ΚΚΕ αλλαγή δεύτερη κατανομή. Ήταν ένα παλαιό σύνθημα του Περισσού, σε μια δύσκολη εκλογική αναμέτρηση για την αριστερά, καθώς η μεγάλη πορεία του ΠΑΣΟΚ, έβαζε στη γωνία όλη την αριστερή όχθη σπρώχνοντας την εκτός βουλής. Το άκρως, όπως αποδείχτηκε πετυχημένο προεκλογικό σύνθημα διέσωσε τότε το ΚΚΕ.
Ο Αλέξης Τσίπρας από τη Θεσσαλονίκη, λίγες ώρες μετά την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, έθετε το δικό του προεκλογικό δίλλημα: ή Μητσοτάκης ή αλλαγή. Στέλνοντας το δικό του μήνυμα και προς τη Χαριλάου Τρικούπη χρησιμοποιώντας την αγαπημένη λέξη του παλαιού ισχυρού ΠΑΣΟΚ: αλλαγή.
Αλλαγή σημαίνει, προοδευτική διακυβέρνηση, λένε στην Κουμουνδούρου. Δηλαδή αν βγαίνουν τα «κουκιά», όπως λέμε και με Βαρουφάκη. Δηλαδή με το κλείσιμο των τραπεζών, λένε στην ΝΔ κατηγορώντας το ΣΥΡΙΖΑ για μελλοντικές συνεργασίες.
Δυσκολεύομαι είναι αλήθεια να φανταστώ τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να συνεργάζεται με το Γιάνη, όπως και το Γιάννη Δραγασάκη, όπως και το Δημήτρη Λιάκο, όπως και το Γιώργο Χουλιαράκη, όπως και το Γιώργο Σταθάκη, εκείνους που κάποτε κάποιοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ τους χαρακτήριζαν «δεξιά κατρακύλα». Αλλά και το Γιάνη Βαρουφάκη, δυσκολεύομαι να τον φανταστώ να συνεργάζεται με τον Αλέξη Τσίπρα.
Βέβαια θα μου πείτε, όλα θα κριθούν το βράδυ των εκλογών της 21ης Μαίου. Τα ποσοστά των κομμάτων θα αναδείξουν την επόμενη πολιτική ημέρα και κυρίως το μέλλον τους, αναλόγως των αποφάσεων τους.
Αλλά αν «αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ»,όπως λέγονταν, κάποτε, ποια αλλαγή μπορεί να γίνει χωρίς Βαρουφάκη; Εκτός αν το ΠΑΣΟΚ αναδειχθεί κρίσιμος κρίκος, εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, εκτός αν η ΝΔ έχει ποσοστό πέραν του 33%-34%, εκτός, εκτός εκτός. Πολλά «εάν» μαζεύονται και έτσι συμπέρασμα δεν βγαίνει.
Ένα είναι το σίγουρο πως η επόμενη ημέρα των εκλογών-και των επαναληπτικών, αν υπάρξουν-η οικονομία της χώρας απαιτεί μια εκ νέου προσέγγιση. Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως θα χρειαστεί να υπάρξουν γενναίες διορθωτικές κινήσεις. Η Ελλάδα είναι μέρος της ευρωζώνης και όλα αυτά που ακούγονται, για κλείσιμο τραπεζών, κλπ και ειδικά από εκείνους που τα λένε, αποτελούν επικίνδυνα μυθεύματα στην καλύτερη περίπτωση.
Εκτός αν λέγονται προς άγραν ψήφων. Και αυτό ακόμη είναι επικίνδυνο. Γιατί απλώς αυτή τη φορά το παραμύθι δεν θα έχει κανέναν δράκο…
