ΚΑΙΡΟΣ

Πώς η υπόθεση Πελικό καταδεικνύει ότι η συστημική βία κατά των γυναικών είναι βαθιά

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Τα δεδομένα δείχνουν ότι όσοι έχουν υποστεί σεξουαλική βία δεν τείνουν να εμφανίζονται στη Γαλλία - Μόνο το 10% των θυμάτων βιασμού αναφέρουν ακόμη και το έγκλημα

Μία δίκη - ορόσημο που συγκλόνισε τη Γαλλία αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη έφτασε στο τέλος της. Η υπόθεση μαζικού βιασμού της Ζιζέλ Πελικό από τον σύζυγό της ολοκληρώθηκε χθες, Πέμπτη με την ενοχή και των 51 ανδρών. Ο Ντομινίκ Πελικό καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ετών, την μέγιστη των ποινών και οι υπόλοιποι άνδρες καταδικάστηκαν σε ποινές μεταξύ 3-15 ετών. Κάποιοι αφέθηκαν ακόμα και ελεύθεροι αφότου είχαν ήδη εκτίσει τις ποινές τους που ήταν με αναστολή.

Ωστόσο, παρά τα συντριπτικά στοιχεία εναντίον τους, τα εκατοντάδες καταδικαστικά βίντεο που δείχνουν τους βιασμούς και τα χιλιάδες μηνύματα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, μόνο 12 από τους άνδρες παραδέχτηκαν την ενοχή τους, με πολλούς να υποστηρίζουν  ότι η συγκατάθεση του Ντομινίκ - και όχι της Ζιζέλ - ήταν αρκετή για να πραγματοποιήσουν τα εγκλήματά τους.

Η φρίκη των εγκλημάτων, σε συνδυασμό με την ιδέα ότι έγιναν από τον «κ. Everyman» - όχι δηλαδή από κατά βάση εγκληματίες, έχει προωθήσει μια εθνική συζήτηση για την ομαλοποίηση της σεξουαλικής επίθεσης. Για πολλούς οι ποινές δεν είναι αρκετά σκληρές, σε σχέση με τη φρίκη του εγκλήματος και θα μπορούσαν να επαναληφθούν. 

Η Ζιζέλ ήλπιζε ότι η εμφάνισή της δημοσίως θα βοηθούσε στην αλλαγή της κουλτούρας του βιασμού, όσο οδυνηρό κι αν ήταν να παρακολουθεί κανείς τα στοιχεία της κακοποίησής του.

«Ήταν μια επιλογή να το δημοσιοποιήσει. Και το έκανε αυτό στην υπηρεσία άλλων γυναικών», είπε στο CNN η Sarah McGrath της Women for Women France.

«Πολύ συχνά διεθνώς, η Γαλλία μπορεί να έχει ένα είδος φήμης ότι είναι πραγματικά προοδευτική όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών», είπε ο McGrath. «Και αυτή είναι η περίπτωση που μόλις είχαμε, ξέρετε, το δικαίωμα στην άμβλωση ενσωματώθηκε στο σύνταγμα, που είναι μια σπουδαία κίνηση προς τα εμπρός. Ωστόσο, όταν πρόκειται για σεξιστική και σεξουαλική βία, υστερούμε πραγματικά πίσω από τους άλλους Ευρωπαίους γείτονές μας».

Τα δεδομένα δείχνουν ότι όσοι έχουν υποστεί σεξουαλική βία δεν τείνουν να εμφανίζονται στη Γαλλία. Μόνο το 10% των θυμάτων βιασμού αναφέρουν ακόμη και το έγκλημα στο δικαστικό σύστημα. Και από αυτές τις αναφορές, μόνο το 1-4% καταλήγει σε καταδίκη, είπε ο McGrath.

Η Ζιζέλ Πελικό έχει τώρα εμπνεύσει αυτά τα ίδια θύματα να εμφανιστούν και να πιέσουν για μια αλλαγή. Οι τελευταίοι τρεις μήνες έχουν ωθήσει τους ανθρώπους σε όλη τη Γαλλία προς μια ενδοσκόπηση και να εξετάσουν τι σημαίνει συναίνεση. Η δίκη τους ανάγκασε να συζητήσουν την κουλτούρα του βιασμού και πώς να την αλλάξουν.

Αν και η δίκη θα σημαδέψει τη γαλλική ιστορία, οι αγωνιστές και οι δικηγόροι τόνισαν ότι δε σηματοδοτεί το τέλος ενός άσχημου κεφαλαίου στο χρόνο, αλλά μάλλον την αρχή μιας νέας εποχής όπου η συναίνεση διδάσκεται στα σχολεία και μπαίνει στον ποινικό κώδικα.

Καθώς έφευγε από το δικαστήριο την Πέμπτη, η Ζιζέλ Πελικό είπε ότι η δίκη της έδειξε ότι ένα «μέλλον όπου γυναίκες και άνδρες μπορούν να ζουν σε αρμονία και αμοιβαίο σεβασμό» είναι στην πραγματικότητα εφικτό. Εναπόκειται όμως στη Γαλλία να εκμεταλλευτεί αυτή τη στιγμή και να την κάνει πραγματικότητα.

Πηγή: skai.gr