Κλείσιμο

Ζητούμενο, η πόρνη γεννιέται ή γίνεται;

Η χώρα διέρχεται μια πρωτόγνωρη περίοδο αποκαλύψεων για κυκλώματα εκμετάλλευσης παιδικής ακολασίας, όπως η εκπόρνευση της παιδίσκης στον Κολωνό και το πολύ πρόσφατο κύκλωμα με εκπόρνευση νεανίδων με αντάλλαγμα κόκα.

Η χώρα διέρχεται μια πρωτόγνωρη περίοδο αποκαλύψεων για κυκλώματα εκμετάλλευσης παιδικής ακολασίας, όπως η εκπόρνευση της παιδίσκης στον Κολωνό και το πολύ πρόσφατο κύκλωμα με εκπόρνευση νεανίδων με αντάλλαγμα κόκα. 

Οι αποκαλύψεις για το κύκλωμα ακολασίας του Κολωνού, με θύμα μια ανήλικη κορασίδα που άρχισε να εκδίδεται σε δημόσιο πορνείο από ηλικία 9 ετών και επί τριετία, συγκλόνισαν την κοινή γνώμη και είχαν σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη και παραπομπή σε δίκη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου 26 ατόμων με βαρύτατες κατηγορίες. Κύριοι κατηγορούμενοι ήταν η μητέρα της και ο Η. Μίχος ο οποίος καταδικάσθηκε για μαστροπεία, ενώ η μητέρα της αθωώθηκε, ωστόσο ο Εισαγγελεύς άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Η δίκη, με απόφαση του Δικαστηρίου διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, που σημαίνει μη δημοσιοποίηση της δικαστικής διαδικασίας. 

Η ακροαματική διαδικασία τελείωσε και έγινε γνωστή μόνο η πρόταση της Εισαγγελέως και όχι η αγόρευσή της. Η Εισαγγελεύς πρότεινε την καταδίκη 25 κατηγορουμένων στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Η. Μίχος, του οποίου όμως πρότεινε την απαλλαγή λόγω αμφιβολιών για τρία κακουργήματα. Η πρόταση της Εισαγγελέως προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και διαμαρτυριών στην κοινή γνώμη. Σαφώς από πρώτη άποψη η πρόταση της Εισαγγελέως σοκάρει, γιατί έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα που είχε σχηματιστεί για τον κατηγορούμενο Μίχο στην κοινή γνώμη κατά τη διερεύνηση του σκανδάλου. Όμως η Εισαγγελεύς είναι υποχρεωμένη να στηρίξει την πρότασή της στα στοιχεία που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, που φαίνεται ότι διαφοροποιήθηκαν κατά τη συνήθη δικαστική πρακτική της υπερασπίσεως. Άλλωστε δεν επιτρέπεται να ληφθούν υπόψη αποδεικτικά στοιχεία της προδικασίας. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο δεν δέχθηκε κατά πλειοψηφία την εισαγγελική πρόταση. Το ΜΟΕ αποτελείται από τρεις τακτικούς δικαστές και τέσσερις ενόρκους, οι οποίοι μπορεί να σχηματίσουν τη δικανική τους κρίση με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα. 

Σαφώς, όμως, η παραπάνω υπόθεση αποτελεί μια case study για τη μελέτη της παιδικής πορνείας στη χώρα μας και δεν πρέπει να περιορισθεί μόνο στην αναζήτηση των ποινικών ευθυνών των μαστροπών και πελατών του πορνείου, αλλά στη λήψη από την Πολιτεία συγκεκριμένων κοινωνικών μέτρων για την εξάλειψη του φαινόμενου χωρίς να κρύβουμε τέτοιες καταστάσεις κάτω από το χαλί.

Εκείνο όμως που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και δηλώσεις διαμαρτυρίας ήταν η αδιανόητη δήλωση δικηγόρου κατηγορουμένου, ότι η ανήλικη, που άρχισε να εκπορνεύεται από ηλικία 9 ετών μέχρι 12 ετών «είχε επιλέξει μια συγκεκριμένη στάση ζωής για να επιβιώσει». Δηλαδή μια ανήλικη ηλικίας 9 ετών, που δεν έχει καν συνείδηση των πραττομένων, είχε επιλέξει συνειδητά να γίνει πόρνη.

Έτσι λοιπόν ανακύπτει το παλιό ερώτημα, αν μια γυναίκα γίνεται αυτόβουλα ή εξωθείται να γίνει ή γεννιέται πόρνη, στο οποίο αρμόδιοι να απαντήσουν είναι οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι και όχι οι νομικοί, που μπορούν μόνο να αναζητήσουν ποινικές ευθύνες από τους μαστροπούς κατά περίπτωση.

Στο ερώτημα αυτό συνεισφέρω τη δήλωση της θρυλικής ιερόδουλης των Αθηνών Γαβριέλλας Ουσάκοβα, ρωσικής αριστοκρατικής καταγωγής με πτυχίο γαλλικής φιλολογίας και με έντονη  αντιστασιακή δράση κατά των Γερμανών και επαγγελματική δραστηριότητα, που καλύπτει χρονικό διάστημα πριν τον Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι το 1991 που δολοφονήθηκε. Η Γαβριέλλα συνέγραψε την αυτοβιογραφία της, που εκδόθηκε το 1981, με τίτλο «Γαβριέλλα η ζωή μου». Η αυτοβιογραφία είναι γραμμένη σε άψογη καθαρεύουσα και αρχίζει με την ειλικρινή δήλωση της «Εγενόμην πόρνη, διότι εγεννήθην πόρνη». 

Εξάλλου υπάρχουν και καταστάσεις που κάποια αναγκάζεται να δηλώσει πόρνη, όπως συνέβη με τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Λιλή Ζωγράφου, που αμέσως μετά την πτώση της χούντας έγραψε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα με δύο χωριστά διηγήματα, όπου με το πρώτο διηγείται την περιπέτειά της με την Αστυνομία επί χούντας, που επειδή ήταν δημοσιογράφος δεν της έδιναν διαβατήριο και τότε αυτή ως διαμαρτυρία έγραψε στην αίτηση της για διαβατήριο ως επάγγελμα «πόρνη –ελευθερίων ηθών» από το οποίο και ο τίτλος του βιβλίου. Το βιβλίο είχε μεγάλη επιτυχία με αλλεπάλληλες εκδόσεις και διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο με πολλές παραστάσεις από διάφορους θιάσους.

* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.