Μετά από ένα άσφαιρο δυστυχώς “όχι”, η ελίτ της Κύπρου (που φέρει βαρύτατες ευθύνες για τα τεκταινόμενα) υπέγραψε και τυπικά τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της Μεγαλονήσου ως περιφερειακό χρηματοπιστωτικό κέντρο. Ναι, ο κυπριακός χρηματοπιστωτικός τομέας ήταν στρεβλά δομημένος και υπερέβαινε κατά 8 φορές το μέγεθος του εγχώριου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, ναι το ρώσικο χρήμα έρεε άφθονο από άγνωστες κατευθύνσεις, πράγματι η χρεοκοπία αποφεύχθηκε, ωστόσο η απαίτηση των εταίρων (βλέπε Γερμανία) να χάσει ένας λαός 30% του ΑΕΠ του εντός εικοσιτετραώρων και να προσαρμοστεί σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο τόσο απότομα διέπεται από μια προτεσταντική ηθικολογική προσέγγιση και έναν τιμωρητικό χαρακτήρα που θυμίζει έντονα auto da fe.
Οι κύπριοι χάνουν το ΑΕΠ που έχασε η Ελλάδα σε 4 χρόνια μέσα σε μερικές ημέρες, με τις ζωές
εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων να ανατρέπονται βίαια από τη μια στιγμή στην άλλη. Πρόκειται για θεραπεία σοκ με άγνωστες συνέπειες στον ασθενή σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Συνάμα, η συμφωνία φαντάζει ως προειδοποιητικό μήνυμα του Βερολίνου προς τους “απείθαρχους”. Πρόκειται για συμφωνία σωφρονιστικού χαρακτήρα· “Η διάπλασις των Κυπριοπαίδων”. Δυστυχώς, από αυτή τη συμφωνία χάνουν όλοι και όχι μόνον η Λευκωσία:
- Χάνει η ΕΚΤ με την αφωνία της στο κυπριακό ζήτημα ακόμη κι όταν τέθηκε ζήτημα κουρέματος των καταθέσεων κάτω από τα 100.000 ευρώ (“θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για τη διάσωση του ευρώ”· αλήθεια κ. Ντράγκι;)
- Στα καθ' ημας, χάνουν όσοι πόνταραν στο κυπριακό “όχι” για εγχώρια πολιτική κατανάλωση. Ο Μόσκοβος δεν επενέβη, το “ξανθό γένος” πέρασε και δεν ακούμπησε, οι αστικοί θρύλοι και οι ψευδαισθήσεις για εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα δυστυχώς μας τελείωσαν.
- Χάνει η Ρωσία, ο ρόλος της οποίας σε Ελλάδα και Κύπρο απομυθοποιήθηκε δια παντός. Η Μόσχα είναι μια αρκούδα χωρίς νύχια και δόντια, απλώς βρυχάται. Είμαστε ομόδοξοι, αλλά αυτό το χαρτί πετάγεται από το παράθυρο όταν μπαίνουν από την πόρτα οι ρωσικές εξαγωγές στην Ευρώπη. Η ρωσική γεωπολιτική επιρροή σε Αθήνα και Λευκωσία θα περιορισθεί.
- Το χειρότερο όλων· από αυτή την ιστορία χάνει η ιδέα της Ευρώπης. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα των λαών, της αλληλεγγύης, του δημοκρατικού πλουραλισμού φαίνεται να ξεθωριάζει σιγά – σιγά και να μεταβάλλεται με οδυνηρό τρόπο, σε μια Ευρώπη Βορείων – Νοτίων, σε μια Ευρώπη των “μεν και των δε”, σε μια Ευρώπη σκληρά απολυταρχική και ελλειμματική σε δημοκρατία. Αργά, βασανιστικά αλλά σταθερά, μεταβαλλόμαστε σε μια Γερμανευρώπη.
Πηγή: Στέλιος Ν. Κάνδιας
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
