Ιδιαίτερα καυστικός απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, εμφανίζεται ο οικονομικός συντάκτης της ιστοσελίδας Market Watch, Matthew Lynn, χαρακτηρίζοντας την τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το ευρώ και όσους την απαρτίζουν «κλόουν».
Αναφερόμενος στον Γιάνη Βαρουφάκη και στον Αλέξη Τσίπρα, υποδεικνύει τον πρώτο, ως έναν υπουργό που συνηθίζει να ποζάρει για το περιοδικό Paris Match, όταν δεν ασχολείται με το blog του ή το twitter του ενώ και ο πρωθυπουργός δεν βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα, καθώς εμφανίζεται να απαιτεί οργισμένος τις επανορθώσεις από τα εγκλήματα των Ναζί και να κατακρίνει τους Γερμανούς για το παρελθόν τους.
Η παράλληλη δράση των δύο ανδρών, στα χέρια των οποίων βρίσκεται η ελληνική οικονομία, διασκεδάζει τα παγκόσμια ΜΜΕ και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς, ακολουθώντας τους στο Twitter αναφέρει σχετικά.
Όσο διασκεδαστικοί κι αν είναι, προσθέτει, κανείς δεν θα ήθελε να εναποθέσει την σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος στα χέρια τους, γεγονός το οποίο δυστυχώς, σύμφωνα με τον συντάκτη, συμβαίνει.
Τη στιγμή που υπάρχουν σημάδια που υποδεικνύουν ότι η οικονομία της Ευρωζώνης αρχίζει να ανακάμπτει και η έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ, αναμένεται να της προσδώσει επιπλέον ώθηση, η Ελλάδα παραμένει το μεγάλο της πρόβλημα, σημειώνει.
Ο Βρετανός συντάκτης υποστηρίζει ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται συνεχώς σε κίνδυνο, εξαιτίας των ερασιτεχνικών χειρισμών της κυβέρνησης, αποδίδοντας αυτούς τους χειρισμούς στην έλλειψη τόσο διοικητικής εμπειρίας όσο και επαγγελματικής ενασχόλησης με κάποιο σοβαρό αντικείμενο.
Ένα Grexit από λάθος, όπως αναφέρει, έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο πιθανό, με τις επιπτώσεις στη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας να είναι άγνωστες.
Από την άλλη σημειώνει ότι κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι οι Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν είναι καλοί διασκεδαστές.
«Ο Βαρουφάκης είναι πνευματώδης και έχει το χάρισμα να περνάει απευθείας στο θέμα. Το δερμάτινο σακάκι μάλιστα του προσδίδει τον χαρακτήρα του ροκ σταρ. Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι συμπεριφέρεται ως τέτοιος.» αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:
Φωτογραφήθηκε για το Paris Match με την κομψή σύζυγο του ενώ παράλληλα, εμφανίστηκε στο πρωτοσέλιδο της ελληνικής έκδοσης του Esquire. Διατηρεί περί τους 345.000 followers στο Twitter, όταν αναμφισβήτητα, σημαντικότερα πρόσωπα, όπως ο Βρετανός ομόλογος του, George Osborne διαθέτει μόλις 100.000 followers.
Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας από την άλλη, δεν διαφέρει σημαντικά από τον Βαρουφάκη.
Σε μία εμπρηστική του ομιλία, κατηγόρησε τη Γερμανία ότι δεν έχει καταβάλλει τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιεί παιδιάστικες αιτιάσεις, όπως την καταστροφή που υπέστη η χώρα από τους Ναζί, για να αποφύγει την πληρωμή των χρεών, επεξηγώντας ότι οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν περάσει τα περισσότερα από τα τελευταία 2.000 χρόνια, πολεμώντας η μία την άλλη για διαφορετικούς λόγους. Αν ήθελε, κάθε ηγέτης μιας χώρας, θα μπορούσε να απαιτεί καταβολή αποζημιώσεων από μία ντουζίνα άλλων χωρών, με αφορμή κάποια ιστορική εμπλοκή. Αυτές οι διενέξεις όμως, σίγουρα δεν οδηγούν σε μία εποικοδομητική λύση, χαρακτηρίζοντας τέτοιου είδους απαιτήσεις ως μία καλή δημοσίευση για ένα blog και τίποτα παραπάνω.
Επιπλέον, επικρίνει το γεγονός ότι οι δύο πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας δεν έχουν καμία εμπειρία από θέσεις ευθύνης.
