Ένα μυθιστόρημα με ήρωες υπαρκτούς και γεγονότα πραγματικά, που ζωντανεύει την ταραγμένη ατμόσφαιρα και τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ελλάδα, από το 1908 μέχρι τις αρχές του Εμφυλίου.
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που είναι ταυτόχρονα βιογραφία, μαρτυρία και ταξίδι αναζήτησης.
Από τη συγγραφέα του βιβλίου ΤΟ ΞΕΦΩΤΟ.
Η πλοκή
Το βιβλίο αρχίζει με τη γέννηση του Λόλη (υποκοριστικό του Ευάγγελου Αβέρωφ), 1908, στα Τρίκαλα. Η οικογένεια ξεκαλοκαιριάζει στη Λάρισα στα κτήματα Αβέρωφ και στο Περτούλι. Εγκατάσταση στην Αθήνα το 1920, εν μέσω συγκλονιστικών πολιτικών εκρήξεων ανάμεσα σε βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς. Ο θείος τού Αβέρωφ, Γεώργιος, πολιτεύεται με τον Παπαναστασίου και τους βενιζελικούς. Αν και δεκάχρονο παιδί, μολύνεται με το μικρόβιο της πολιτικής. Στα δεκαεφτά του, εξαιτίας της φυματίωσης, φεύγει για την Ελβετία, στο Μαγικό Βουνό, κατά Τόμας Μαν, όπου στο εκεί σανατόριο θα νοσηλευτεί για σχεδόν δύο χρόνια. Σπουδάζει στη Ζυρίχη πολιτικές επιστήμες. Επισκέπτεται για πρώτη φορά το Μέτσοβο ως αντιπρόσωπος του πατέρα του, που ήταν πρόεδρος του κληροδοτήματος Γεωργίου Αβέρωφ, κι εκεί, στην Ελλάδα του 1927, ερωτεύεται αυτό το χωριό στην άκρη ενός γκρεμού και μεγάλο μέρος της ζωής του το αφιερώνει στη δημιουργία ενός χωριού παραγωγικού και δημιουργικού. Αργότερα με συνεχείς προσπάθειες θα καταφέρει να αποσπάσει από τον μακρινό του συγγενή Τοσίτσα ένα μεγάλο κληροδότημα και θα κάνει το Μέτσοβο να λειτουργήσει ως κόμβος στην περιοχή – «αναπτυξιακό θαύμα». Ως νομάρχης Κέρκυρας το 1941 θα αρνηθεί να παραδώσει το νησί στους Ιταλούς. Στο τέλος της Κατοχής εμπλέκεται στη Λάρισα με το μέγα θέμα του Κουτσοβλαχικού ζητήματος –ένα φασιστικό κίνημα υποκινούμενο από τους Βλάχους–, εναντιώνεται σ’ αυτές τις προσπάθειες και εξαιτίας αυτών θα βρεθεί αιχμάλωτος στην Ιταλία. Με το τέλος του πολέμου γνωρίζει τη μητέρα τής Αβέρωφ Ντίνα και εκεί σταματά, πριν από τη γέννησή της. Σ’ όλη την αφήγηση του βιβλίου η Τατιάνα Αβέρωφ σχολιάζει και εμπλέκεται ως η κόρη που θέλει να γνωρίσει καλύτερα τον πατέρα της και όχι να τον αγιοποιήσει.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Είκοσι χρόνια πέρασαν που προσπαθώ με πείσμα να σε γνωρίσω, εσένα τον άνθρωπο, όχι τις πολλές εικόνες σου. Είκοσι χρόνια που ψάχνω, διαβάζω, ερευνώ, και σαν την κλέφτρα κίσσα συλλέγω ό,τι ρετάλι του χρόνου, του κουτσομπολιού ή της Ιστορίας βρεθεί στον δρόμο μου και το αποθηκεύω καρτερικά, μπας και μπορέσω μια μέρα να γράψω για σένα. Μήπως ήρθε επιτέλους ο καιρός; Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν σε είχα γνωρίσει όσο ήσουν ζωντανός. Αλλά η σκιά σου ήταν πάντα πολύ μεγάλη κι εγώ έτρεχα μ’ όλη μου τη δύναμη να σε αποφύγω για να μεγαλώσω. Η αγάπη λένε θέλει δυο ολόκληρους ανθρώπους. Τι κρίμα που δεν σε πρόλαβα, που δεν συμπέσαμε οι δυο μας στον ίδιο χρόνο. Πόσο πιο απλά θα ήταν αν σε είχα απέναντί μου τώρα να σε ρωτώ, αντί ν’ ανατρέχω σε αρχεία και μνήμες και μυθοπλασίες. Ποιος είσαι; Πώς ζεις με τις αντιφάσεις; Πώς δεν ζαλίζεσαι απ’ τις πολλές ζωές σου; Τι κρύβεις, εσύ ο άνθρωπος, κάτω απ’ το κάθε ηρωικό σου βήμα; Θα μου απαντούσες άραγε; Θα τολμούσες; (...)
Εκδόσεις : Μεταίχμιο
Η Τατιάνα Αβέρωφ γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Σπούδασε ψυχολογία στην Αθήνα και στο Λονδίνο και εργάστηκε είκοσι χρόνια ως ψυχολόγος. Σήμερα διευθύνει την Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, διδάσκει σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής και εξοικονομεί όσο περισσότερο χρόνο μπορεί για να γράφει.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.