Tη θλίψη του για τον χαμό του μεγάλου μουσουργού Μίκη Θεοδωράκη εκφράζει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος.
Nέα Δημοκρατία
«Σήμερα η Ελλάδα πενθεί. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο παγκόσμιος Έλληνας πέρασε στην αιωνιότητα. Ο Θεοδωράκης ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα που με το μουσικό του έργο έγινε οικουμενικός, ενώ η πολιτική του δράση υπερέβαινε τις διαχωριστικές γραμμές.
Αποχαιρετούμε με θλίψη ένα σύμβολο της Ελλάδος. Ο λόγος και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη θα είναι πάντα μια παρακαταθήκη Πολιτισμού, Ανθρωπισμού και κάλεσμα για ενότητα προκειμένου να αντιμετωπίζονται οι κατά καιρούς μεγάλες προκλήσεις».
ΣΥΡΙΖΑ
«Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε σήμερα στην αιωνιότητα, σήμερα είναι ημέρα εθνικού πένθους», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Στο συλλυπητήριο μήνυμά του για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη σημειώνει ότι «όσο κανένας Έλληνας σύνδεσε το όνομά του με ολόκληρη τη σύγχρονη πολιτιστική και πολιτική Ιστορία της χώρας».
Ειδικότερα, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Συμμετείχε ήδη από την κατοχή στους λαϊκούς αγώνες για Ελευθερία, Δημοκρατία και Ανεξαρτησία, σε μια περίοδο που είχε αρχίσει να γράφει τα πρώτα μουσικά του έργα.
Συνεχίζει τη μουσική του πορεία στο Παρίσι κυρίως συνθέτοντας κλασικά έργα, διατηρώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Επιστρέφει στην Αθήνα τη δεκαετία του 1960, όπου και ηχογραφείται ο Επιτάφιος σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Πρόκειται για τον ελληνικό δίσκο που άλλαξε οριστικά την πορεία της ελληνικής μουσικής.
Συνδέει το μουσικό του έργο με τα παλλαϊκά αιτήματα της εποχής που σχετίζονταν με την Παιδεία, τη Δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης. Ιδρύει τους Λαμπράκηδες, όπου υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος τους. Εκείνα τα χρόνια παρουσιάζει τα έργα Επιφάνεια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη και 'Αξιον Εστί σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Η μουσική του στην ταινία Αλέξης Ζορμπάς του Μιχάλη Κακογιάννη αποτελεί για όλον τον πλανήτη διαχρονικά τον ύμνο της Ελλάδας και της χαράς της ζωής.
Ο Μίκης Θεοδωράκης καταφέρνει το ακατόρθωτο: μια χειμαζόμενη Ελλάδα από τη φτώχεια τραγουδάει σε μορφή λαϊκών τραγουδιών ό,τι πιο μοντέρνο εμφανιζόταν στην ελληνική, και όχι μόνο, ποίηση. Η συνθετική του εργασία επάνω στον Νερούδα συγκλόνισε τη Λατινική Αμερική. Το έργο του γρήγορα απέκτησε παγκοσμιότητα και έγινε το αναμφίβολο μουσικό συνώνυμο της Ειρήνης και της Δημοκρατίας. Κατά τη δικτατορία ο Μίκης Θεοδωράκης φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Μετατράπηκε σε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών, για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη».
Αποχαιρετώντας τον «Μίκη», το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπογραμμίζει: «ταυτίστηκε με τα νιάτα, τις προσδοκίες και τους αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων ανά τον κόσμο για τρεις γενιές. Αποτέλεσε μια μουσική ιδιοφυΐα, χωρίς κανένα προηγούμενο. Έφτασε την ελληνική μουσική σε ανυπέρβλητες κορυφές, με όπερες, συμφωνίες, εκκλησιαστικά έργα και λαϊκά τραγούδια».