Για τον μεν Τσίπρα, αναφέρει ότι δεν είχε ποτέ πραγματική εργασία όπως επίσης, δεν έχει εργαστεί ποτέ για ένα μετριοπαθές κίνημα, αλλά αντιθέτως μετακινήθηκε απευθείας από την φοιτητική πολιτική σκηνή σε ακροαριστερές πολιτικές παρατάξεις, χαρακτηρίζει δε τον Βαρουφάκη, ως έναν ακαδημαϊκό οικονομολόγο που έχει εντρυφήσει στη «θεωρία των παιγνίων» και έχει εργαστεί ως πολιτικός σύμβουλος, ικανό όμως να ηγηθεί μόνο ενός σεμιναρίου σε ένα δωμάτιο γεμάτο με φοιτητές.
Εξάλλου παραδέχεται ότι πολλοί πολιτικοί στη σύγχρονη εποχή έχουν χτίσει την καριέρα τους μέσα σε πολιτικά κινήματα, τα οποία τουλάχιστον, όπως τονίζει, χαρακτηριζόταν από μετριοπάθεια και διέθεταν ένα ιστορικό υπόβαθρο, μέσα από τα οποία διδάχθηκαν την υπευθυνότητα.
Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει να εξυπηρετεί το χρέος της απέναντι στο ΔΝΤ και στην ΕΕ, για να μπορέσει να διατηρήσει το τραπεζικό της σύστημα, κάτι το οποίο απαιτεί μεθοδικότητα και παρατηρητικότητα, τα οποία, όπως υποστηρίζει σκωπτικά, δεν φαίνεται να αφθονούν στην παρούσα κυβέρνηση.
Το ευρύτερο πρόβλημα, όπως διαπιστώνει, βρίσκεται στο ότι η ευρωπαϊκή κρίση παρέχει στήριξη σε αρκετά κινήματα διαμαρτυρίας, όπως οι Podemos στην Ισπανία, το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, η Κίνηση των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία, το Κίνημα της Ελευθερίας στην Ολλανδία, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία», στη Γερμανία και στη Βρετανία το «U.K. Κίνημα Ανεξαρτησίας και οι «Πράσινοι» και εξηγεί ότι η ηγεσία των παραπάνω κινημάτων βρίσκεται στα χέρια περιθωριακών χαρακτήρων όπως ακτιβιστές, κωμικοί, ακαδημαϊκοί, οι οποίοι ελάχιστη εμπειρία διαθέτουν από διακυβέρνηση.
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει τάχιστα ένα τεράστιο πρόβλημα, καθότι θα αύξανε την πιθανότητα ενός ατυχήματος και αυτός είναι και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να αποχωρήσει από το ευρώ, αν πρωτίστως δεν είναι σίγουρος ότι επιθυμεί να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό, σημειώνει, από τη στιγμή που η χώρα θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να γλιστρήσει εκτός ευρώ εξαιτίας ενός ατυχήματος, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι ηγέτες της δεν γνωρίζουν τι κάνουν. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί κατόπιν στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γαλλία κλπ.
Από την άλλη, ακόμη κι αν κατόρθωναν να παραμείνουν στο ευρώ, το πιθανότερο θα ήταν, όλες αυτές οι κυβερνήσεις να παραμείνουν χαώδεις, καθότι μία χρηστή διαχείριση, απαιτεί χρηστούς ανθρώπους, οι οποίοι δεν απαντώνται σε κόμματα διαμαρτυρίας σημειώνει.
«Ανεξάρτητα από το αν η Ελλάδα καταφέρει τελικά να παραμείνει στο ευρώ ή όχι, τα φορολογικά συστήματα οφείλουν να γίνουν πιο αποδοτικά και η ανταγωνιστικότητα πρέπει να βελτιωθεί. Τα ριζοσπαστικά κόμματα όμως είναι φτιαγμένα για κλόουν που δεν γνωρίζουν πώς να καταφέρουν τα παραπάνω».
«Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι χειρότερες καταστροφές έχουν γίνει, όχι εξαιτίας κάποιου πλάνου, αλλά εξαιτίας κάποιου λάθους. Η περίπτωση της Ελλάδας θα μπορούσε να μας διδάξει σύντομα αυτό το λάθος από τη αρχή. Οι αγορές εμφανίζονται εξαιρετικά αισιόδοξες, σχετικά με τη δυνατότητα ανάκαμψης της Ευρωζώνης, έπειτα από ένα ενδεχόμενο Grexit.»
Καταλήγοντας, σημειώνει ότι η πιθανότητα ενός Grexit δεν μπορεί να αποκλειστεί και κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια να οδηγηθεί η παγκόσμια οικονομία πίσω στην κρίση
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
