μπορείς να αισθανθείς ασφαλής. ’ρα, αυτά τα πράγματα πάνε μαζί, δεν πάνε αντιθετικά. Έπρεπε, λοιπόν, μέσα σε ένα κλίμα που μια μερίδα εν πάση περιπτώσει των ανθρώπων που είχανε, ήτανε κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ, ζητούσε αφοπλισμό της Αστυνομίας ή κατάργηση όλων των ειδικών μονάδων και λοιπά, έπρεπε να βρεθεί μια ισορροπία και κυρίως μια εμπιστοσύνη και με το Σώμα, έτσι. Έχει μια δικιά του νοοτροπία η Αστυνομία, έχει μια δικιά της νοοτροπία. Οπότε η πολιτική που προσπάθησε να εφαρμόσω αυτούς τους επτά μήνες που έμεινα ήτανε να πιστέψει ο πολίτης ότι αυτό που κάνουμε δεν ήταν ούτε δίωξη, ούτε φρονήματα, ούτε λόγια και πολιτικαντισμός, να πιστέψει το σώμα ότι, εγώ τους είχα πει ότι για κάθε επιτυχία θα την πιστώνεστε εσείς, για κάθε αποτυχία την χρεώνομαι εγώ.

Όμως ο Πανούσης είχε να αντιμετωπίσει όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων έναν εχθρό εντός των τειχών.

Πανούσης: Αυτό το ότι συλλαμβάνανε κάποιον και έβγαινε κάθε φορά ο Υπουργός και έλεγε συλλάβαμε τους κυρίους ή όταν αποτύγχαναν αυτοί κόβανε ένα κεφάλι, δεν υπάρχουν αυτά. Εγώ είμαι υπεύθυνος. Έτσι νομίζω φτιάχτηκε ένα κλίμα και η κοινωνία πίστεψε και η Αστυνομία λειτούργησε με ένα, αυτό που λέμε ότι ο Έλληνας έχει και φιλότιμο, έτσι δεν είναι; Τώρα, είχα προβλήματα και πρώτη φορά ήταν συνταγματικό θέμα να έχεις προβλήματα με τον ιδιωτικό σου χώρο, διότι εγώ δεν ανήκα στο ΣΥΡΙΖΑ, εγώ επελέγην φαντάζομαι, γιατί δεν έχω βρει ακόμα με ποιο κριτήριο με επιλέξανε, λόγω της επιστημονικής μου κατάρτισης, ενδεχομένως διότι δε θέλανε να χρεωθεί ένας από το ΣΥΡΙΖΑ αυτή την καυτή πατάτα και λόγω του ότι είχα σχέση με την Αστυνομία ως σε διάφορες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και σε διάφορες κρίσεις, είχα καλό όνομα. Και έτσι βρεθήκαμε στο περίεργο φαινόμενο επαναλαμβάνω να με στηρίζει η Βουλή στο σύνολό της περίπου, να με στηρίζουνε η Αστυνομία, να με στηρίζουν οι κοινωνικές ομάδες, αλλά να χω ένα πρόβλημα εντός της Κυβέρνησης.

Ο επί 7 μήνες υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε να αντιμετωπίσει το υπουργείο Δικαιοσύνης όπου ο τότε υπουργός Νίκος Παρασκευόπουλος είχε ως σύμβουλο για τις φυλακές το μέλος της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Λάμπρου που εκπροσωπούσε το βαθύ κόμμα του 3% .

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Το θέμα των φυλακών; Που δεν ήταν στην αρμοδιότητα των δικών σας, αλλά οι φυλακές στην Ελλάδα όπως ξέρετε καλύτερα από μένα είναι ένα πανεπιστήμιο για να κάνεις το επόμενό σου άλμα σε μια πιο σύνθετη εγκληματικότητα.

ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Το θέμα των φυλακών προέκυψε όταν κάποια στιγμή διαβάζω σε μια εφημερίδα που αναπαρήγαγε το Indymedia ότι χθες οι μπάτσοι του Πανούση μπήκαν μες τις φυλακές και ελέγξανε με βίαιο τρόπο τα κελιά των Πυρήνων της Φωτιάς. Ούτε είχα μπει, ούτε μπορούσα να μπω. Έτσι, λοιπόν, τηλεφώνησα στον συνάδελφο τον κύριο Παρασκευόπουλο και του πα σε παρακαλώ, μπορούσα να μπω χωρίς να σε ρωτήσω; , δεύτερον μπήκα; Όχι, σε παρακαλώ κάνε διάψευση. Δεν δέχθηκε να κάνουμε διάψευση. Τότε αντελήφθην ότι μερικοί είχαν αποφασίσει να με ρίξουν στον λάκκο των λεόντων, διότι όταν βγαίνει ότι εγώ μπήκα, τα κανα, έσπασα, έψαξα, ενώ δεν το χω κάνει, αν το χα κάνει την ευθύνη μου, έτσι. Πάει να πει ότι υπήρχε μία τακτική εκρίζωσης. Η δεύτερη τακτική εκρίζωσης είναι όταν συλλάβαμε διαφόρους εμπόρους ανθρώπων εν πάση περιπτώσει μεταναστών και δουλεμπόρους και ένας απ αυτούς δήλωσε εμείς τον Πανούση θα τον διώξουμε σε 4 μήνες και πραγματικά με διώξανε σε 4 μήνες, διότι μας χαλάει τα σχέδια, τα οποία είχανε και λίγο έτσι χρήμα. Εμπειρίες της ζωής είναι, τις κρατάμε.