ΚΙΝΑΛ - Φώφη Γεννηματά
«Αποχαιρετούμε με θλίψη, σεβασμό και τιμή τον Μίκη Θεοδωράκη. Τον αστείρευτο συνθέτη, τον Μίκη του πολιτισμού και των αγώνων» αναφέρει σε δήλωσή της η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. «Ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο για τον τόπο, ενώ οι ιδέες του και οι πολιτικοί του αγώνες που ενέπνευσαν περισσότερες από μία γενιά, αποτελούν παρακαταθήκες για τη δημοκρατία, την ελευθερία, την εθνική αξιοπρέπεια» σημειώνει στη δήλωσή της η κ. Γεννηματά και συμπληρώνει: «Με το έργο του ενέπνευσε και εξέφρασε όλη τη ρωμιοσύνη που θρηνεί σήμερα. Πρόβαλε το όνομα της Ελλάδας, μέσα από τη μουσική του και το κύρος του ονόματός του σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Συνέβαλε στην προβολή της ελληνικής ποίησης, μελοποιώντας Έλληνες ποιητές που ο λόγος τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου. Στις δύσκολες στιγμές για τη δημοκρατία, τα τραγούδια του ήταν φάρος ελπίδας που δεν έσβησε ποτέ για εκατομμύρια Έλληνες. Όλοι μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε, γίναμε ενεργοί πολίτες, πιαστήκαμε χέρι - χέρι σε συγκεντρώσεις και συναυλίες, τραγουδήσαμε, κλάψαμε από συγκίνηση κάτω από τους ήχους της μουσικής του».
Και η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής καταλήγει: «Ο ίδιος θα μας λείψει. Το έργο του θα είναι εδώ να μας εμπνέει και κυρίως να μας ενώνει όλους, να αγωνιστούμε για την Ελλάδα που ονειρευόμαστε, την Ελλάδα που μπορεί. Γιατί αυτό θα ήθελε κι ο ίδιος ο Μίκης. Ο Μίκης της νιότης μας, των αγώνων μας και της καρδιάς μας!»
ΚΚΕ
Με βαθιά συγκίνηση κι ένα ακατάπαυστο χειροκρότημα αποχαιρετούμε τον Μίκη Θεοδωράκη, αγωνιστή-δημιουργό, οδηγητή και πρωτεργάτη μιας νέας, μαχόμενης τέχνης στη μουσική.
Ορμητικός, εμπνευσμένος και φλεγόμενος από το πάθος της προσφοράς στο λαό, ο Θεοδωράκης κατόρθωσε να χωρέσει στο μεγαλειώδες έργο του όλο το έπος της λαϊκής πάλης του 20ου αιώνα στη χώρα μας. Άλλωστε, μέρος αυτού του έπους υπήρξε και ο ίδιος.
Από 17 κιόλας χρονών οργανώθηκε στο ΕΑΜ και λίγο μετά στο ΚΚΕ, παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τον Δεκέμβρη του ‘44 πολέμησε στη μάχη της Αθήνας, που πνίγηκε στο αίμα και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού μοιράστηκε με τους συντρόφους του τις άγριες διώξεις του αστικού κράτους ως εξόριστος στην Ικαρία και τη μαρτυρική Μακρόνησο, όπου βασανίστηκε άγρια. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε μέσα από την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες για την πολιτιστική αναγέννηση, ενώ «πλήρωσε» με νέες δοκιμασίες, φυλακές και εξορίες, την παράνομη δράση του ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών το 1967. Συγκλονιστικές ήταν οι συναυλίες που έδινε στο εξωτερικό μέχρι την πτώση της δικτατορίας και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Το 1978 ήταν υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ στην Αθήνα, ενώ το 1981 και το 1985 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος. «Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ» είχε δηλώσει στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Κόμμα για να τιμήσει τα 90 χρόνια της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του.
Πράγματι ο Θεοδωράκης δεν ξέχασε ποτέ τα ιδανικά της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που έμειναν ανεκπλήρωτα. Το έργο του είναι μια διαρκής αναμέτρηση με την αδικία και την ηττοπάθεια, ένα σάλπισμα πάλης, νέων αγώνων, αντίστασης, ανάτασης κι ελπίδας. «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις… εκεί που πάει να σκύψει… να την πετιέται από ξαρχής» είναι η απάντησή του στην πίκρα και την απογοήτευση ενός λαού, που τα όνειρά του δεν πήραν ακόμα εκδίκηση.
Αυτή η κατάφαση στη ζωή και τον αγώνα δεν είναι ρηχή και πάντα εύκολη. Κάποιες φορές αναδύεται μέσα από βασανιστικό αναστοχασμό. Χωρίς αμφιβολία ο Μίκης, όσο καλά ήξερε να χτυπά κάθε μικρή και μεγάλη αδικία, το ίδιο καλά ήξερε να εδραιώνει την πίστη ότι η αγάπη, η ευτυχία, η ειρήνη και η ελευθερία είναι πράγματα κατορθωτά. Αλλά κι όσο ρωμαλέα και δυνατά χειριζόταν το «δίκοπο μαχαίρι», το «αστραφτερό σπαθί» της μουσικής του, τόσο εύκολα ήξερε να απαλαίνει το τραγούδι του, αγγίζοντας με τρυφερή ευαισθησία κάθε καλό και ωραίο στη ζωή και τον κόσμο.
