Στα δημοσιογραφικά γραφεία είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα, το ενδιαφέρον του οποίου, δύναται να διατηρηθεί επί μακρού χρονικού διαστήματος. Μέχρι ο πρωθυπουργός ή να το κάνει πράξη ή να διακόψει κάθε παραφιλολογία. Εξάλλου μόνον ο ίδιος γνωρίζει. Ουδείς άλλος.
Αλλά θα μου επιτρέψετε να συμφωνήσω για τις αλλαγές. Φαίνεται πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να στέλνει στον «πάγκο» οποιονδήποτε προκαλεί. Με όλους τους τρόπους. Κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά. Και σε αυτό δείχνει πως δεν στέκεται μύγα στο σπαθί του.
Είναι ικανό και αναγκαίο, όμως, αυτό; Ορθώς το πράττει. Το διαφορετικό θα ήταν χείριστο. Για πολλούς λόγους. Τα επαναλαμβανόμενα λάθη παύουν να είναι λάθη. Μετατρέπονται σε φαινόμενα ή σε πολιτική αντίληψη. Ο πρωθυπουργός έχει λάβει από τις εκλογές και μετά δύσκολες αποφάσεις για το υπουργικό του συμβούλιο. Δεν είναι λίγο να αλλάζεις δυο πρωτοκλασάτους υπουργούς σε σαράντα ημέρες μετά τις εκλογές.
- Ακούγεται για παράδειγμα πως ήταν λάθος το λεγόμενο rotation. Ακόμη και αν συμφωνήσει κανείς, το ζητούμενο είναι διαφορετικό. Η πλήρης ανασυγκρότηση του κράτους. Εκ θεμελίων. Ανεξάρτητα ποιος είναι υπουργός. Η στρατηγική είναι συγκεκριμένη. Και πρέπει να είναι συγκεκριμένη. Δεν θα γυρίσει πίσω στη ζωή ο Αντώνης. Ούτε θα ζωντανέψει ο Θεσσαλικός κάμπος αν αλλάξει ο υπουργός. Αν χρειαστεί θα γίνει και αυτό. Αλλά δεν είναι το μείζον.
Η αλλαγή του μοντέλου ενός κράτους απαιτεί πρώτιστα τη συνειδητοποίηση της αλλαγής. Όλοι να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα των αλλαγών. Από το βουλευτή μέχρι και τον υπουργό. Από το κυβερνητικό συμβούλιο στο σύνολο του, μέχρι και την μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση. Το κράτος έχει συνέχεια, ανεξαρτήτως της πολιτικής διακυβέρνησης. Προφανώς και υπάρχουν και θα υπάρχουν διαφορετικά πολιτικά μοντέλα. Μια κυβέρνηση και ένα κόμμα κρίνεται και από την ιδεολογική του αντίληψη. Είναι διαφορετικό να συνεχίζεις να τηρείς τις συμφωνίες και είναι άλλο να επιδιώκεις με βάση την πολιτική σου ιδέα τον εκσυγχρονισμό του κράτους.
Οι αλλαγές σε υπουργούς είναι θετικό. Στο βαθμό, μάλιστα, που διακρίνεται η αναποτελεσματικότητα τους. Απαιτείται. Όχι τόσο σε κομματικό επίπεδο όσο σε κοινωνικό. Και αυτό προϋποθέτει και τη συνειδητοποίηση πως το κράτος έχει πλέον περιορισμένες δυνατότητες. Το λέω διακριτικά.
Για αυτό ψηφίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι για να διαλύσει το ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ.