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Αυτό εξάγεται το παιχνίδι από τη φυλακή;

ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Ναι, κοιτάξτε, εγώ είχα δηλώσει κάποτε, πριν 15-20 χρόνια, ότι πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τις διασυνδέσεις του υπόκοσμου με τον υπέρκοσμο, δεν μπορεί να γίνει τίποτα χωρίς πολιτική διαφθορά και τέτοια, δε μπορεί να γίνει τίποτα. Είτε λέτε για οργανωμένο έγκλημα, είτε μιλάτε για τις εξαγωγές από τη φυλακή μέσω σχεδιασμού ή μέσω διαφόρων εντολών έτσι, που έρχονται απέξω και ξαναβγαίνουν έξω, αυτό δε μπορεί να γίνει εάν δεν υπάρχει διαφθορά. Είτε η διαφθορά θέλετε να την πείτε ότι είναι μέσα στο σωφρονιστικό σύστημα, είθε να απλώσει λίγο παραπάνω, μέσα στη δίκη ή οπουδήποτε αλλού. Για αυτό πάντα ο αρχιφύλακας φυλακής ήτανε πάρα πολύ ισχυρός. Σας θυμίζω ότι παλιά σε μια σύγκρουση επί ΠΑΣΟΚ, όταν έγινε μια σύγκρουση ανάμεσα σε έναν Υπουργό Δικαιοσύνης και σε ένα αρχιφύλακα φυλακής έφυγε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, διότι γιατί είναι ισχυρός ο αρχιφύλακας φυλακής. Γιατί είναι ισχυρός; Διότι ξέρει, ακούει, ακούει αυτό, τη διαπλοκή, τη ξέρει τη διαπλοκή. Αν δηλαδή τέσσερις κάνανε μια ληστεία και συλληφθούνε τρεις γιατί ο άλλος ο τέταρτος ήτανε γιος κάποιου ή οτιδήποτε άλλο αυτός το ξέρει. ’ρα, λοιπόν, έχει μια ισχυρή, έχει μια δύναμη αυτός ο αρχιφύλακας.

ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Υπάρχει όμως ένα θέμα, ένα θέμα αυτά τα χρόνια ότι αν χρειαζόμαστε φυλακή με δεδομένα ασφάλειας πιο υψηλά, αυτό που λέμε υψίστης ασφαλείας. Την έχουμε ανάγκη;

ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Ήταν να τις κάνει ο κύριος Αθανασίου γύρω στο 13 14 που ήμουνα και εγώ βουλευτής της ΔΗΜΑΡ στη Βουλή. Ενώ ξεκίνησε να κάνει ένα μοντέλο, στο δρόμο πιεζόμενος και ο ίδιος, αλλά και κυρίως από το ότι ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε αντίθετες απόψεις ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, άρχισε να βάζει νερό συνέχεια στο νόμο. Δηλαδή, να μπορούν να παίρνουν άδεια, να μπορούν να τους συναντάνε, να μπορούν να έχουν υπό όρους απόλυση ενώ δεν είναι αυτό το μοντέλο, αν θες να κάνεις κλειστές φυλακές υψίστης ασφαλείας, αυτά όλος ο κόσμος έχει τέτοιες, αυτό δεν πάει να πει ότι θα ναι απάνθρωπες, βασανιστικές και τέτοια, όχι, υπάρχει άλλο status. Διότι στην Ελλάδα ο ισχύων σωφρονιστικός κώδικας του 99 είναι για όλους, δεν υπάρχει καμιά διαφοροποίηση, άρα λοιπόν ένας είτε είναι τρομοκράτης, είτε είναι βιαστής, είτε είναι ένας διαβολο κλεφτάκος και λοιπά, στον ίδιο νόμο υπόκειται. Έπρεπε, λοιπόν, όπως κάνανε άλλες χώρες να κάνεις έναν άλλο νόμο για ορισμένες κατηγορίες, με σοβαρότητα, με συναίνεση και λοιπά . Δεν πέρασε ποτέ, πέρασε κάτι που ήταν πραγματικά εκτρωματικό, δεν ήταν ούτε από εδώ, ούτε από εκεί, ούτε ήταν δηλαδή υψίστης ασφαλείας, ούτε ήταν κανονικές φυλακές, ήταν τίποτα. Ε, και βέβαια όταν ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ το κατάργησε.