Η μουσική του Μίκη είναι ζυμωμένη με όλα εκείνα τα υλικά που φτιάχνουν τη μεγάλη τέχνη, την τέχνη που συλλαμβάνει τον σφυγμό της εποχής της και προαισθάνεται το επερχόμενο. Το αίσθημα, το φρόνημα, η μνήμη και η πείρα του λαού που αγωνίζεται, είναι η πηγή της έμπνευσής του. «Ό,τι φτιάξαμε το πήραμε από το λαό και στο λαό το επιστρέφουμε» έλεγε και αυτό δεν ήταν σεμνοτυφία. Ο Θεοδωράκης είχε βαθιά συνείδηση ότι για το προσωπικό του καλλιτεχνικό κατόρθωμα σπουδαίο ρόλο έπαιξε η εποχή του. Είχε απόλυτη επίγνωση ότι στον ιδιαίτερο τρόπο και τον δυναμισμό της τέχνης του αντανακλούσαν οι πράξεις του λαού κι ότι η δική του συμμετοχή στη λαϊκή δράση, παρότι τον αποσπούσε σε κάποιο βαθμό από τη δημιουργία του, ήταν το οξυγόνο της. «Ο καλλιτέχνης που ζει και δημιουργεί μέσα στην πάλη, εξασφαλίζει ξεχωριστή θέση για το έργο του» δήλωνε. Το έργο του είναι λαμπρή απόδειξη ότι η μεγάλη τέχνη είναι πάντα πολιτική είτε το επιδιώκει είτε δεν το επιδιώκει ο δημιουργός της.
Ο Θεοδωράκης είχε και εμπιστοσύνη στο λαό. Πίστευε ότι ο λαός έχει τη δύναμη να κατακτήσει ό,τι πιο υψηλό και όμορφο δημιουργεί ο άνθρωπος στην ιστορία του. Γι’ αυτό και με ιερή αφοσίωση καλλιέργησε μια τέχνη που ανυψώνει το λαό. Ο Μίκης δεν μελοποίησε μόνο έξοχα τον ποιητικό λόγο χωρίς να τον προδίδει, τον αναδημιούργησε και τον παρέδωσε με εκείνη τη μορφή που μπαίνει κατευθείαν στη λαϊκή καρδιά. «Έφερε την ποίηση στο τραπέζι του λαού, πλάι στο ποτήρι και το ψωμί του», όπως έγραφε γι’ αυτόν ο Ρίτσος. Δεν είναι μόνο η ανεπανάληπτη στην ιστορία συνομιλία της μουσικής του με την ποίηση του Ρίτσου στον «Επιτάφιο», που μέσα και από τις συγκλονιστικές ερμηνείες του Μπιθικώτση και του Χιώτη έγινε ένας διαχρονικός λαϊκός θρήνος και ύμνος μαζί στον θάνατο που γονιμοποιεί το μέλλον. Ο Θεοδωράκης πέτυχε να μιλήσει με την υψιπετή ποίηση στη λαϊκή ψυχή, ακόμα και μέσα από απαιτητικές και ασυνήθιστες στο λαϊκό αυτί μουσικές φόρμες, όπως αυτές στο «Άξιον Εστί» του Ελύτη, στο «Επιφάνεια-Αβέρωφ» του Σεφέρη, στο «Πνευματικό Εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού κ.ά.
Στον ποταμό του έργου του συνυπάρχουν σχεδόν όλα τα είδη μουσικής: Οι λαϊκοί δρόμοι και το δημοτικό τραγούδι, αλλά και η αρχαία τραγωδία, το βυζαντινό μέλος, το κλασσικό τραγούδι, η συμφωνική μουσική, τα ορατόρια. Πολύπλευρος και πολυτάλαντος, διανοούμενος καθώς ήταν, είχε και ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Στην περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη συναντήθηκε η καλλιτεχνική ιδιοφυΐα με μια προσωπικότητα ανήσυχη, άγρυπνη και δημιουργική, που ένοιωθε πάντα την ανάγκη να ξεπερνά τον εαυτό της. Η μουσική του έσπασε τα σύνορα της χώρας, καθώς η γλώσσα της έχει την οικουμενικότητα από τα κοινά βάσανα, τις ελπίδες, τα οράματα που μοιράζονται όλοι οι λαοί, όλοι οι ταπεινοί της γης. Η παγκόσμια αναγνώριση της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του επισφραγίστηκε με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Και αύριο με τη δική του μουσική θα τραγουδήσουμε μαζί οι λαοί στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, παντού στη γη, το τραγούδι της ειρήνης.
