Και αυτό το τηλεοπτικό στιγμιότυπο έμεινε στην ιστορία. Τότε βέβαια ήταν η αρχή του λαβύρινθου των μνημονίων που κράτησαν για οκτώ χρόνια με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν και αντιπολιτεύτηκαν να μνημονεύουν τις θυσίες του ελληνικού λαού, που πλήρωσαν το μάρμαρο.
Ίδιο σκηνικό και στο τέλος. Αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, επέλεξε συμβολικά την πατρίδα του πολυμήχανου Οδυσσέα, θέλοντας να κηρύξει όχι τόσο το τέλος των μνημονίων, που τουλάχιστον στα χαρτιά είναι γεγονός, αλλά την έναρξη μιας μακράς προεκλογικής περιόδου, κατά τη γνώμη μου.
Μιας προεκλογικής περίοδου που δεν ξέρω αν τελικά θα φθάσει μέχρι το Σεπτέμβρη του 2019 που προσδοκά ο πρωθυπουργός, αλλά σίγουρα θα στιγματιστεί από θερμές πολιτικές αντιπαραθέσεις, διχαστικά διλλήματα και αλληλοκατηγορίες …
Επενδύοντας στον διχαστικό λόγο, ο κ. Τσίπρας μίλησε για επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, για τραπεζίτες που έγιναν πρωθυπουργοί, για υπουργούς που έγιναν τραπεζικοί, για διαφθορά για διαπλοκή και για πολλά άλλα.
Τι δεν είπε ο πρωθυπουργός για να πιστέψουμε οι πολίτες, ότι τουλάχιστον η επόμενη μέρα των μνημονίων , δεν θα μας βρει το έναν απέναντι στο άλλον , αλλά σε μια συλλογική φάση αναζήτησης, των πιο πειστικών πολιτικών επιχειρημάτων και σχεδίων, που θα μας οδηγήσουν στην κάλπη με προθυμία, ελπίδα και σιγουριά για την επιλογή μας…
Να θυμίσω ότι στις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 το ρεκόρ της αποχής ήταν ιστορικό και έφτασε στο 43,4%.! Αν σε αυτό το ποσοστό προσθέσουμε τα λευκά και το άκυρα συνειδητοποιούμε ότι οι σχεδόν οι μισοί εν δυνάμει ψηφοφόροι, δεν προσέρχονται ή δεν θέλουν να ψηφίσουν κάποιες από τις υφιστάμενες πολιτικές επιλογές .
Και αυτό είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό στοιχείο για την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Είναι πλέον δεδομένο ότι η πρωτοβουλία θα πρέπει να ανήκει στους κυβερνώντες και ο κ. Τσίπρας ως ο πρωθυπουργός που ολοκλήρωσε το 3ο πρόγραμμα στήριξης και συνέδεσε το όνομα του με την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, θα έπρεπε να ήταν αυτός που από την Ιθάκη, θα άνοιγε τον εθνικό διάλογο για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα και όχι την προεκλογική περίοδο. Προσκαλώντας πολίτες, κόμματα, ειδικευμένους επιστήμονες και όποιον μπορεί να συνεισφέρει στον σχεδιασμό του μεταμνημονιακού οικονομικού μοντέλου της χώρας.
Αν και αυτή η πρόσκληση κατά την άποψη μου θα έπρεπε ήδη να είχε δρομολογηθεί πολύ πιο πριν, ακόμα και τώρα την ύστατη στιγμή ας γίνει η προσπάθεια να κάτσουμε όλοι ή τουλάχιστον κάποιοι σε ένα τραπέζι, να συζητήσουμε το σχεδιασμό του αύριο που μας αφορά.
Αν τελικά τους επόμενους μήνες αναλωθούμε σε μια στείρα πολιτική αντιπαράθεση, για το ποιος είναι καλύτερος και καταλληλότερος του άλλου , απλά θα χαραμίσουμε άσκοπα χρόνο από τους 22 μήνες, που θεωρητικά μας διασφαλίζει το μαξιλαράκι των 24 δις. ευρώ, που μας προίκισαν οι Ευρωπαίοι και οι Έλληνες πολίτες με την φορολογική αφαίμαξη.
Στη μεταμνημονιακή Ελλάδα θα πρέπει τα κόμματα και οι πολιτικοί να επενδύσουν στην πολιτική επιχειρηματολογία και στο ρεαλιστικό σχεδιασμό του αύριο και να απορρίψουν την παροχολογία και την πολιτική ατάκα που προσελκύει πλέον μόνο κομματικά ακροατήρια, που έχουν μειωθεί δραματικά.
Ο μεταμνημονιακός Έλληνας πλέον μετά την 8χρονη δοκιμασία του και τις απογοητεύσεις, δεν θέλει παραμύθια και υποσχέσεις, αλλά λύσεις, προοπτική και ελπίδα. Αλλιώς θα συνεχίσει να κάθεται αμέτοχος στο καναπέ του και να απέχει, αφήνοντας τους λίγους να αποφασίζουν για αυτόν.
Πηγή: Φώτης Νάκος
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