Το κοινωνικό αίτημα για ασφάλεια ιδιαίτερα στις πόλεις ο Πανούσης που έχει αφιερώσει την ζωή του στην μελέτη της εγκληματικότητας το θεωρεί μέρος της συζήτησης για την ελευθερία

Πανούσης : Αν, λοιπόν, κάποιες ομάδες απ αυτές που μας ενδιαφέρουνε δεν τηρούν το νόμο, γιατί δεν τηρούν το νόμο, θα σας πω. Διότι δε πιστεύουν στο κοινωνικό συμβόλαιο, έχουνε σπάσει το κοινωνικό συμβόλαιο. Όταν σπας το κοινωνικό συμβόλαιο που λέει ότι όλοι μαζί συμφωνήσαμε για να ζήσουμε εν ειρήνη να τηρούμε το Σύνταγμα και τους νόμους, και εσύ λες όχι, εγώ δεν το τηρώ και δεν τιμωρείσαι κιόλας, είναι το δεύτερο της Μεταπολίτευσης, εγώ τα λέω σύνδρομα της Μεταπολίτευσης. 06:56 Το δεύτερο είναι η ατιμωρησία, έτσι. Το πρώτο ήταν η ανομία, το δεύτερο είναι η ατιμωρησία και μες την ατιμωρησία χωράει και το όλοι το κάνουνε, ο άλλος άρχισε, μια τεχνητή ουδετεροποίηση της ευθύνης, έτσι, δηλαδή δεν είναι κανείς υπεύθυνος σε αυτή τη χώρα για το τόσο. ’ρα , λοιπόν, αυτές οι επιμέρους ομάδες μπορούσανε στη λογική μιας αντίστασης, επαναστατικότητας, δυναμικής διαφορετικότητας, όπως θέλετε να το πείτε, μπορούσανε να καταπατάνε νόμους τους οποίους δεν πίστευε και ένα μέρος της Κυβέρνησης, έτσι;

Η φωτιά στο Μάτι

Ο Πανούσης ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν προϊστάμενος εκτός από την αστυνομία και του πυροσβεστικού σώματος .Η μεγαλύτερη πρόκληση για αυτό ήρθε στις 23 Ιουλίου 2018 όταν στην Αττική ξέσπασαν ταυτόχρονα δύο πυρκαγιές τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίσει ένας κρατικός μηχανισμός υπό κατάρρευση αλλά και πολίτες αδιάφοροι στις κρίσιμες μέρες του ζεστού ελληνικού καλοκαιριού.

Η φονικότερη πυρκαγιά στην ιστορία της Ελλάδας διήρκεσε περίπου 4 ώρες.

Από τις 4 και 30 το απόγευμα της 23ης Ιουλίου.. οπότε και ξέσπασε η φωτιά στο Νταού Πεντέλης.. μέχρι τις 9 που άρχισε να σβήνει στη παραλία στο Μάτι.. δεν πέταξε ούτε ένα αεροσκάφος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Δύο μόνο ελικόπτερα επιχείρησαν.. το πρώτο μέχρι τις 6.. και το δεύτερο μετά τις 7.

Ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει εσπευσμένα από το Μόσταρ της Βοσνίας.. και συγκαλεί σύσκεψη στο κέντρο επιχειρήσεων.

Μια σύσκεψη στην οποία δεν θα αναφερθεί τίποτα για νεκρούς παρόλο που όλοι συμμετέχοντες γνώριζαν για την ύπαρξη τουλάχιστον 13ων θυμάτων, εκείνη την ώρα.

Οι μέρες περνούν.. ο αριθμός των νεκρών εκτοξεύεται.. και η κυβέρνηση αποφασίζει να ρίξει την ευθύνη στους πολίτες στο Μάτι.. και την άναρχη δόμηση..

ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Αυτό είναι έγκλημα. Αυτό είναι έγκλημα του παρελθόντος, γιατί στο Μάτι, και σε αυτή την ακτογραμμή της Αττικής, όλες αυτές οι κατοικίες η πλειοψηφία, έχουν οικοδομηθεί χωρίς άδεια. Έχουν κάνει κατάληψη της ακτής, χωρίς να εφαρμόζουν τους νόμους. Μετά από μια τέτοια τραγωδία, ήρθε η στιγμή να καταλάβουν ότι είναι επικίνδυνο για αυτούς και τις οικογένειές τους να μην ακολουθούν τους νόμους και τους κανόνες.

Επτά μήνες μετά την πρωτοφανή καταστροφή στο Μάτι, η Εισαγγελία Αθηνών άσκησε ποινική δίωξη κατά 20 ατόμων.. Στελέχη της Περιφέρειας, των Δήμων, της Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, κατηγορούνται μεταξύ άλλων για ανθρωποκτονία από αμέλεια.. κατά συρροή.

