Σε γραπτή τοποθέτησή του σε ηλεκτρονικά μέσα ο ιερέας Μιχαήλ Σανελάρι, αναφέρει ότι το έργο προκαλεί τους ορθόδοξους πιστούς της χώρας και ότι καταφέρεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.
Ο δραματουργός Ντόκλε αμύνθηκε ότι πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό έργο και όχι για θρησκευτικό πόνημα. Σύμφωνα με τον ίδιο στο κέντρο του δράματος είναι ένας εικονογράφος ο οποίος μεταφέρει σε θρησκευτική εικόνα στην εκκλησία του Βερατίου το μύθο της παραλογής του Νεκρού αδερφού, τον οποίο μύθο ο δραματουργός Ντόκλε τον καταλογίζει καθαρά αλβανικό, που θεμελιώνει μάλιστα την αλβανική εθνική ταυτότητα. Η ανάστασή του νεκρού αδερφού, ο οποίος και στα αλβανικά διατηρεί το όνομα Κωνσταντίνος, είναι, κατά το συγγραφέα, επιβεβαίωση της αλβανικής μπέσας. Ο κλήρος αντιδρά διότι η εκκλησία αναγνωρίζει μόνο την ανάσταση του Κυρίου, αλλά στο τέλος κερδίζει η ιδέα ότι ο αλβανισμός υπερβαίνει του θρησκεύματος, ή τουλάχιστον αποτελεί την ουσία της αλβανικής ορθόδοξης εκκλησίας. Ο ίδιος ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το έργο αποτελεί ύμνο για τις προσπάθειες Αλβανών πρωτεργατών, όπως ο Θεοφάνης Νόλης, για την ίδρυση της Αυτοκέφαλης εκκλησίας της Αλβανίας.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η είδηση κατέχει κεντρική θέση σε όλα τα αλβανικά ΜΜΕ, είναι έκδηλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να θεωρηθεί η αντίδραση μόνο μιας μικρής ομάδας πιστών, υποκινούμενων, μάλιστα από άλλα κέντρα. Εντούτοις, ενοχλημένες εμφανίστηκαν οι αρχές και το θεατρικό σώμα του δημοτικού θεάτρου της Κορυτσάς, αυτό διότι οι διεκπεραιωτές του συγκεκριμένου έργου είναι στην πλειονότητά τους ορθόδοξοι.
Αναμένεται ταυτόχρονα και η αντίδραση της επίσημης αρχής της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.
Το συγκεκριμένο συμβάν αποτελεί συνέχεια που πυκνώνει τελευταία κατά της ορθόδοξης εκκλησίας της Αλβανίας. Στα μέσα του 2011, η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας αντέδρασε σκληρά κατά της ταινίας του Αλβανού καλλιτέχνη Εντμόντ Μπουντίνα «Μπαλκάν Μπαζάρ», μια ταινία η οποία δυσφημίζει τους ορθόδοξους κληρικούς και την ορθοδοξία στην Αλβανία.
Επίσης έντονη ήταν η αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και για το γεγονός ότι η απογραφή του πληθυσμού του 2011 στην Αλβανία, έβγαλε τους ορθόδοξους στη χώρα μόλις 6,75%, τη στιγμή που ιστορικά σε όλες τις αλβανικές και ξένες απογραφές στην Αλβανία, οι ορθόδοξοι αποτελούσαν το 21-25 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας.
Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι αντιδράσεις κατά της αδιαφορίας των κρατικών θεσμών και αρμόδιων φορέων για το γεγονός ότι η ορθόδοξη πολιτιστική παράδοση, εκκλησίες, μοναστήρια και άλλη χώροι δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις καταστροφής, λεηλασίας και βεβήλωσης.
Χαρακτηριστική η δήλωση στον αλβανικό Τύπο του ιστορικού από την Κορυτσά Νίκο Κοθέρια ο οποίος μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι. «το έργο καταστροφής των θρησκευτικών ιδρυμάτων δεν σταμάτησε από το 1967, από τότε όταν ξεκίνησε και ο πόλεμος κατά της θρησκείας» (το 1967 Αλβανία κηρύχτηκε επίσημα αθεϊστικό κράτος)
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το γεγονός ότι η κρατική Επιτροπή Επιστροφής και Επιδότησης των Περιουσιών, με απόφασή της επέστρεψε σε δήθεν πρώην ιδιοκτήτη στην περιοχή Λικένας της Κορυτσάς, ορθόδοξο ναό του 14-15ου αιώνα με ανεπανάληπτες θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες. Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί στην περιοχή της Χιμάρας, όπως και στο φημισμένο μοναστήρι του 11-12ου αιώνα στην περιοχή της Δρόπολης νομού Αργυροκάστρου.
Πηγή: Παναγιώτης Μπάρκας, Αργυρόκαστρο
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
