Το ζήτημα μας είναι μόνο τα επιχειρηματικά του Κασσελάκη; Και βεβαίως όφειλε να τηρήσει το νόμο που είχε ψηφίσει το κόμμα του. Και βεβαιως ακόμη και αν δεν ήξερε όφειλε να γνωρίζει. Και βεβαίως έχουμε μια υπέρβαση. Σκέφτομαι πως αν είχε συμβεί το ίδιο στον Αλέξη Τσίπρα ή σε άλλους πολιτικούς αρχηγούς.
Αλλά δεν είναι ΜΟΝΟ αυτό το ζήτημα. Αλίμονο αν το βασικό μας πρόβλημα ήταν τα περιουσιακά ενός πολιτικού αρχηγού. Δεν το υποτιμώ αλλά όταν υπάρχει κλίμα της κοινωνίας για συγκάλυψη της τραγωδίας στα Τέμπη. Όταν αδυνατεί το πολιτικό σύστημα να αντιληφθεί τη βουβή οργή που ανάθεμα αν ξέρουμε τους κινδύνους που κρύβει. Όταν υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της απαξίωσης των βασικών αρχών της δημοκρατίας. Όταν η Ελλάδα γερνάει επικίνδυνα. Όταν υπάρχουν χιλιάδες ασθενείς με σοβαρά προβλήματα που αναμένουν έως και ένα χρόνο για να εγχειριστούν. Όταν αδύνατον να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα τους.
Δεν είναι απαραίτητο πως κάτι πηγαίνει στραβά στο βασίλειο μας. Κάτι όμως φουντώνει επικίνδυνα και αυτό δεν είναι τα περιουσιακά στοιχεία. Επαναλαμβάνω δεν το υποτιμώ. Αλλά όταν βλέπεις μικρά παιδιά να έχουν ρατσιστικές αντιδράσεις όταν αδυνατεί η κοινωνία να ανταπεξέλθει στα βασικά τότε μην αναμένουμε την « επόμενη» ημέρα. Γιατί αυτή είναι ήδη εδώ.
Εκτός αν δικαιολογούμε τη σκοπιμότητα των κομμάτων ως φυσιολογική πολιτική δράση. Τα ίδια λέγαμε για παράδειγμα για το Μάτι. Μιλούσαμε για την καταστροφική επικοινωνιακή διαχείρηση της τότε κυβερνήσεως την ίδια στιγμή που η κοινωνία ζητούσε δικαίωση για τους 103 καμένους ανθρώπους.
Βουβός πόνος βουβό κλίμα..,