Συμφωνία Πρεσπών

Απέναντι στους Ευρωπαίους ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει νωρίς ότι θέλει στο Μακεδονικό να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο σε σχέση με τους προκατόχους του .Αλλά και οι Ευρωπαίοι βλέπουν πιο μακριά από αυτόν και αναγνωρίζουν ότι εξ αιτίας του τρόπου που διαπραγματεύεται μαζί τους ίσως έχουν μια ευκαιρία που δεν είχαν προηγουμένως

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Στο βιβλίο με την Βικτώρια Δενδρινού θίγετε και ορισμένα θέματα που μας απασχόλησαν λίγο αργότερα, όπως για παράδειγμα το Μακεδονικό. Κάποια στιγμή στη συζήτηση του κυρίου Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, τον κύριο Γιουνκέρ, τον Μάρτιο του 2015 ο κύριος Γιουνκέρ θέτει το θέμα του Μακεδονικού, φαίνεται ότι αργότερα το θέτει και η κυρία Μέρκελ, μερικές μέρες αργότερα στον κύριο Τσίπρα. Ήθελα να σας ρωτήσω, τι ακριβώς είχε γίνε εκεί;

ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ: Βρισκόμαστε Μάρτη του 15, δηλαδή από τις πρώτες επισκέψεις, μπορεί να είναι η δεύτερη, η τρίτη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στον Πρόεδρο της Επιτροπής, όπου εκεί του λέει ότι εγώ σε βοηθάω με διάφορους τρόπους, τότε είχε πρόβλημα και η Ελλάδα, ακόμα και για την εθνική συμβολή της στο ΕΣΠΑ, σε βοηθάω με διάφορους τρόπους, αλλά θέλω και εσύ να κάνεις κάτι για μένα και του λέει, του εξηγεί ότι εμείς, είναι στο 13ο όροφο στο γραφείο του, βλέπουν τη θέα των Βρυξελλών και του λέει ότι εμείς κάνουμε πάρα πολλά για σένα Αλέξη αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη λειτουργεί με συμβιβασμούς και θέλουμε και κάτι να κάνεις και εσύ για μας στο μέλλον και αυτό που θέλουμε είναι να μας βοηθήσεις με την επίλυση του Μακεδονικού. 36:48 Ο Αλέξης Τσίπρας δέκα μέρες αργότερα βρίσκεται στη Καγκελαρία και θέτει από μόνος του το θέμα αυτό στην καγκελάριο Μέρκελ και της λέει ότι εγώ θα μπορούσα να βοηθήσω στην επίλυση του Μακεδονικού, τότε ήταν ακόμα Πρωθυπουργός της χώρας ο Γκρουέφσκι, ο οποίος ήταν γνωστός για τις εθνικιστικές, για την εθνικιστική του στάση και τη δυσκολία που θα μπορούσε να συμβεί μία τέτοια συμφωνία και η Μέρκελ του απαντάει είσαι σίγουρος Αλέξη ότι μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο; γιατί οι προκάτοχοί σου δε το συζητούσανε και γνωρίζοντας και τη στάση του, ο προκάτοχός του ιδιαίτερα, ο κύριος Σαμαράς, του το έθετε και στον ίδιο η κυρία Μέρκελ κάθε φορά το θέμα το Μακεδονικό, αλλά η συζήτηση ήταν πάρα πολύ σύντομη, του έλεγε κάθε φορά ότι σου θέτω αυτή τη στιγμή το θέμα το Μακεδονικό, είναι σα να άκουσες τι σου είπα, άκουσα και εγώ τι μου είπες, πάμε στο επόμενο θέμα, δε γινόταν καν συζήτηση. 37:39 Οπότε είχε έναν άνθρωπο μπροστά της , ο οποίος ήτανε, από μόνος του το έθεσε και ότι είναι ανοιχτός στο να προχωρήσει την διαπραγμάτευση με το Μακεδονικό, ήταν πολύ σημαντικό για εκείνους εκείνη τη στιγμή.

Όταν ήρθε η ώρα στα μέσα του 2017 ο Τσίπρας και η κυβέρνηση δείχνουν σταδιακά την ίδια αλαζονεία , εχθροπάθεια και υποτίμηση των αντιρρήσεων που είχαν δείξει και σε αλλά θέματα της οικονομίας η της δημόσιας τάξης . Έτσι η αντιπολίτευση μαθαίνει τις εξελίξεις από τις εφημερίδες .

17 Ιουνίου 2018.. Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ, φτάνουν στους Ψαράδες της Φλώρινας.. για να υπογράψουν την Συμφωνία των Πρεσπών..

Η συμφωνία ανοίγει το δρόμο στα Σκόπια να μετονομαστούν σε Βόρεια Μακεδονία, και να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση..
Η συμφωνία ανοίγει το δρόμο στα Σκόπια να μετονομαστούν σε Βόρεια Μακεδονία, και να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

O ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να προωθήσει την επίλυση του Μακεδονικού, χωρίς συνεννόηση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τον κυβερνητικό εταίρο απέναντί του.. και την κοινωνία στους δρόμους.

