Κλείσιμο

Προτάσεις για αύξηση της απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Ζητώντας μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η Business Europe αναφέρει ότι έχει προσδιορίσει κάποιες «έτοιμες για χρήση» δράσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν θέσεις εργασίας στους Ευρωπαίους και να οδηγήσουν με αυτόν τον τρόπο την ΕΕ ένα βήμα πιο κοντά στον στρατηγικό της στόχο, αυτόν της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης από το 68% στο 75%. 

Παρατηρώντας τι έχει λειτουργήσει καλύτερα στην Ευρώπη, κυρίως στην Αυστρία όπου η ανεργία είναι χαμηλή (3.4%), η ευρωπαϊκή ομοσπονδία επιχειρηματιών υποθέτει ότι αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας μπορούν να μειώσουν την ανεργία, να αυξήσουν την ανάπτυξη και να αποκαταστήσουν  τις χώρες που αντιμετωπίζουν δημόσιο χρέος.

«Το να μεταβάλεις την αγορά εργασίας δεν αποτελεί ζήτημα λιτότητας, αλλά είναι κλειδί για να αυξήσεις την φορολογική βάση,» δήλωσε ο γενικός διευθυντής της BusinessEurope, Philippe de Buck, παρουσιάζοντας 12 αποφασιστικές δράσεις σε μία μικρή ομάδα δημοσιογράφων.

Τον Μάρτιο του 2011, το ποσοστό ανεργίας της ΕΕ άγγιζε το 9.5%, με άλλα λόγια 23 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν δουλειά. Ιστορικά, η ΕΕ αντιμετωπίζει μακροχρόνια ανεργία. Επίσης, συγκρινόμενη με τις ΗΠΑ, οι περίοδοι ανεργίας είναι μεγαλύτερες. Το ποσοστό μακροχρόνια ανέργων από το σύνολο όλων των ανέργων άγγιξε το 20% πέρσι.

Η εφαρμογή πολιτικών ευελιξίας με ασφάλεια φαίνεται απαραίτητη. Σε αυτό το πλαίσιο, το να επιτρέπεις σε εταιρίες να έχουν διαφορετική μορφή συμβατικών συμφωνιών έτσι ώστε να ανταποκρίνονται σε μελλοντικές ανάγκες, όπως και το να συνάπτεις μόνιμα συμβόλαια φιλικά προς την απασχόληση για να προσελκύεις προσλήψεις είναι σημαντικά βήματα.

Σύμφωνα με την έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την ανταγωνιστικότητα, οι περισσότερες χώρες της ΕΕ έχουν άκαμπτες αγορές εργασίας. 

Μία χώρα στην Ευρώπη που έχει υποφέρει ιδιαίτερα από την πρόσφατη κρίση είναι η Ισπανία, είπε ο de Buck, ο οποίος παραπονέθηκε ότι η Μαδρίτη προστατεύει τους πολίτες της με μόνιμα συμβόλαια.

«Αγωνιζόμαστε εναντίον της ενιαιοποίησης των συμβολαίων εργασίας,» ισχυρίστηκε ο de Buck, αναφέροντας ότι η μεγαλύτερη ευελιξία δε δημιουργεί ανασφάλεια στο εργατικό δυναμικό, αλλά μάλλον το αντίθετο.

Ογδόντα τοις εκατό που προέκυψαν από γραφεία εύρεσης προσωρινής εργασίας δε θα υπήρχαν εάν τα γραφεία αυτά  δεν ήταν διαθέσιμα.

Η Eurociett, συνομοσπονδία των ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας δηλώνει ότι η εξωτερική ευελιξία οδηγεί σε άνοιγμα θέσεων και όχι σε υποκατάστασή τους. Το συμπέρασμα αυτό αντανακλάται και στα στοιχεία του ΟΟΣΑ τα οποία δείχνουν ότι η προσωρινή εργασία στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί βήμα για τη μόνιμη απασχόληση. 

Οι δομικές μεταρρυθμίσεις, όμως, πρέπει να συνδέονται με τα σωστά κίνητρα, όπως η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας, ειδικά για τους άνεργους, έτσι ώστε να καταστεί η εργασία  ελκυστική από οικονομική άποψη, συγκρινόμενη με μέτρα πρόνοιας.

Εξετάζοντας το παράδειγμα της Σουηδίας, η οποία μείωσε τον φόρο εργασίας το 2007, η BusinessEurope εκτιμά ότι η άμεση περικοπή στα φορολογικά έσοδα θα αντισταθμιστεί σε βάθος χρόνου από αύξηση του ποσοστού απασχόλησης και, τελικά, από την αύξηση των φορολογικών εσόδων για το κράτος.

Τέλος, η οργάνωση θεωρεί ότι μεγαλύτερη προσπάθεια απαιτείται για την μείωση των αναντιστοιχιών μεταξύ της προσφοράς και ζήτησης δεξιοτήτων.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το να ενθαρρύνουμε τις εταιρίες να παρέχουν μαθήματα εξειδίκευσης, πρόγραμμα το οποίο έχει στεφθεί με επιτυχία από τη Γερμανία.

«Η συμμετοχή των εργοδοτών δεν αντικαθιστά το ρόλο των διδασκόντων,» τόνισε ο διευθυντής της BusinessEurope για τις κοινωνικές υποθέσεις, Steven D'Haeseleer. «Αφορά μόνο στο πλαίσιο εκμάθησης».

«Οι εταιρίες δεν μπορούν να υποκαταστήσουν από μόνες τους τον δημόσιο τομέα και τα εκπαιδευτικά συστήματα στην Ευρώπη πρέπει να βελτιωθούν,» πρόσθεσε. 

Ιστορικό
Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την απασχόληση και τη βιώσιμη ανάπτυξη αναδύεται εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών.

Η στρατηγική αντικαθιστά την «Ατζέντα της Λισαβόνας» που υιοθετήθηκε το 2000 και η οποία απέτυχε να καταστήσει την ΕΕ τη «μεγαλύτερη εξειδικευμένη οικονομία έως το 2010».

Η στρατηγική θέτει πέντε στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τους οποίους τα κράτη μέλη οφείλουν να μεταφράσουν σε εθνικούς στόχους αντανακλώντας έτσι τις διαφοροποιημένες τους ανάγκες:

  • Αύξηση του ποσοστού απασχόλησης της ηλικιακής ομάδας 20-64 ετών από το 69% σε 75%.
  • Αύξηση των επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη σε 3% του ΑΕΠ της ΕΕ.
  • Επίτευξη των στόχων «20/20/20» για τη μείωση των αερίων θερμοκηπίου και τη στροφή σε ανανεώσιμες μορφές ενέργειας
  • Μείωση του ποσοστού των μαθητών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο από το σημερινό 15% σε 10% και διασφάλιση ότι τουλάχιστον 40% των νέων διαθέτουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
  • Μείωση του αριθμού των Ευρωπαίων που ζουν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας έως και 25%, απαλύνοντας έτσι 20 εκατομμύρια από τη φτώχεια σε σχέση με τον αριθμό των 80 εκατομμυρίων που συναντάμε σήμερα.
Πηγή: skai.gr