Ο πρωθυπουργός υποδέχθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Στέφανο Κασσελακη.
Μια είδηση πρώτου μεγέθους. Όχι πως δεν έχει ξανασυμβεί ούτε κεραυνός εν αίθρια ήταν. Ο Κασσελακης πρότεινε ο κ. Μητσοτάκης απεδέχθη. Αλλά και το αντίστροφο να συνέβαινε το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο: η συνάντηση.
Λαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις εξαιτίας της πρόσφατης εκλογής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Δεν εμπίπτουν της δημοσιογραφικής μου προσοχής τα σχόλια περί σωτηρίας λέμβου που έδωσε ο πρωθυπουργός στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με την αποδοχή της προσκλήσεως. Ο πολιτικός πολιτισμός του πρωθυπουργού θεωρώ πως ξεπερνάει κατά πολύ τέτοιου είδους μίζερες μικροπολιτικές ερμηνείες. Εξάλλου και οι δυο και όφειλαν και ήθελαν εκ των θέσεων τους να γνωριστούν και επι του προσωπικού.
Τα λάθη της υποτίμησης του αντιπάλου είναι ολέθρια όπως εχει αποδειχθεί στο παρελθόν. Η συνάντηση των δυο αποτελεί επίσης μια ακόμη ενίσχυση της ίδιας της δημοκρατίας. Ειδικά σε μια ημέρα που στην Αθήνα είναι προγραμματισμένες εκδηλώσεις των φασιστών της Ευρώπης. Η συνάντηση τους αποτελεί επίσης, μια ευκαιρία όχι αντιπαράθεσης αλλά διαπίστωσης του αντιπάλου. Όχι πως δεν θα υπάρξει σκληρή πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ τους στο μέλλον αλλά η πρώτη συνάντηση λιώνει και κάποιους πάγους. Είναι η προσωπική γνωριμία.
Τι θα αλλάξει από αύριο; Τίποτε μάλλον. Ο Πρωθυπουργός θα συνέχισε το κυβερνητικό του έργο κσι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευση να διεκδικεί το θώκο του. Αυτή είναι και η έννοια της δημοκρατίας. Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Αλλά ούτε αυτό θα λυθεί σήμερα ούτε αύριο. Μετά από τέσσερα χρόνια. Προσωπικά πιστεύω πως οι συναντήσεις των δυο ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ή ευρύτερων κρίσεων θα πρέπει να είναι συχνή ή τουλάχιστον συχνότερη του παρελθόντος. Θέλω να πιστεύω πως και οι δυο δεν διακατέχονται από τις ενοχές των κομμάτων τους από την πρόσφατη ιστορία μας και εξ αυτού του λόγου μπορούν να συζητούν πέραν των στενών κομματικών πλαισίων.
Τουλάχιστον ο ένας το έχει αποδείξει..