Τον Ιανουάριο του 2018, παμμακεδονικές οργανώσεις πλημμύρισαν τη Θεσσαλονίκη.. σε ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια της μεταπολίτευσης.

Δύο εβδομάδες μετά, το Σύνταγμα γέμιζε από εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που εναντιώνονταν στο όνομα Βόρεια Μακεδονία.

Πρωτεργάτης της Συμφωνίας των Πρεσπών, είναι ο τότε υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.
Στο υπουργικό συμβούλιο της 16ης Οκτωβρίου, ο Πάνος Καμμένος θα τον κατηγορήσει πως έλαβε 50 εκατομμύρια ευρώ από τον Τζορτζ Σόρος.. σε μια υπόθεση εκδόσεων βίζας.Η κυβέρνηση δεν τον καλύπτει και ο Νίκος Κοτζιάς παραιτείται.. μία ημέρα μετά.

Τον Ιανουάριο του 2019, η Συμφωνία των Πρεσπών έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή.. και προκαλεί τεκτονικές αλλαγές, στον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Ο Πάνος Καμμένος παραιτείται.. υπουργοί και βουλευτές όμως των Ανεξάρτητων Ελλήνων, συντάσσονται με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να περάσει η συμφωνία από το ελληνικό κοινοβούλιο..
Για τους επόμενους μήνες.. η Βουλή θυμίζει θέατρο.. με τη δεδηλωμένη να εξασφαλίζεται από βουλευτές της αντιπολίτευσης..

Ανεξάρτητοι Έλληνες και Ποτάμι διαλύονται.. άλλοι βουλευτές μεταπηδούν στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι στη Νέα Δημοκρατία.. και άλλοι στο Κίνημα Αλλαγής.

Η βόρεια Ελλάδα ωστόσο.. εξακολουθεί να βράζει.. με κατοίκους και οργανώσεις να προπηλακίζουν υπουργούς και βουλευτές, που επισκέπτονται τη Μακεδονία..

Η συμφωνία των Πρεσπών σήμανε και το τέλος των ΑΝΕΛ .Ο Νίκος Μαραντζίδης κάνει μια σημαντική παρατήρηση που τους συνδέει με την αρχή της ανάδειξης του κυβερνητικού σχηματισμού που κυβέρνησε τα τελευταία 4 χρόνια τη χώρα

ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ : Οι ΑΝΕΛ ήταν δημιούργημα των Αγανακτισμένων, ήτανε η πολιτική ευκαιρία που ο Πάνος Καμμένος θεώρησε ότι βρήκε. ’ρα, αυτός θα έπρεπε να πληρώσει, όπως φάνηκε να πληρώνει, όλο το κόστος του τελειώματος αυτής της ιστορίας, κατά κάποιον τρόπο μοιάζει να, οι ΑΝΕΛ τελείωσαν μαζί με το τέλος αυτού του φαινομένου, τον ερχομό της κανονικότητας, πια κανείς δε θυμάται τους Αγανακτισμένους, κανείς δε συζητάει για τους Αγανακτισμένους.
Το δημόσιο ήθος και ύφος που εξέπεμψε αυτά τα 4 χρόνια η κυβερνητική εξουσία θα χρειασθεί μεγάλος κόπος για να ξεριζωθεί ως συστατικό της δημόσιας αντιπαράθεσής στη χώρα μας
Θεοδωρόπουλος : Αυτός ο μύθος της Αριστεράς, επειδή εγώ στα νιάτα μου πέρασα ανεπιτυχώς από αυτό το χώρο, υπήρχε πάντα, δηλαδή υπήρχε πάντα η Αριστερά η οποία έλεγε ότι η Αριστερά δεν είναι αυτή που εφαρμόζεται στη Σοβιετική Ένωση, δεν είναι αυτή που εφαρμόζεται στην Κίνα, δεν είναι αυτή που εφαρμόζεται στην Κούβα, δεν είναι αυτή που εφαρμόζεται στο Βιετνάμ, ο σοσιαλισμός έτσι; Στην Κορέα ή στη Λατινική Αμερική, είναι κάτι άλλο και λες ωραία αν είναι κάτι άλλο, το οποίο δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ και πουθενά , άρα αυτό το κάτι άλλο είναι ανεφάρμοστο.
Όποιο και είναι το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα θα έχει μια μεγάλη ευθύνη για την ασφαλή πορεία της 3ης ελληνικής Δημοκρατίας προς την κανονικότητα
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι ένα κόμμα του 20 plus τα εκατό, δε ξέρουμε πόσο, θα δούμε στο αποτέλεσμα των Εκλογών. Με όρους Ευρωεκλογών πήρε 23-24%, είναι ένα μεσαίο προς μεγάλο κόμμα αυτή η κατηγορία κομμάτων. Αυτά τα κόμματα είναι κόμματα, τα οποία εκ των πραγμάτων πρέπει να διαχειρίζονται το θυμικό, το συναίσθημα με λογική. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το μάθημα, πήρε το μάθημα από τη διακυβέρνηση.