Στον Μίκη άρεσε να περπατά, να αναπνέει «στους μεγάλους δρόμους, κάτω απ’ τις αφίσες». Και εκεί η μουσική του θα συνεχίζει να ακούγεται, να εμπνέει, να παρακινεί, να διαπαιδαγωγεί. Με τη μουσική του Μίκη θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε ώσπου… «να σημάνουν οι καμπάνες» της κοινωνικής απελευθέρωσης. Αλλά και όταν «τελειώσει ο πόλεμος» δεν θα τον ξεχάσουμε... Θα είναι μαζί μας και όταν «κοκκινίζουν τα όνειρα».
Αθάνατος Μίκη!
Στους οικείους του το ΚΚΕ απευθύνει τα θερμά του συλλυπητήρια και τους εύχεται καλή δύναμη.
Κυριάκος Βελόπουλος
"Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ… Μίκη φωτεινέ έφυγες. Σκοτείνιασε η Ελλάδα", αναφέρει σε δήλωσή του για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος.
Γιάνης Βαρουφάκης
"Αντίο Μίκη... Η Ρωμιοσύνη φτώχυνε σήμερα" σχολίασε ο επικεφαλής του ΜέΡΑ 25 Γιάνης Βαρουφάκης.
Λίνα Μενδώνη
«Σήμερα χάσαμε ένα κομμάτι από την ψυχή της Ελλάδας. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίκης όλων μας, ο δάσκαλος, ο διανοούμενος, ο ριζοσπάστης έφυγε. Εκείνος που έκανε όλους τους Έλληνες να τραγουδήσουν τους ποιητές» αναφέρει στο συλλυπητήριο μήνυμα της, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη.
«Έζησε όλη του τη ζωή δημιουργώντας. Αγωνίστηκε, πέρα από τα όρια, ξεπερνώντας τις ανθρώπινες αδυναμίες που θέτουν πλαίσια και καθορίζουν τυπικές συμπεριφορές. Δεν απέφυγε ποτέ να δίνει όλες τις μάχες, σε όλα τα μέτωπα, καθώς το εύρος της προσωπικότητας και του ταλέντου του δεν μπορούσε ούτε να περιοριστεί, ούτε να χαλιναγωγηθεί. Ο Μίκης ήταν κι έκανε όσα ξεπερνούν την ανθρώπινη φύση. Με το έργο του, την έντονη κοινωνική και πνευματική παρουσία, τον βαθύ πατριωτικό του λόγο, ο Μίκης Θεοδωράκης σημάδεψε την Ελλάδα του 20ου αιώνα» επισημαίνει η κ. Μενδώνη.
Και καταλήγει:
«Ο Μίκης ήταν παγκόσμιος και το έργο του ανήκει σε όλο τον κόσμο. Έργο τεράστιο, οικουμενικό, που άγγιξε και θα συνεχίσει να αγγίζει εκατομμύρια καρδιές. Δεν θα είναι πια μαζί μας, αλλά ο Γαλαξίας του έργου του θα μας περιβάλλει και θα μας φωτίζει.
»Οι Έλληνες πενθούμε σήμερα».
Κώστας Μπακογιάννης
«Άξιος εστί μια ολόκληρη ζωή. Αθάνατος» σχολίασε ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης με ανάρτησή του στο Instagram.
Nίκος Αναστασιάδης
Το έργο του θα παραμείνει πάντοτε θεμέλιο πορείας των λαών προς τα εμπρός, αναφέρει σε ανάρτησή του για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης.
«Σήμερα χάσαμε τον οικουμενικό Μίκη Θεοδωράκη. Τον Μίκη της αντίστασης, τον συνθέτη που εμπνέει τα όνειρα και τους υψηλούς στόχους», σημειώνει στην ανάρτησή του ο κ. Αναστασιάδης. «Η απώλεια είναι τεράστια για τον ελληνικό πολιτισμό» συμπληρώνει και καταλήγει: «Το έργο του σπουδαίο και αχανές θα παραμένει πάντοτε θεμέλιο πορείας των λαών προς τα εμπρός».
Πηγή: ΑΜΠΕ - skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