Μεταμνημονιακή εποπτεία-ασφαλιστικό και προοπιτική

Τι θα πρέπει να συμβεί από τις 8 Ιουλίου ήταν ενα ερώτημα που μας απασχόλησε καθώς φτάναμε στο τέλος αυτού του χρονικού της 5ετίας 2014 -2019 .Η χώρα έχει βγει απο την στενή επιτήρηση των μνημονίων αλλά δεν έχει ακόμα δικό της πρόγραμμα κατάκτησης των θέσεων που έχασε στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα τα τελευταία 10 χρόνια .Το σύνολο της περιουσίας της ακόμα και χώροι δημόσιοι η αρχαιολογικοί εντάχθηκαν αρχικά με τον τρόπο που εφαρμόσθηκε στο ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας .Η υπόθεση αυτή που αποτελεί την καρδιά της μεταμνημονιακής εποπτείας από τους θεσμούς ίσως κρύβει ακόμα πιθανώς δυσάρεστες εκπλήξεις .

Ναπολέων Μαραβέγιας: Θα περίμενε κανείς ότι δε θα ήτανε το μοναδικό σχέδιο, σχέδιο όχι ανάπτυξης, αλλά το μοναδικό και οικονομικό σχέδιο εν πάση περιπτώσει να ήταν το Μνημόνιο τελικά, διότι εκεί καταλήξαμε. Δεν είχαμε κάτι περισσότερο δηλαδή από το Μνημόνιο να εφαρμόσουμε και πηγαίνοντας, ξέρετε είναι έτσι χωρίς πρόγραμμα, διότι παρακολουθήσατε όλη αυτή την ιστορία, κάποτε κάναμε ελαφρύνσεις, κάποτε κάναμε κινήσεις οι οποίες δεν ήτανε ενταγμένες μέσα σε ένα πλαίσιο , έτσι; Νομίζω πως είναι ένας από τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ, η Κυβέρνηση δηλαδή, έχασε την πλειοψηφία και μισό λεπτό να προσθέσω και κάτι ακόμα, διότι αν το δει κανένας από πλευράς μακροοικονομικής είναι ο τρίτος συνεχής χρόνος που δεν πέφτει το εθνικό εισόδημα, έχουμε αναιμική ανάπτυξη της τάξης 1,5, 1,8 ξέρω γω και λοιπά και αύξηση του ΑΕΠ και όμως βλέπετε ότι είναι τόσα τα άλλα προβλήματα, είναι τόση η έλλειψη εμπιστοσύνης, όχι μόνο από τους ξένους, αλλά και από τους Έλληνες. Αλλά βλέπετε ότι αυτό το σχέδιο αυτού του τύπου δεν οδηγεί πουθενά. Ξέρετε το να αναδιανέμουμε τον υπάρχοντα πλούτο και να μη δημιουργούμε καινούριο πλούτο, δεν πάμε πουθενά. Νομίζω ότι αυτό είναι από τα πιο βασικά, πώς να το πω, μαθήματα της πολιτικής οικονομίας. Αν αναδιανέμεις συνέχεια δεν πας παραπέρα, έτσι; Διότι η κοινωνία θέλει ένα βήμα παραπέρα. Νομίζω ότι είδε η κοινωνία ότι με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πήγε κάποιο βηματάκι παραπέρα, δηλαδή με την έννοια του ότι δεν πέφτει πια το εισόδημα έτσι; Δεν είναι τα πράγματα τόσο τραγικά όπως ήταν παλιότερα, επανήλθαμε δηλαδή στην ουσία στο τέλος του 14 για να είμαστε ειλικρινείς έτσι, επανήλθαμε με κάποιο τρόπο , αλλά θέλει ο κόσμος πια να πάει παραπέρα, θέλει ένα βήμα παραπέρα να πάει δηλαδή, δε μπορεί να μείνει σε αυτή την κατάσταση της απλής αναδιανομής, δηλαδή τα παίρνουμε από τη μία τσέπη στην πραγματικότητα και τα βάζουμε στην άλλη.

Συνεπώς η πίττα πρέπει και πάλια να μεγαλώσει .Αλλά πώς ;

ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ: Ναι, ναι, το δυνητικό ΑΕΠ λοιπόν καθώς έχει πέσει, το ελατήριο έχει γίνει πάρα πολύ μικρό και επομένως δεν μπορεί να εκτιναχθεί. Μπορεί να εκτιναχθεί πια εκεί που είναι χαμηλά, 1,5 2, 1,5 -2, αν δείτε τις προβλέψεις της Κομισιόν, οι προβλέψεις είναι χαρακτηριστικά πολύ χαμηλές, είναι ακόμα χαμηλότερες από αυτό που βλέπετε σήμερα. 00:39 ’ρα, υπάρχει ένα ζήτημα εδώ, πρέπει οι δυνατότητες να εκτιναχθούν για να εκτιναχθεί και το ΑΕΠ. Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις επενδύσεις, το έλλειμα των επενδύσεων είναι το μεγαλύτερο, η πολιτική το συζητάει πολύ νωθρά αυτό, το συζητάει, αλλά το συζητάει νωθρά γιατί οι επενδύσεις αφορούν το μέλλον, ενώ η πολιτική ασχολείται με το παρόν και τη διαχείριση και κάπου είναι και φυσιολογικό αυτό 01:08. ’ρα, είναι ένα ζήτημα που μπορεί να λυθεί με συναίνεση που δεν υπάρχει, με καλούς τρόπους πολιτικής που δεν υπάρχουν ή με κάποιες σκέψεις έξω απτο κουτί, μπορώ να σας πω μερικές.

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Για πείτε μας.

ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ: Κοιτάξτε, πρέπει να πέσει ο φόρος στην εργασία, δε μπορεί να γίνει τίποτα αν είναι τόσο ακριβό κανείς να προσλαμβάνει.

ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Οι εισφορές.

ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ:. Αλλά πρέπει να κάνουμε μια αναδιανομή με κίνητρα και να ευνοήσουμε τους ανθρώπους που είναι παραγωγικοί και τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκες που είναι οικογένειες με δυο παιδιά και τα λοιπά. Οι συνταξιούχοι είναι μεγάλο πρόβλημα, είναι όπως ξέρετε αποτέλεσμα των δομικών προβλημάτων του δημογραφικού που έχουμε. 02:18 Οι συνταξιούχοι πρέπει να μπορούν να δουλέψουν, είναι και μια παγκόσμια τάση, δηλαδή δεν πρέπει να τους αφαιρείται η σύνταξη όταν δουλεύουν, συνήθως κάνουν κάποια δουλειά περιστασιακή, μπορούν όμως να κάνουν πράγματα. ’λλωστε πάρα πολλοί είναι κάτω από τα 60, ξέρω πως είναι περίπου 800.000. Eπομένως, πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία. 02:41 Υπάρχουν πάρα πολύ μικρά πράγματα τέτοια που μπορούν να γίνουν, αλλά η φιλοσοφία είναι να μπορέσουμε να απελευθερώσουμε τον Έλληνα και την Ελληνίδα, να μπορέσει να κάνει μια δουλειά, να φτιάξει και να πουλήσει κάτι, ότι και αν είναι αυτό. Διότι αν περιμένουμε να γίνουν οι μεγάλες εταιρίες και να προσληφθούν όλοι ως μισθωτοί δεν πρόκειται να γίνει αυτό, καταλάβατε; .Το πρόβλημα και του χρέους ξέρετε, επίσης, που δεν είναι πολύ σοβαρό τα επόμενα χρόνια είναι ότι είναι χρήματα που φεύγουν στο εξωτερικό, δεν είναι απλώς ότι είναι το ποσοστό μεγάλο. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να φέρουμε τον κόσμο να μείνει εδώ και η ιδέα μου είναι ότι η ζήτηση που θα δημιουργηθεί, γιατί υπάρχουν συντάξεις που είναι καλές, ευρωπαϊκές και όχι μόνο ευρωπαϊκές, θα μπορέσει να αρχίσει να κάνει την οικονομία λίγο, η οποία πνίγεται από το γεγονός ότι δεν έχει ρευστότητα. Ένα άλλο θέμα είναι το τραπεζικό σύστημα, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ρθουν τα χρήματα πίσω, το σύνθημα πρέπει να ναι φέρτε πίσω τα λεφτά, αν μπορούμε να πούμε. Είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα.

ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Η μείωση της φορολογίας που εξαγγέλλεται θα δώσει κίνηση, ταχύτητα, για την επίτευξη του ζητούμενου;

ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ: Ναι, εντάξει, το θέμα είναι να γίνει, να είναι εφικτή, να μην αντιδράσουν οι εταίροι και να συνδυαστεί και με μια περικοπή δαπανών που οπωσδήποτε δεν είναι πάντα εύκολη Εντάξει, και στις επιχειρήσεις είναι σημαντικό προφανώς, στα φυσικά πρόσωπα έχει μια σημασία, πέρα από τις εισφορές που είπαμε που είναι καταστροφικές και πρέπει να επανέλθουνε μερικώς στο καθεστώς το προηγούμενο, δεν μπορεί κανείς για δεύτερη, τρίτη, τέταρτη δουλειά, όταν παίρνει την ίδια υπηρεσία την κοινωνική να πληρώνει ξανά άλλο 20 και 25%, δε γίνεται αυτό το πράγμα, είναι παραλογισμός.

Το συνταξιοδοτικό θα παραμείνει ο,τι αλλαγές και αν γίνουνε το δυσκολότερο πρόβλημα και για την επόμενη κυβέρνηση .

ΤΣΑΚΛΟΓΛΟΥ: Καταρχήν αυτό το περί σχεδίου Πινοσέτ είναι μια μεγάλη σαχλαμάρα, την οποία την εκφώνησε κάποιο άτομο σε εκπομπή στο κανάλι σας, αυτά τα συστήματα προϋπήρχαν και υπήρχαν και σε πάρα πολλές χώρες. Τα πρώτα συστήματα τα ασφαλιστικά τα οποία μπορούμε να δούμε είναι τέτοιας μορφής κιόλας. Δηλαδή, δίνω, επενδύονται κάπου, παίρνω αργότερα . Γενικά αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, αλλά και στα περισσότερα μέρη του κόσμου αυτό που έχουμε είναι μία ασφάλιση τριών πυλώνων. Αυτό νομίζω ότι είναι που είναι να κάνουμε και στην Ελλάδα και είναι πολύ δύσκολο να πάμε σε ένα σύστημα, το οποίο, αυτός ο πυλώνας για τον οποίο αναφέρεστε για την ακρίβεια δεν είναι ο τρίτος όπως μπορούμε να το εφαρμόσουμε, είναι ο δεύτερος, είναι τα υποχρεωτικά επαγγελματικά ταμεία. Νομίζω θα πάμε οπωσδήποτε προς τα εκεί, είναι πολύ καλό το ότι θα πάμε προς τα εκεί, είναι ένας από τους σίγουρους τρόπους για να αυξηθεί το ποσοστό αποταμίευσης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που είναι εξαιρετικά χαμηλό στην Ελλάδα, για την ακρίβεια οι αποταμιεύσεις που έχουμε οι καθαρές είναι αρνητικές στη χώρα μας . Οπότε αυτό το οποίο βλέπω είναι, η βασική αρχιτεκτονική δομή του συστήματος που έχει υιοθετηθεί από την πρώτη μεταρρύθμιση του Λοβέρδου Κουτρουμάνη του 2010 και διατηρείται πρακτικά μέχρι σήμερα, νομίζω ότι πρέπει να διατηρηθεί. Υπάρχει η πρόταση από ορισμένους, πραγματικά εξαιρετικούς συναδέλφους μου, τον κύριο Τήνιο, τον κύριο Νεκτάριο, να πάρουμε τις εισφορές, τις οποίες δίνουμε για επικουρικές συντάξεις και να τις επενδύσουμε, όχι για όλους τους εργαζόμενους, αλλά για τους νεότερους των εργαζομένων, για να τους επενδύσουμε στα επικουρικά ταμεία. Μη ξεχνάμε όμως ότι με αυτές τις εισφορές πληρώνουμε ήδη συντάξεις, οπότε μπαίνει ένα ερώτημα, το ότι πώς θα καλυφθούν, πώς θα καλυφθεί αυτή η διαφορά, δεν είναι εύκολο πρόβλημα, νομίζω ότι ούτως ή άλλως θα πάμε προς αυτή την κατεύθυνση και συνήθως οι αποδόσεις τις οποίες έχουν αυτά τα επαγγελματικά ταμεία είναι πάρα πολύ καλές σε σχέση με τις αντίστοιχες ιδιωτικές συντάξεις και ούτω καθεξής.

ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και ο δεύτερος μύθος, ο οποίος καλλιεργείται εν είδη απειλής, είναι ότι εάν τελικώς μειωθεί η φορολογία, έτσι όπως διατείνεται και υποστηρίζει ο κύριος Μητσοτάκης, λέει η άλλη πλευρά ορίστε θα γίνουμε Αργεντινή γιατί και η Αργεντινή όταν πήγε, ο καινούριος Πρόεδρος της Αργεντινής, πήγε να μειώσει τους φόρους τελικώς οδηγήθηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να ο κίνδυνος να ξαναπάμε προς τα εκεί.

ΤΣΑΚΛΟΓΛΟΥ:Λοιπόν πραγματικά, ένα πράγμα το οποίο το έχουμε δει είναι το ότι σε πάρα πολλές χώρες οι οποίες μειώσανε φορολογικούς συντελεστές τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα δημιουργείται ένα δημοσιονομικό κενό. Τώρα, αν οι χώρες αυτές έχουν πρόσβαση στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου είναι πολύ συχνό οι διεθνείς αγορές κεφαλαίου, εάν δούνε μία μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης να σας πω ας πούμε για παράδειγμα, καταλαβαίνουν ότι αυτό εδώ θα δώσει μεγέθυνση μακροχρόνια και είναι διατεθειμένες να χρηματοδοτήσουνε τη χώρα χωρίς να αυξηθεί το κόστος δανεισμού, το χουμε δει σε αρκετές περιπτώσεις αυτό το πράγμα.